Εδώ, Βατοπαίδι: « Ύμνος στην Παντάνασσα». («Άαααλαααα», που θα έλεγε και ο Ζαμπέτας!)

ΥΜΝΟΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ. 

Από τον καλόγερο Ιωσήφ, που πέθανε πέρσι 

(και που τον μακιγιάρισαν έτσι ώστε να φαίνεται σαν… ένα πτώμα που γελάει;)

Ω Παντάνασσα

Έστησες στο Βατοπαίδι της εικόνος σου την βάσι,

καί σκορπάς την ευλογία στους πιστούς όποιος προφθάσει.

Ως Παντάνασσα αφανίζεις του καρκίνου την πληγήν,

πού από την ενοχή μας ταλαιπώρησε την γήν.

[Η Παναγία, απαντάει: 

Κατοικώ στο Βατοπαίδι να το μάθ’ η κοινωνία,

καί θα σώζετ’ ο καθένας τη δική μου τη προνοία.]

Εις το Βατοπαίδι μένει της εικόνος σου η χάρις,

καί καλεί τον δυστυχούντα, δεύρο μόνιμα να πάρης.

 

 Άααα-λλλλαααα