Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Η Mary Roumeliotis κοινοποίησε σύνδεσμο.

Η Mary Roumeliotis κοινοποίησε σύνδεσμο.
(6 ώρες πριν)
ΝΑΤΑΣΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ -ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
www.youtube.com
Τώρα ξεκινάω μόνη περπατάω πίσω δεν κοιτάω,προχωρώ μια ζωή αφήνω όλα τα φώτα σβήνω και τις πόρτες κλείνω, αδιαφορώ Τις δύσκολες στιγμές δεν θα σαι εδώ να μου...


ΣΧΕΤΙΚΟ:
Mary Roumeliotis, προς Panagiotis Michalopoulos

Παναγιώτη,
Μανταμάδος Μυτιλήνης… το καμάρι… και ο δικός μου Άγιος. Εγώ πολλές φορές προσευχήθηκα γι αυτόν να μεσιτεύσει για προσωπικά μου προβλήματα και λυθήκαν.

Παναγιώτη,

Θα σου πω μια προσωπική εμπειρία… Βρέθηκα στο μοναστήρι του στη Μυτιλήνη σε κάποια άσχημη φάση της ζωής μου που μισούσα κάποιο πρόσωπο πάρα πολύ για το μεγάλο κακό που μου έκανα…
Πλησίασα την εικόνα, σκύβω αμέριμνη, κάνω τον σταυρό μου, και την ώρα που πήγα να τον σπασθώ, πάγωσα! Ο αρχάγγελος με κοιτούσε τόσο άγρια που από το φόβο μου σηκώθηκα απότομα και έβαλα φωνή… Ο ιερέας που ήταν εκεί, μου είπε «τι συμβαίνει παιδί μου;», και του είπα…
Με πήρε αγκαλιά ο ιερέας και μου είπε: «πρέπει να πας να εξομολογηθείς παιδί μου, κάτι δεν αρέσει στην ψυχή σου στον αρχάγγελο.»…

Γύρισα στην Αυστραλία…
Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος… Κάτι φρικιαστικό έγινε σε μένα στο σπίτι μου… Καθώς κοιτούσα τηλεόραση, είδα τον Σατανά μπροστά μου, να μου λέει -δείχνοντας με, με το δάχτυλο του: «Είσαι δικιά μου, μου ανήκεις!»…
Εκείνη την ώρα προσευχήθηκα στα γόνατα και παρακάλεσα τον Θεό να μου δώσει μια ευκαιρία ακόμα… Τότε το όραμα εξαφανίστηκε…
[Πρέπει να σου πω ότι είμαι παπά εγγόνι, και η εκκλησία είναι το δεύτερο σπίτι μου… Αλλά μετά από αυτό που έγινε με την γυναίκα αυτή που με κατέστρεψε (και παρακαλούσα να πεθάνει) είχα σταματήσει για 2 χρόνια να πηγαίνω στην εκκλησία… Αυτό, λύγισε πολύ όλη την οικογένεια μου…]
Τότε (μετά το όραμα) σηκώνομαι και πάω στον γέροντα μου και εξομολογήθηκα κλαίγοντας… Ο γέροντας μου, μου είπε τι να κάνω και πήγα και κοινώνησα…
Τον επόμενο χρόνο, ξαναβρέθηκα στη Μυτιλήνη (είναι ο άνδρας μου από εκεί) και το πρώτο μοναστήρι που ήθελα να προσκυνήσω ήταν ο Μανταμάδος… Ήμουν πολύ ταραγμένη και φοβισμένη για το τι θα αντικρύσω…

Παναγιώτη,

Ξέρω ότι θα ακουστεί απίστευτο, αλλά την ώρα που έσκυψα να τον ασπασθώ, το πρόσωπο του έλαμπε και χαμογελούσε. 

Ντράπηκα να το πω για να μην με περάσουν για τρελή, αλλά το είπα στον άντρα μου και εκείνος το είπε στον παπά, έξω στην αυλή που τον είδε… 

Και ο ιερέας με θυμήθηκε αμέσως, και μου είπε: «όταν ο χριστιανός είναι καθαρός, ο αρχάγγελος χαμογελάει!»…


Παναγιώτη,
Εύχομαι να μη σε κούρασα, αλλά δεν μπορώ να μη σου πω πόσο θαυματουργός είναι!

(1 Δεκ. στις 4:32 π.μ.)






Ιερεμίας είπε... Γιατί ρε παιδιά δεν πιστεύετε στα θαύματα;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Παναγιώτη, συζητούσα σήμερα στο χώρο της εργασίας μου, όλα αυτά που γράφετε για τα τέρατα και τα σημεία που γίνονται εκεί στο Μανταμάδο. Κάποιοι μου είπαν ότι έχετε δίκιο και ότι το νησί έβγαλε παλιά τις λεσβίες, και τώρα βγάζει αυτήν την ανάγλυφη θαυματουργή εικόνα ενός ακαθορίστου μεν φύλου αλλά με αντρικό όνομα αρχάγγελου… Και όλοι γελάσαμε…
Κάποιος συνάδελφος είπε ότι αυτός ο μπαμπούλας Άγγελος ο Καπεταν Μιχάλης να πούμε, θα πρέπει να έχει αποσκιρτήσει κι αυτός όπως και ο Εωσφόρος… Ότι έχει κάνει δικό του καπετανάτο, ότι τρομοκρατεί τον κόσμο - τον πιστό και θρήσκο – τον φτωχό στο πνεύμα κοσμάκη, που χάνει έτσι την επαφή του με τη θρησκεία της αγάπης και τρέμει… Και τρέχει να κάνει τάματα στην μάσκα αυτή του Φου-Μα -Τζου…
Μια συνάδελφος όμως, εκ Λέσβου καταγόμενη, μας είπε ότι στη χάρη του άγιου, η εικόνα αυτή η σκοτεινή, λάμπει…
Τι να πιστέψουμε λοιπόν από όλα αυτά; Εσείς, τι λέτε, πώς τα σχολιάζετε όλα αυτά τα σχολιανά;

Ιερεμίας είπε...

Γιατί ρε παιδιά δεν πιστεύετε στα θαύματα;
Εδώ και στη φύση, γίνονται τέρατα και σημεία όπως λέτε…

Διάβασα κάπου ότι «Το καβούρι που ανακάλυψαν ερευνητές ανοιχτά της Κόστα Ρίκα είναι ο ορισμός της αυτάρκειας στο ζωικό βασίλειο: καλλιεργεί «κήπους» από βακτήρια... πάνω στις δαγκάνες του και τα τρώει από εκεί. Αυτή είναι μάλιστα η βασική πηγή τροφής του είδους, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των καβουριών - Γέτι, που πήραν το όνομά τους από το θρυλικό χιονάνθρωπο των Ιμαλαΐων λόγω των μακριών, τριχωτών άκρων τους.»

Είμαι κι εγώ από τη Μυτιλήνη, και εκτός από το καλό το λαδι, ξέρω κι εγώ από μύκητες…

Λοιπόν, ένας θαυματουργός μύκητας εμφανίστηκε και στα μέρη μας… Τον μοίρασαν λοιπόν για ευλογία στους πιστούς… Οι πολλοί το πέταξαν το κομμάτι τους… Mια κυρία όπως το κράτησε με θρησκευτική ευλάβεια και το περιποιόταν κιόλας… Το πότιζε με τσάι… Και αυτό το πράγμα μεγάλωνε, και άρχισε να παίρνει διαφορα σχήματα… σχήματα διαφόρων αγίων…

Πρόσφατα δε στο εξωτερικό εμφανίστηκε και μια πατάτα τσιπ πάνω στην οποία είχε διαγραφει η μορφή του Χριστού…
Αν την βρω τη φωτογραφία, θα σας την στείλω στο μπλογκ…

P. MICHALOPOULOS είπε...

ΕΛΑΒΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ:

Από: Ιερεμίας
Προς: michalopoulos_p@yahoo.gr

Miracle: Face of Jesus on a Potato Chip

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ιερεμίας είπε... Γιατί ρε παιδιά δεν πιστεύετε στα θαύματα;

http://xairete.blogspot.com/2011/12/blog-post_4022.html