Παιδί υλικό όμως, δεν είχε ο θεός πατέρας. Δεν είχε… Χριστό, μπορούμε να πούμε! Ο θεός πατέρας, είναι ο μόνος που «έτεκεν υιόν» θεόν. Ο μόνος… «Θεοτόκος»! (Τα αναφέρω όλα αυτά τα πιο πάνω, σαν εισαγωγή, για να σας εκφράσω έναν προβληματισμό μου, σχετικό με τη θ. λειτουργία που μετέδωσε σήμερα η τηλεόραση του «Σταρ κεντρικής Ελλάδος». Το κανάλι, ήταν συνδεδεμένο με τον «Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της ΘΕΟΤΟΚΟΥ Λαμίας». Επόμενο λοιπόν ήταν να ακουστεί και το απολυτίκιο του Ευαγγελισμού…)

«Πνεύμα ο θεός», μας λέει η αγία γραφή. 

Και εμείς οι ορθόδοξοι ξέρουμε ακόμα ότι είναι τριαδικός αυτός ο θεός, σύμφωνα άλλωστε και με το σύμβολο της πίστεως μας.

Ο θεός πατέρας, λέει το δόγμα της αγίας τριάδας, έχει Υιό. Είναι «ο Λόγος» του θεού, λένε οι θεολόγοι.

Και… «ο Πατήρ διά του Υιού εν Αγίω Πνεύματι ποιεί τα πάντα- και έτσι διατηρείται η ενότητα της Αγίας Τριάδος και έτσι κηρύσσεται εις την Εκκλησίαν ένας Θεός.»

Παιδί υλικό όμως, δεν είχε ο θεός πατέρας. 

Δεν είχε… Χριστό, μπορούμε να πούμε!

Αλλά και αυτό του το παιδί -τον Λόγο να πούμε, ο θεός με τίποτε δεν θα ήθελε, δεν θα μπορούσε να τον δώσει κάπου και να γίνει κτήμα κάποιου άλλου, και αυτός να μείνει χωρίς παιδί. Ποιος άλλος -επίσης σωστός πατέρας, θα έκανε κάτι τέτοιο!

Ο θεός πατέρας, είναι ο μόνος που «έτεκεν υιόν» θεόν. Ο μόνος… «Θεοτόκος»!

Τα αναφέρω όλα αυτά τα πιο πάνω, σαν εισαγωγή, για να σας εκφράσω έναν προβληματισμό μου, σχετικό με τη θ. λειτουργία που μετέδωσε σήμερα η τηλεόραση του «Σταρ κεντρικής Ελλάδος». 

Το κανάλι, ήταν συνδεδεμένο με τον «Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της ΘΕΟΤΟΚΟΥ Λαμίας». 

Επόμενο λοιπόν ήταν να ακουστεί και το απολυτίκιο του Ευαγγελισμού…

«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον, και του απ’ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσις. Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται, και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν˙ Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.»

Καταλάβατε; 

«Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται!». 

Πώς έγινε αυτό; Η Μαριάμ υιοθέτησε το παιδί του θεού, και έτσι το έκανε δικό της παιδί; Ή μήπως ο Υιός και Λόγος ξαναγεννήθηκε από την Μαριάμ, έγινε Χριστός, και έπαψε να είναι Λόγος;

Και τότε θα μπορούσαμε άραγε να πούμε ότι η Μαριάμ έπαιξε κατά κάποιον τρόπο το ρόλο μιας «παρένθετης μητέρας», που αυτός είναι σήμερα ο επιστημονικός όρος της γυναίκας που απλά κυοφορεί ένα βρέφος; Όπως μάλιστα υποστηρίζει ο χειρουργός, γυναικολόγος - μαιευτήρας κ. Θάνος Παράσχος «στην περίπτωση της παρένθετης μητρότητας μάνα δεν είναι αυτή που γεννάει το παιδί, αλλά αυτή που δίνει το γενετικό υλικό, το γονιμοποιημένο εξωσωματικά ωάριο της»!..

Θα μου πείτε ότι στην περίπτωση του Χριστού δεν έχουμε τέτοια εγκυμοσύνη, δεν έχουμε καν μια φυσιολογική εγκυμοσύνη. Δεν υπάρχει δε καθόλου αντρικό γενετικό υλικό, στην περίπτωση αυτή, της εκ Παρθένου γέννησης. Η σύλληψη, έγινε με άγιο πνεύμα!

Και αυτός που γεννήθηκε, δεν ήταν μόνον άνθρωπος, δεν ήταν μόνο θεός! Ήταν ο Ιησούς Χριστός, και τέλειος θεός και τέλειος άνθρωπος! 

Μοναδικός! 

Ο άχρονος Λόγος, παραμένει Λόγος και πάντα ενωμένος με την Αγία Τριάδα, αλλά παράλληλα -τη δεδομένη αυτή χρονική στιγμή, σαρκώνεται και ενανθρωπίζεται, στο πρόσωπο του Χριστού. 

Και έτσι έχουμε τα Χριστούγεννα, που δεν είναι και… θεούγεννα!

Με βάση λοιπόν τα πιο πάνω, γεννιέται και το εξής ερώτημα: 

«Είναι Θεοτόκος, η Μαριάμ;»

Το συμπέρασμα είναι πως ΟΧΙ!

Διότι σαν άνθρωπος ο Χριστός, δεν είχε πατέρα (δεν ήταν φυσικός πατέρας του, ο Ιωσήφ), και σαν θεός δεν είχε μητέρα, αφού προϋπήρχε σαν Υιός και Λόγος του θεού, γεννημένος προ πάντων των αιώνων!

Επομένως η Παναγία, και από υπερβολή λέγεται και «Παναγία», όταν ο θεός λέγεται απλά «Άγιος», και επίσης, από υπερβολή λέγεται και μητέρα θεού, και θεομάνα, και θεομήτωρ, και... θεογεννήτρια!

Σωστά;