Η 11χρονη κακοποιημένη περιγράφει τη φρίκη της καθημερινότητάς της.
«Όταν κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέφτη αναρωτιέμαι γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά σε μένα, γιατί να τα περνάω εγώ αυτά. Γι' αυτό, μπαμπά, για να χαμογελάω, μην τους βγάλετε ποτέ έξω...».
O «μπαμπάς» στον οποίο απευθύνεται με ένα γράμμα της η 11χρονη που κακοποιήθηκε σεξουαλικά και σωματικά επί πέντε χρόνια, δεν είναι άλλος από τον αξιωματικό της Αστυνομίας που κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη της, ώστε να του περιγράψει τη φρίκη που ήταν η καθημερινότητά της. Τα παιδιά οδηγήθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα Μενιδίου προκειμένου να δώσουν καταθέσεις.
Στην αρχή, όπως περιγράφουν οι αστυνομικοί, στον ΑΝΤ-1 ήταν σοκαρισμένα, φοβισμένα και δεν έλεγαν λέξη.
Τότε, ο διοικητής Ασφαλείας κ. Παύλος Λουκάτος τους έδωσε χαρτιά και μολύβια για να ζωγραφίσουν και να γράψουν ό,τι ήθελαν. Το κορίτσι άρχισε ύστερα από λίγο να σκιτσάρει τη μητέρα της και τον φίλο της γράφοντας δίπλα στα ονόματά τους «φυλακή».
Σιγά σιγά τα παιδιά άρχισαν να εμπιστεύονται τους αστυνομικούς, περιέγραψαν με κάθε λεπτομέρεια όσα τους έχουν συμβεί και κατονόμασαν τους δράστες της κάθε λογής κακοποίησής τους. «Όταν ολοκλήρωσαν τις καταθέσεις, ράκη ήμασταν κι εμείς», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Λουκάτος. Η μικρή ζήτησε ξανά χαρτί και μολύβι- αυτήν τη φορά για να γράψει ένα γράμμα στον «κύριο Παύλο» και την «κυρία Νούλη», αστυνομικούς του Τμήματος. Αφού ζητά την άδεια να τους φωνάζει «μπαμπά» και «μαμά», το παιδί γράφει: «Να μη βγάλετε ποτέ την Ειρήνη και τον Σπύρο και τους υπόλοιπους από τη φυλακή. Επίσης θα ήθελα και κάτι ακόμα. Ελπίζω να φάνε τόσο πολύ ξύλο, τόσο πολύ όσο βασανίστηκα εγώ όλα αυτά τα χρόνια».
(ΤΑ ΝΕΑ. Τρίτη, 18 Δεκεμβρίου 2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου