Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

«Κυρία» Ελένη, του Ιωάννου Βελέντζα, σύζυγος (τυπικά) Παναγιώτη Μιχαλόπουλου. (ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ)

Παρασκευή, 10 Σεπτεμβρίου 2010


7 σχόλια [Σχετικά με την «κυρία» Ελένη Ιωάννου Βελέντζα, σύζυγο (τυπικά) Παναγιώτη Μιχαλόπουλου]

Ανώνυμος: Ακόμα εκεί είσαι αδελφέ;

Μιχαλόπουλος: ΠΟΥ ΕΚΕΙ;
Ανώνυμος: Δεν το ξεπέρασες; Η ζωή κυλά, οι στιγμές είναι μοναδικές, δεν ξαναγυρίζουν....

Μιχαλόπουλος: Μπορείτε, παρακαλώ, να γίνετε πιο σαφής; Ευχαριστώ!

Ανώνυμος: [...] κι άσε την κ. Ελένη στήν μοίρα της. Δεν σε εκτίμησε, δεν σε σεβάστηκε κτλ κτλ, τι το βασανίζεις; [...] Δύσκολα λόγια, αλλά αληθινά! Άντε και καλό απόγευμα!
Μιχαλόπουλος:
Απάρνηση στο πιο πάνω - λογοκριμένο - μήνυμα:
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον αγαπητέ ανώνυμε σχολιαστή! Είναι όμως πράγματι αληθινά τα λόγια σας;

Σε ποια «μοίρα» να αφήσω ΕΓΩ την κυρία; Η κυρία, έχει αφήσει ΕΜΕΝΑ εδώ και σχεδόν μια δεκαετία. Δεν εγκαταλείπει το σπίτι το οποίο καθημερινά διεκδικεί, και δεν αλλάζει διεύθυνση για να μην κατηγορηθεί για εγκατάλειψη συζυγικής στέγης.

Εισπράττει ενοίκιο από το διαμέρισμα της, και μένει τσάμπα στο σπίτι μου, από το οποίο - με την πολεμική που μου κάνει - θέλει να με διώξει. Αυτό το δώρο θέλετε να της κάνω; Να ξεσπιτωθώ; Δεν θα μπορέσω, όσο μπορώ και στέκομαι στα πόδια μου, ...και έχει ο Θεός!..

Αλλά έκτος (α) από την απόγνωση στην οποία μεθοδικά προσπαθεί να με οδηγήσει, εργάζεται (β) και προς την κατεύθυνση της ηθικής μου εξόντωσης με τις διαβολές της.

Και η άμυνα μου στο πρώτο είναι να διατηρώ την ψυχραιμία μου και να μην κάνω κανένα κακό... Ούτε στον εαυτό μου, ούτε και σε εκείνους - στο «τρίο» - στη σπείρα! Τα αφήνω όλα, στην κρίση (στην δίκαιη οργή) του Θεού!

Και ως προς το δεύτερο, δεν έχω καμιά όρεξη να της μοιάσω. Δεν θα δαιμονιστώ κι εγώ, όπως εκείνη, η «κυρία», πριν από λίγα χρόνια που μπήκε στην εμμηνόπαυση! Δεν ζητώ δηλαδή γυναίκα, τη στιγμή που σαν χριστιανός πιστεύω στο μυστήριο του γάμου με το οποίο με έχει η Εκκλησία δεσμεύσει με την «κυρία» αυτή.

Υπάρχουν βέβαια οι λεγόμενοι λόγοι διαζυγίου (τι πιο δυνατός από το θανάσιμο μίσος της «κυρίας») αλλά δεν είμαι από εκείνους... Δεν θα διεκδικήσω δικαστικά την ελευθερία μου... Αν υπάρχει Θεός (ρητορικό το ερώτημα) θα μου την δώσει Εκείνος, είτε παίρνοντας με κοντά του, είτε απομακρύνοντας την «κυρία» από εμένα.

Καλό απόγευμα και σε εσάς! : D

Ανώνυμος:
Σωστά φίλε μου!
Σωστά μού απάντησες!
Αυτή είναι η σωστή Χριστο-κεντρική και όχι Ανθρωπο-κεντρική αλήθεια....
Καλό κουράγιο!

http://xairete.blogspot.com/2010/09/kyria-elenh-87.html



ΣΧΕΤΙΚΟ:
Πρόσφατα μάλιστα ο γιος (απόφοιτος πια), απέκτησε καλή και σταθερή εργασία (σε μεγάλη ξένη εταιρία πληροφορικής), και όχι περιστασιακή που είχε μέχρι τότε! Έτσι, το καλοκαίρι αυτό, αγόρασαν και ΝΟΒΑ, και ΧΟΜ ΣΙΝΕΜΑ... [Μεγάλη δηλαδή η… εξέλιξη στην «παιδαγωγική» τέχνη της «κυρίας»! Από τότε δηλαδή που τα παιδιά ήταν στην εφηβεία, και η «μαμά» τα κάλυπτε για να βλέπουν τσόντες στην τηλεόραση…]

http://xairete.blogspot.com/2010/09/blog-post_04.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: