http://xairete.blogspot.com/2009/02/blog-post_8697.html
![[110409_SP.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuJGyTHSNgJqYpycaz35P34I9cWvune6dbKGDTx96oFRdSkNzF0JCPnXxeF_G3D-LSvyo5qsvT_STT6Wx1SXbVsVHztDnXpYnr35NztMLH-Qk73-DTz0i9A9_-_syXMPIDaXXrxWc7px9T/s220/110409_SP.jpg)
Χρήστος M. είπε...Καλησπέρα κε Μιχάλη
Είδα την φώτο που αναρτήσατε και και θυμήθηκα... [...]
Χρήστος
15 Φεβρουαρίου 2010 12:07 π.μ.
![[ΑΑΑ.png]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcCekGNCVY4Yr_qomBqLuW6QeW_QOOZv695YWhlC_o02s40L6dy0Uwd7zg45Fv5Sm9du73Mm6HaWSLiZo9ALdY7QZ7OYAxSaCnGba_yLKJRwYIaREpafO1LSSZeDvQyMVhCM4GnHl-5NQ/s220/%CE%91%CE%91%CE%91.png)
P. MICHALOPOULOS είπε...Καλησπέρα κ. Χρήστο, αλλά…
…"Μιχάλη", με λέει τακτικά κατά λάθος η φίλη μου η Ήρα (αφού με λένε Παναγιώτη), κατά λάθος διότι παρασύρεται από το επώνυμο μου, το Μιχαλόπουλος.
Χα, χα! Και να φανταστείς φίλε, ότι με την Ήρα, γνωριζόμαστε και «νταραβεριζόμαστε» δημόσια με τα σχόλια μας (στο Ίντερνετ βέβαια, σαν εν Χριστώ αδέλφια) χρόνια τώρα!
Χα, χα! Αυτό, σαν εισαγωγή στην απάντηση μου στο σχόλιο σου, έτσι για να αρχίσω κάπως πιο ανάλαφρα.
Θα συνεχίσω όμως, για να τοποθετηθώ και στα υπόλοιπα, σε αυτά δηλαδή που αναφέρεσαι...
15 Φεβρουαρίου 2010 1:22 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...1. Λέτε: «Άκου "Κουσούρι"!».
Πράγματι, είναι μια πολύ ήπια έκφραση, που σε κάποια στιγμή αναγκάστηκε να την πει ο Χριστόδουλος…
Τότε, όταν τον σφυροκοπούσαν από παντού τα ΜΜΕ… Τότε (εκεί γύρω στο 2005), ελέγχοντας τον για την κάθαρση που είχε υποσχεθεί να κάνει και δεν την έκανε.
Ήταν μια δειλή, μια ήπια έκφραση, για να δείξει ότι αυτός αποστασιοποιείται, ότι τάχα είναι… «υπεράνω»!..
Την ώρα δηλαδή που αυτά τα «κουσούρια» τον είχαν ζώσει σαν φίδια… Τον είχαν ζώσει (όπως αποκάλυπταν τα ρεπορτάζ) από όλες τις μεριές… Είχαν τρυπώσει και στον κόρφο του, και τα ζέσταινε, και όπου αλλού μπορείτε να φανταστείτε, επάνω του…
Ρωτώ: Πώς βγάλατε αυτό το συμπέρασμα; Μήπως του είπαν να μη μετανοήσει διότι καλά και άγια κάνει που έχει αυτό το «κουσούρι»; Διότι τότε, ναι, χωρίς μετάνοια δεν υπάρχει σωτηρία!..
3. Λέτε: «Ο Χριστός ήρθε για να σώσει και όχι για να κρίνει. Το ίδιο θα πρέπει να κάνει επιτέλους και η εκκλησία.»
Απαντώ:
Άλλο κρίση και άλλο κατάκριση! Αν πούμε ότι κάποιος είναι οριστικά και αμετάκλητα αδιόρθωτος, και ότι σίγουρα δεν θα μετανοήσει και σίγουρα θα κολαστεί, τότε αυτό είναι κατάκριση…
Αν όμως εκτιμήσουμε σωστά μια κατάσταση και συμβάλουμε με σωστή, καλόπιστη, και εποικοδομητική κριτική στο να μετανοήσει κάποιος και να σωθεί, τότε πράξαμε σωστά, τότε κάναμε το χρέος μας, και θα ακούσουμε τον Κύριο να μας πει εκείνο που είπε και στον μαθητή του, το «Σωστά έκρινες!».
4. Λέτε: «Αγαπητέ φίλε ελπίζω να μην παρεξηγηθώ που τόλμησα να πω δύο λέξεις παραπάνω. Είναι ένα θέμα που με ευαισθητοποιεί. Φιλικά, Χρήστος. Καλά κούλουμα! :)»
Καλά κούλουμα! -:)
15 Φεβρουαρίου 2010 2:04 π.μ.
http://xairete.blogspot.com/2010/02/blog-post_2286.html
Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου 2010
Τελικά, τι ήταν αυτός ο «Άγιος Βαλεντίνος»;
Γιορτάζουν, και, οι γκέι παπάδες, σήμερα;
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Δευτέρα, 15 Φεβρουαρίου 2010
Ιωάννης Καρδάσης: Όταν λέμε "ομοφυλόφιλους ιερείς" εννοούμε αυτούς, που έχουν το σχετικό μπλογκ?
Νεώτερη ανάρτηση:
.jpg)
12 σχόλια:
Το πρόβλημα...blogger.!
Τελευταία έχει ξεσπάσει διαμάχη για τους bloggers και τα τεκταινόμενα στο "χώρο". Θα προσέξατε βέβαια ότι τη μεγάλη φασαρία την κάνουν άνθρωποι των ΜΜΕ.
Με τους bloggers σίγουρα δεν μπορείς να συμφωνήσεις σε όλα.
Όμως σε ένα μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι. Η ελευθερία που προσφέρει προς το παρόν o "χώρος" και εκφράζεται από τους bloggers ενόχλησε πολλούς.
Ουσιαστικά όμως δεν τους ενόχλησε ο λόγος, αλλά ο αντίλογος.
Μέχρι σήμερα τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ (μέσα μαζικής εξαθλίωσης - εξαχρείωσης) δεν είχαν αντίλογο.
Πάρτε για παράδειγμα τα κρατικοδίαιτα κανάλια, έντυπα, ραδιόφωνα και άλλα, όπου ο κάθε εγκάθετος κομματόσκυλος εφάρμοζε τη γραμμή τού εκάστοτε εξουσιαστή.
Μήπως θέλετε να μιλήσουμε για τα ιδιωτικά μέσα;
από: gianniotis & simpleman
http://kakopouli.blogspot.com/2010/02/blogger.html
Καλημέρα Κε Παναγιώτη
Πράγματι εχθές συνειδητοποίησα ότι έκανα λάθος και σας ξαναβάφτισα!Ζητώ συγνώμη,δεν ήξερα πως να το διορθώσω μετά,επειδή ήδη έγινε η δημοσίευση :)
Θεωρώ πως ο χαρακτηρισμός "κουσούρι" είναι ατυχής.Ατυχής πράγματι,γιατί εδώ πρόκειται για την ψυχοσύνθεση ενός διαφορετικού ανθρώπου και τέτοιοι χαρακτηρισμοί,όπως και ο κυνικός χαρακτηρισμός του μητροπολίτη Πειραιώς(προς τι η ανάλυση της ομοφυλοφιλικής συνουσίας;) τραυματίζουν έναν άνθρωπο και ειδικά έναν νέο άνθρωπο,τον εξοργίζουν,με συνέπεια να απομακρύνεται από τον Θεό.Γιατί ο νεός άνθρωπος,που ανακάλυψε την σεξουαλικότητα του και γνωρίζει ότι είναι ομοφυλόφιλος είτε δυσκολεύεται να το δεχθεί είτε όχι,απλά νιώθει ανεπιθύμητος από τον Θεό.Ναι μεν ο ομοφυλόφιλος ωφείλει να γνωρίζει τι λέει ο λόγος του Θεού,όμως αν οι Ποιμένες εναγκάλιζαν όπως σας είπα και εχθές αυτή την μερίδα ανρθώπων,με αγάπη και στήριξη πνευματική,τότε να είσθε σίγουρος πως πολλοί θα μετανοούσαν ειλικρινά και θα έκαναν σκληρή μάχη για να σώσουν την ψυχή τους.Γιατί το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι επιλογή,ούτε ένα απλό πάθος που μπορεί να ξεπεραστεί έτσι απλά.Είναι ανάλγητο πάθος και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και έντονη πνευματική ζωή και στήριξη για να γίνει αλλαγή μέσα σε έναν άνθρωπο,για να γεννηθεί η μετάνοια.Επειδή λοιπόν πολλοί Ιερείς,όντας ομοφυλόφιλοι(είτε έχουν ερωτική ζωή,είτε όχι)το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά,θα έπρεπε κάτι να κάνουν.Αυτόματα λοιπόν σας απαντώ και στο θέμα κρίσης και κατάκρισης.
Εύχομαι καλή Σαρακοστή και ευχαριστώ που με έχετε προσθέσει στο blog σας σαν ετικέτα :)
Ο Θεός να φωτίζει
Φιλικά
Χρήστος(ο σχολιαστής,όπως λέτε!) :)
Χαίρετε, και καλή Σαρακοστή! Είστε φίλε κ. Χρήστο, αγαπητέ μας σχολιαστή, είστε μια προσωπικότητα, όπως και κάθε σχολιαστής μας, και ήταν επομένως μια φυσική συνέπεια αυτό, το να έχουμε ένα ακόμα κεφάλαιο με όνομα φίλου, το όνομα σας, μια ετικέτα δηλαδή που «μαρκάρει» την κάθε συμμετοχή σας εδώ στο blog!
Εγώ λοιπόν πρέπει να λέω το "ευχαριστώ", να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας, για τη συμμετοχή σας με τα σχόλια σας, εδώ, στο φτωχικό μου το «χαίρετε»! :-)
Σχετικά με τον μητροπολίτη Πειραιώς, έχω να πω ότι ο άνθρωπος αυτός εκφράστηκε όπως εκφράστηκε διότι προκλήθηκε.
Άλλωστε, μια απλή… «ανάλυση της ομοφυλοφιλικής συνουσίας» έκανε, όπως λέτε. Δεν έστειλε τους όποιους αμετανόητους από αυτούς στο πυρ το εξώτερο όπως έκανε ο Απόστολος Παύλος! Εκτός και τους έστειλε και δεν το ξέρω.
Αλλά και πάλι, με βάση ποια λογική θα πρέπει ένας Επίσκοπος να είναι πιο ευγενικός από την Αγία Γραφή;
Μιλάτε, αναφερόμενος στους ομοφυλόφιλους για «ψυχοσύνθεση ενός διαφορετικού ανθρώπου». Φυσιολογικού ανθρώπου εννοείτε; Αν ναι, τότε πιστεύω ότι κάνετε λάθος! Αν όχι, τότε τι κακό κάνει η διάγνωση, ο χαρακτηρισμός μιας ανωμαλίας ως ανωμαλία;
Λέτε: «Γιατί ο νέος άνθρωπος, που ανακάλυψε την σεξουαλικότητα του και γνωρίζει ότι είναι ομοφυλόφιλος είτε δυσκολεύεται να το δεχθεί είτε όχι, απλά νιώθει ανεπιθύμητος από τον Θεό.»
Απαντώ:
Αν ήταν έτσι όπως τα λέτε («ανακάλυψε την σεξουαλικότητα του»), τότε δεν θα ήταν σκληρός ο λόγος του Θεού. Δεν θα έλεγε ότι «κλέφτες, πόρνοι, μοιχοί, μαλακοί (παθητικοί ομοφυλόφιλοι) και αρσενοκοίτες (ενεργητικοί ομοφυλόφιλοι» ΔΕΝ θα κληρονομήσουν την Βασιλεία του Θεού.
Έτσι δεν είναι;
Λέτε: «Γιατί το να είσαι ομοφυλόφιλος δεν είναι επιλογή, ούτε ένα απλό πάθος που μπορεί να ξεπεραστεί έτσι απλά.»
Απαντώ:
Επιλογή είναι! Και είναι ένα πάθος κι αυτό (το απεχθέστερο ίσως), αυτό το πάθος του μαλακού (παθητικού ομοφυλόφιλου) και του αρσενοκοίτη (ενεργητικού ομοφυλόφιλου.
Πάθος, όπως του κλέφτη, του πόρνου, του μοιχού…
Λέτε: «Είναι ανάλγητο πάθος και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και έντονη πνευματική ζωή και στήριξη για να γίνει αλλαγή μέσα σε έναν άνθρωπο, για να γεννηθεί η μετάνοια.»
Απαντώ:
Και ποιο πάθος δεν είναι ανάλγητο; Και ποιο πάθος δεν χρειάζεται «μεγάλη προσπάθεια και έντονη πνευματική ζωή και στήριξη για να γίνει αλλαγή μέσα σε έναν άνθρωπο, για να γεννηθεί η μετάνοια»;
Λέτε τέλος: «Επειδή λοιπόν πολλοί Ιερείς, όντας ομοφυλόφιλοι (είτε έχουν ερωτική ζωή, είτε όχι) το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά, θα έπρεπε κάτι να κάνουν. Αυτόματα λοιπόν σας απαντώ και στο θέμα κρίσης και κατάκρισης.»
Απαντώ, και κλείνω:
Από ομοφυλόφιλους ιερείς, τι είδους στήριξη περιμένετε; Αυτούς εννοούσατε όταν λέγατε ότι οι ιερείς (η εκκλησία) πρέπει να αγκαλιάσουν τους ομοφυλόφιλους;
Αν ναι, τότε πρέπει να δηλώσουν και οι μεν και οι δε (παπάδες και λαϊκοί) σε ποια κατηγορία ομοφυλόφιλου ανήκουν (στους «αποπάνω» ή στους «αποκάτω») ώστε να οργανωθούν κατάλληλα και αυτές οι… «αγκαλιές»!..
Η συνέχεια και το τέλος (φαντάζομαι) της συζήτησης για την ομοφυλοφιλία, με τον κ. Χρήστο Ιωάννου (τον σχολιαστή μας που επανήλθε στο θέμα)
http://xairete.blogspot.com/2010/02/blog-post_1231.html
Αγαπητέ κε Παναγιώτη Μιχαλόπουλε
Επειδή διαβάζοντας προσεκτικά τα όσα γράψατε,ως απάντηση σε όσα ανάφερα εχθές,βλέπω πως η διάθεση σας είναι ιδιαίτερα ειρωνική και σαρκαστική σας απαντώ λοιπόν καθότι αν και ελπίζετε στο τέλος της συζήτητης αυτής,θέτετε ερωτήματα.
Όπως καταλαβάνετε εσείς αναλύετε τον εναγκαλισμό ενός ομοφυλόφιλου αμαρτωλού από την εκκλησία με άλλη έννοια!Ευτελίζετε έτσι το έργο αγάπης που εγώ αναφέρομαι πως πρέπει να υπάρξει.Επίσης κάνετε λάθος όταν λέτε πως εγώ πληροφορήθηκα για την ομοφυλοφιλία όταν ήμουν κατηχητής!Διαβάστε καλύτερα.Μίλησα για γκει κλίκα που προσωπικά με έκανε να θέλω να απομάκρυνθω από την εκκλησία.Επίσης η στάση της εκκλησίας στο γνωστό μας θέμα δημιουργεί απόγνωση και ως γνωστόν η απόγνωση δεν γεννά την μετάνοια(αυτό όσο αναφορά την νορμάλ στάση του μητροπολίτη Πειραιώς).Δεν είπαμε να χαιδεύουμε τα αυτιά του ομοφυλόφιλου,αλλά να τον δεχθούμε σαν παιδί του θεού,για να αρχίσει σιγά-σιγά να μετανοεί και να αλλάξει στάση ζωής και όχι να τον παραγκωνίζουμε περισσότερο με τέτοιες δηλώσεις.Μιλάτε για αδελφοποιημένους κληρικούς,εγώ στρέφομαι στους κληρικούς γενικά.Μιλάτε για τα παράπονα μου όσο αφορά τους Ιερείς πως είναι πολλά!Τα δικά σας,δεν είναι πολλά;Εδώ έχετε ολόκληρη ιστοσελίδα παραπόνων!Αυτή λοιπόν είναι η τελευταία φορά που καταθέτω την άποψη μου στο blog σας,γιατί η στάση σας είναι απογοητευτική και γεμάτη έλλειψη σεβασμού.
Σας χαιρετώ
Χρήστος Ιωάννου
GOOD-BYE
http://xairete.blogspot.com/2010/02/m.html
Δημοσίευση σχολίου