Εκκλησία της Ελλάδος - Ενδοεκκλησιαστικοί διάλογοι: « - Εμείς πού πάμε, ή εσείς πού πάτε;» (Πού πάνε, τελικά; στον «Διάλογο», ή ακόμα παραπέρα;)

Διαβάζω στο «Παρόν της Κυριακής» (12/06/2011):

«Εμείς πού πάμε ή εσείς πού πάτε;»

Ο Αρχιεπίσκοπος διερωτήθηκε «πού πάμε» ως έθνος, όταν την ίδια ώρα ο λαός και οι απλοί ιερείς αντιστρέφουν το ερώτημα και το απευθύνουν στους αρχιερείς

«Στα χαμένα» πολλοί ιεράρχες ασχολούνται με... γιορτές και πανηγύρια

Φιέστα μέσα στη χλιδή οργάνωσε ο Μητροπολίτης Σύρου για τα ονομαστήριά του

Οι εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία είναι ταχύτατες και πολλοί αρχιερείς δείχνουν να μην μπορούν να τις παρακολουθήσουν, ζώντας αποκομμένοι σε έναν δικό τους κόσμο.

Την περασμένη εβδομάδα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, στην προσπάθειά του να αρθρώσει λόγο και να αναφερθεί στις σαρωτικές εξελίξεις που δοκιμάζουν τον λαό, αναρωτήθηκε σε άρθρο του «πού πάμε» ως χώρα, ως Έλληνες. Είναι δύσκολο να προβλέψει την απάντηση ο οποιοσδήποτε. Όμως ο κόσμος συμμετέχει, αγωνία και αντιδρά. Απλοί ιερείς και πολλοί πιστοί αντέστρεψαν το ερώτημα και διερωτώνται αν έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί ιεράρχες το «πού πάνε», αφού φαίνεται να ζουν σε έναν δικό τους γυάλινο κόσμο.

Τρανό δείγμα της απόστασης που χωρίζει πια την ιεραρχία από τον απλό λαό ήταν η «πανηγυρική» γιορτή που διοργάνωσε την περασμένη Κυριακή ο Μητροπολίτης Σύρου για τα ονομαστήριά του. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα από την οποία αναδυόταν οικονομική ευμάρεια, πολυτέλεια και χλιδή, οι Μητροπολίτες ντυμένοι με τα χρυσοποίκιλτα άμφιά τους, παραταγμένοι στη σειρά, βρέθηκαν στη Σύρο για να ευχηθούν στον τοπικό ιεράρχη. Μακριά από τις επαρχίες τους και τις αγωνίες του ποιμνίου τους. Αυτό που προείχε ήταν να τιμήσουν τον «αδελφό» τους. Κανένας από τους συμβούλους και παρατρεχάμενούς τους, που καμάρωναν δίπλα τους, δεν σκέφτηκε να τους συστήσει πως το μόνο που προέχει τούτην την περίοδο, δεν είναι οι γιορτές και τα πανηγύρια, αλλά να καλύψουν την αγωνία του λαού. «Οι Έλληνες μπορούν να ζήσουν αν χρειαστεί ταπεινά, απλά και με λίγα χρήματα, γιατί είναι λαός με αξιοπρέπεια» είπε ο Μητροπολίτης Σύρου στον λόγο του, για να είναι «στο πνεύμα» των ημερών. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Μόνο που ο ίδιος αποδέχτηκε, την ίδια περίοδο που παραδέχεται πως πρέπει να ζούμε ταπεινά, πολλά και διάφορα δώρα. Εγκόλπια, πατερίτσες και δεν συμμαζεύεται. Φευ, είπε και ένα «όχι» στην προσφορά του Δήμου Μυκόνου που ήθελε να του προσφέρει μία αρχιερατική στολή των 10.000 ευρώ! (Ενδεικτικό του τρόπου σκέψης του μυκονιάτη ιερέα, που τόλμησε σε τέτοιους καιρούς να το εισηγηθεί στο δημοτικό συμβούλιο του νησιού…) Πόσοι όμως άλλοι αρχιερείς δεν φέρουν τόσα εγκόλπια, μίτρες και άμφια αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ; Κάποιοι αρχιερείς φαίνεται πως δεν μπορούν να κατανοήσουν την κρισιμότητα των καιρών.

Την ώρα που ο κόσμος ξεχυνόταν κατά χιλιάδες στους δρόμους, στις πλατείες όλης της Ελλάδας, στην Ερμούπολη της Σύρου την Κυριακή, στην Κηφισιά λίγες μέρες μετά, τιμούσαν μετά βαΐων και κλάδων τους εορτάζοντες Μητροπολίτες.

Tα παραδείγματα αυτά είναι τα πιο πρόσφατα, γι’ αυτό και τα αναφέρουμε. Δεν είναι θέμα συγκεκριμένων προσώπων, γιατί άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, οι πιο πολλοί συμμετέχουν σε τέτοιου είδους «πανηγύρια». Πολλά είναι πια τα παραδείγματα που καταδεικνύουν το οξύμωρο του πράγματος: Ο κόσμος στις πλατείες να διαμαρτύρεται και οι ιεράρχες στους ναούς να «συμμετέχουν» στον πόνο εκ του μακρόθεν! Σαν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους. Την περασμένη Κυριακή, ημέρα που ξεσηκώθηκε ο κόσμος στις πλατείες και χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας βγήκαν στους δρόμους, εκείνοι γιόρταζαν και αντάλλασσαν ευχές και έδιναν «επίσημα» γεύματα.

http://www.paron.gr/v3/new.php?id=67750&colid=&catid=26&dt=2011-06-12%200:0:0

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Αίσχος – ντροπή! Όχι, δεν είναι η ταινία 10 μέρες στο Παρίσι! Το σενάριο ήταν για τον Δεσπότη Σύρου… «Ο Δωρόθεος, στη Μύκονο»… με μια Παναγιά! Με την Θεοτόκο την… Τουρλιανή! Με 10.000 ευρώ, εις υγείαν του! Για τα 10 χρόνια Δεσποτιλίκι!