HELP (προσευχή ανώνυμου σχολιαστή)

Κύριε, χαίρετε! :D. 

Σου στέλνω το μήνυμα αυτό, από το μπλογκ του καλού σας φίλου του Παναγιώτη, πιστεύοντας ότι σίγουρα θα το δείτε, σίγουρα θα το διαβάσετε με προσοχή (αφού σίγουρα σερφάρετε κι εσείς στο «χαίρετε»), και ότι σίγουρα θα έχω μια πιο άμεση, πιο γρήγορη, πιο ευνοϊκή απάντηση.

Ένα «κλικ» θέλω από εσένα Κύριε, ένα έντερ σωτήριο στο αγωνιώδες αίτημα μου για βοήθεια. 

Πού αλλού να αποταθώ Κύριε; 

Δεν με παίρνει άλλωστε ο χρόνος να αποταθώ σε ανθρώπους… 

Έχω πια φτάσει στο «Αμήν»! 

Από την άλλη, εσύ Κύριε μέσα από τον Λόγο σου μας προτρέπεις να μην στηριζόμαστε σε ανθρώπους, να μην περιμένουμε σωτηρία από αυτούς… 

Και σε τελική ανάλυση, πού να βρω ανθρώπους σήμερα, Κύριε; Δεν είχε μόνο ο αρχαίος εκείνος, ο Διογένης, το  πρόβλημα! Το έχω κι εγώ! 

Δύσκολο να βρεις ανθρώπους για να σε στηρίξουν (στην πίστη, εννοείται), ανθρώπους δικούς σου Κύριε – «του Θεού» ανθρώπους – για να προσθέσουν πίστη σε εμάς, με τη δική σου Χάρη, για να μας βοηθήσουν στην «απιστία» - ολιγοπιστία μας... 

Είχα έναν τέτοιον άνθρωπο δικό σου, Κύριε, έναν άγιο ιερωμένο με διορατικό χάρισμα, που ερχόταν σαν απεσταλμένος σου (προσωπικά ή στο τηλέφωνο) και μου μιλούσε με τα λόγια που εσύ Κύριε ήθελες να μου πεις. 

Τώρα όμως τον έχασα! 

Μου τον πήρες! 

Δεν είναι πια μαζί μας στη Γη. 

Είναι εκεί «στους ουρανούς», κοντά σου!..

Δεν πιστεύω όμως ότι είναι μακριά μου, δεν πιστεύω ότι με ξέχασε. Πιστεύω ότι είναι δίπλα σου, ότι θα… σερφάρει κι αυτός μαζί σου στο «αγαπημένο» σας μπλογκ (αυτός πιο συχνά ίσως) και ότι θα σε παρακινεί Κύριε, να δώσεις λύση στο πρόβλημα μου που με ταλανίζει 10 χρόνια τώρα… 

Λύση τώρα Κύριε, έστω και στο παρά πέντε! 

Ένα κλικ σου ζητώ Κύριε, ένα έντερ (έγκριση) στην βοήθεια που σου ζητώ! 

Χαίρετε Κύριε! :D

Τάκης Χριστοφορίδης: 

- Άνθρωπο ζητώ!