Τις μέρες εκείνες, μας είχε στείλει ένα σχόλιο η Σταυρούλα, με κάτι που είχε διαβάσει… Ότι δηλαδή ο «θαυματουργός όσιος», μόλις ξέσπασε η φωτιά (που ήταν και μακριά από το μοναστήρι) φυγαδεύτηκε άρον – άρον από τις καλόγριες… Τα κόκαλα δηλαδή – τα λείψανα τάχα – έφυγαν από το μοναστήρι ριγμένα βιαστικά μέσα σε ένα… τσουβάλι!!!..
Διαβάζω σήμερα (12/102009) στην Εσπρέσο… Διαβάζω και σχολιάζω:
1. Διαβάζω να λέει ο Κύπριος εθελοντής πυροσβέστης Ανδρέας Χρυσοστόμου, ότι: «Ο Άγιος Εφραίμ προστάτεψε την περιοχή και το μοναστήρι του. Η εικόνα που βρήκα ανάμεσα στα καμένα ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη. Το θαύμα του Αγίου Εφραίμ έσωσε την περιοχή. Γύρω μας είχαν καεί τα πάντα. Οι πέτρες, από τη θερμότητα που είχαν δεχτεί, είχαν χωριστεί στα δυο. Πατάγαμε στις καμένες περιοχές και τα άρβυλά μας είχαν λιώσει από κάτω. Η εικόνα όμως που βρήκα 250 μέτρα πίσω από το μοναστήρι είχε μείνει σχεδόν ανέπαφη. Ελάχιστα είναι τα σημάδια που άφησαν οι εφιαλτικές φλόγες επάνω της».
1. Σχολιάζω: Αφού είχαν καεί τα πάντα γύρω τους, τι ήθελε αυτός εκεί; Τι έψαχνε, και μάλιστα με… λιωμένα άρβυλα; Μήπως πήγαινε εκεί… μαζί με την φτιαχτά καψαλισμένη εικόνα, σταλμένος από τις καλόγριες; Δεν το πιστεύω να έπαιξε τέτοιο θέατρο ο κύπριος! Το πιο φυσικό είναι το έξης: Η εικόνα βρέθηκε κοντά στο μοναστήρι που δεν κάηκε, διότι η φωτιά δεν είχε φτάσει σε αυτό, διότι τα πεύκα δεν φτάνουν έως εκεί! Η εικόνα λοιπόν, πήρε απλά «το βάπτισμα του πυρός» διότι βρέθηκε μεν μακριά από τη φωτιά αλλά η υψηλή θερμοκρασία την επηρέασε κάπως, όπως εμάς όταν κάνουμε - χωρίς αντηλιακό λάδι - ηλιοθεραπεία στην παράλια… Αν ήταν θαύμα, δεν θα είχε πάθει απολύτως τίποτε η εικόνα, ούτε αυτό το απλό «έγκαυμα» όπως την παρουσιάζουν ότι έπαθε... Έτσι δεν είναι;
2. Διαβάζω να λέει ο Ανδρέας Χρυσοστόμου: «Στη Νέα Μάκρη πήγαμε γύρω στις 9.00 το πρωί της επόμενης ημέρας (Δευτέρα) και είχαμε λάβει οδηγίες να ασφαλίσουμε την περιοχή πίσω από το μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ. …Βρισκόμουν σε σημείο που η φωτιά στο πέρασμά της είχε κάψει τα πάντα, σκεφτείτε μόνο ότι οι πέτρες είχαν σπάσει στα δύο όταν έπεσα πάνω στην εικόνα του Αγίου Εφραίμ. Όταν την είδα σοκαρίστηκα, πάγωσα, δεν ήξερα τι να πω, έχασα τα λόγια μου. Το σημείο ήταν δύσβατο και δύσκολα προσπελάσιμο.»
2. Σχολιάζω: Η προηγούμενη μέρα λοιπόν ήταν Κυριακή, κάτι που ενισχύει την άποψη μου για το ζευγαράκι που έλεγα πιο πάνω στο διάλογο μου με την Αναστασία… Αλλά για στάσου ρε φίλε: 250 μέτρα πίσω από το μοναστήρι, και το μέρος ήταν… «δύσβατο και δύσκολα προσπελάσιμο»; Ε, ρε ήρωα, κύπριε! Μήπως ζήλεψες το θαύμα που επικαλείται ότι έζησε, και, ο επί των οικονομικών βοηθός του Εφραίμ (Κύπριοι κι αυτοί) της μονής – καλλιγραφίας - του Βατοπεδίου;
3. Διαβάζω: «Με την εικόνα στα χέρια και με δάκρυα στα μάτια ο Ανδρέας Χρυσοστόμου συνέχισε τον αγώνα του με τις φλόγες. Λίγες ώρες αργότερα η περιοχή δεν κινδύνευε πλέον από τη φωτιά και οι εθελοντές πήραν το δρόμο για το μοναστήρι.»
3. Σχολιάζω: Στην αρχή, μας είπε ότι είχαν καεί τα πάντα γύρω, μετά βρήκε την εικόνα, και κατάλαβε ότι αυτή είχε κάνει το θαύμα και έσωσε το μοναστήρι… Τώρα ο «ήρωας» μας λέει ότι κουράστηκε κι αυτός αφού… «συνέχισε τον αγώνα του με τις φλόγες», και τότε μόνο… «λίγες ώρες αργότερα η περιοχή δεν κινδύνευε πλέον από τη φωτιά.»
Θα πω πάλι κάτι που είχα πει πέρσι στον Άγγελο (τον γνωστό τής Αναστασίας): Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα!
http://xairete.blogspot.com/2009/10/blog-post_6253.html
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου