Δύο ομοσπονδίες ερίζουν για τον έλεγχο του Ιδρύματος και ετοιμάζουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας
Με εκδηλώσεις διαμαρτυρίας θα πραγματοποιηθεί το εφετινό προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο. Ο λόγος είναι η διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΠΟΕ), που εκπροσωπεί 367 ποντιακά σωματεία της χώρας, και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ).
Η ΠΟΕ διά στόματος του πρόεδρου του διοικητικού συμβουλίου της καθηγητή της Ιατρικής του ΠΑΘ κ. Γ. Παρχαρίδη, καταγγέλλει ότι το Ιερό Ιδρυμα «Παναγία Σουμελά», που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, διοικείται με ιδρυτικό βασιλικό διάταγμα του 1966 και με κανονιστική διάταξη της Εκκλησίας του 1973, κάτι που «έχει ως συνέπεια να δημιουργηθεί ένας κλειστός κύκλος διοίκησης και διαχείρισης των υποθέσεων του ιερού ιδρύματος, με πρόεδρο προερχόμενο συνεχώς επί 46 χρόνια από μία οικογένεια και την πλειοψηφία του ΔΣ να διορίζεται από ένα σωματείο».
(Πηγή: Το Βήμα)
.jpg)
1 σχόλιο:
Η Παναγία του Σουμελά
Στις πλαγιές του Βερμίου, κοντά στο χωριό Καστανιά, βρίσκεται το πνευματικό κέντρο του Ποντιακού Ελληνισμού, η Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά.
Μια ιστορία, μια παράδοση και ένας θρύλος αγκαλιάζουν το σύμβολο του Πόντου, την Παναγία Σουμελά. Ήταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς αυτός που χάραξε τη μορφή της Παναγίας πάνω σε ξύλο. Η εικόνα της Σουμελά, βρέθηκε μετά το θάνατο του Λουκά στην Αθήνα και για αυτό το λόγο, αρχικά είχε ονομαστεί ως η Παναγία η Αθηνιώτισσα.
Στο τέλος του 4ου αιώνα (380- 386) ιδρύθηκε στο όρος Μελά της Τραπεζούντας, το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, από τους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο (κατά κόσμο Βασίλειος και Σωτήρχος, θείος και ανιψιός, κάτοικοι και οι δυο Αθηνών). Με μοναδικά εφόδια την πίστη, την επιμονή και την εργατικότητα, οι δυο ερημίτες μοναχοί, κατόρθωσαν να χτίσουν την εκκλησία της Σουμελιώτισσας, σκαλιστή μέσα στο βουνό. Από τότε έγινε γνωστή ως ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ (Εις του Μελά-στου Μελά-Σουμελά).
Μέχρι το 1922, υπήρξε ο οδηγός, ο παρηγορητής, ο συμπαραστάτης, το καταφύγιο και ο εμψυχωτής των Ελληνοποντίων. Υπήρξε επίσης ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες διατήρησης της ελληνικής γλώσσας και ταυτότητας, καθώς και της αναζωπύρωσης της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των πιστών.
Ο αναπάντεχος ξεριζωμός, ερήμωσε μαζί με τον αλησμόνητο Πόντο και τη Βίγλα της Σουμελιώτισσας. Με την ανταλλαγή, τα ιερά κειμήλια παραχωρήθηκαν, και το 1931 τα ξέθαψε και τα έφερε στην Ελλάδα, ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης, ύστερα από ενέργειες του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου προς την τουρκική κυβέρνηση του Ισμέντ Ινονού.
www.greeknews.biz
Δημοσίευση σχολίου