Πούλμαν και ολονυχτίες για τον παπά...
«Εξακολουθώ να βρίσκομαι σε πλήρη σύγχυση.. Να συλλέγω πληροφορίες ακούσια, ακούγοντας από δω κι από κει στη γειτονιά. Δε θες να τα ακούσεις. Δε μπορείς να μην τα ακούσεις. Τούτη η γειτονιά βουίζει σα μελίσσι. Ο κόσμος τάχει χαμένα όπως και 'γω. Νιώθουμε όλοι μας λιγάκι προδομένοι και λιγάκι ηλίθιοι. Θέλουμε όλοι μας να πιστέψουμε πως κάπου έχει γίνει παρεξήγηση. Θέλουμε. Αλλά δυσκολευόμαστε.
Όχι, λέει η επιτρόπισσα της εκκλησίας. Δεν πήγαινε ο παπάς στο σπίτι εκείνο. Η "μάνα" ερχότανε στην εκκλησία με τα παιδιά. Κι ο παπάς, κι όλοι οι επίτροποι και οι παρατρεχάμενοι να υποθέσω ότι είχαν καταρράχτη και δεν βλέπανε την κατάσταση των παιδιών; Είναι τόσο αυστηροί οι νόμοι που με το που θα γίνει καταγγελία σου περνάνε χειροπέδες, λέει ο άλλος παρατρεχάμενος. Μπα; Να σε καταγγείλω εγώ για πλάκα να δουμε ποιος θα φοράει χειροπέδες αύριο;
Δεν ξέρω ρε γαμώτο. Απόψε τούτη η εκκλησία έχει ολονυχτία. Γιατί; Για να πάνε λέει καλά τα πράγματα για τον αδερφό μας. Τι θα πει να πάνε καλά τα πράγματα; Να πέσει στα μαλακά ίσως; Κι είναι πράμα τούτο για να προσευχηθούνε οι πιστοί; Για να σωθεί η ψυχή του; Άντε κι αυτό να το δεχτώ.. Μα ποιος θα πάει να προσευχηθεί για να σωθεί η ψυχή του, όταν οι ψυχές των παιδιών έχουνε για πάντα μαυρίσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου