1. Καλημέρα, καλή εβδομάδα! 2. το πάρτι συνεχίζεται στο facebook, και 3. οι χθεσινές αναρτήσεις μας στο «xairete», ήταν…

1. Πέρασαν 8 ώρες, και δεν έλαβα καμιά απάντηση σε σχετικό σχόλιο μου σε ξένη ανάρτηση!.. 2. Panagiotis Michalopoulos: «Αν έχω μια απορία στα πιο πάνω γραφόμενα, αν κάτι δεν κατάλαβα καλά, μου επιτρέπετε να το καταθέσω αυτό δημόσια με μια ερώτηση –με ένα σχόλιο μου εδώ, χωρίς τον κίνδυνο να με παρεξηγήσετε και να μου θυμώσετε;»

1.Λέμε «Κυριακή μετά τα φώτα», για τη σημερινή Κυριακή… Και διαβάζουμε στο ευαγγέλιο της ημέρας: «o λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα, και τοις εν καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτελειν αυτοίς» (Ματθ. δ, 16) 2. Ερώτηση: Τι σχέση έχει αυτό το χωρίο, με τη βάπτιση του Χριστού; Ποια είναι αυτά «τα» φωτά, της βάπτισης του;

Αυτό, το να θεωρείται ότι μια εικόνα είναι μεγαλύτερης αξίας από μια άλλη ίδια -του ίδιου προσώπου, διότι τάχα αυτή η εικόνα θαυματουργεί (αυτή και τα πιστά αντίγραφα της), είναι ειδωλολατρία, είναι παγανισμός. Ο αείμνηστος δε μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος Σετάκης, έλεγε ότι έτσι οι χριστιανοί προσκυνούν… «ξόανα»!

Να γιατί ο Χριστός, δεν θα έπεφτε –αν ήταν εδώ, να πιάσει το Σταυρό… «των φώτων» (ποιων «φώτων» ρε;)! Θα ελεγε στους παπάδες της τελετής: Ξέρετε ποιον κοροϊδεύετε ρε; Τον θεόν κοροϊδεύετε, ότι τάχα βαφτίστηκα χειμώνα καιρό στο ποτάμι!

Πάει και αυτή η εορτή (μου)! Του χρόνου πάλι τέτοια μέρα, όταν θα κλείνω πια -αισίως, και τα 73! (σχετικό: Μήνυμα, από το Facebook…)

Ήμουν τότε, νεαρός σπουδαστής, έφηβος ακόμα -με κοντά παντελόνια, αρχές δεκαετίας του ΄60, (72 ετών σήμερα + μια μέρα ακριβώς) και κάθε Κυριακή, έπαιρνα νωρίς το μεσημέρι το καραβάκι (βενζινάκατο γραμμής) από τη Σαλαμίνα για το Πέραμα, και μετά άλλαζα διάφορες συγκοινωνίες, και έφτανα τελικά το απόγευμα, στην Αθήνα (Ακαδημία –Πλάτωνος –Παλαμηδίου 76), για να τον ακούσω στις ομιλίες που έκανε τότε, μόνο για νέους, ως αρχιμανδρίτης, ιεροκήρυκας της αρχιεπισκοπής Αθηνών!

Θεοφάνεια, ως πραγματικό οπτικό φαινόμενο –κάτι δηλαδή που βλέπουμε ως πραγματικοί θεόπτες άνθρωποι, κάτι που φαίνεται με την αίσθηση μας –αυτήν της όρασης, ή ως κάποιο πνευματικό σύμβολο, ως απλό συναίσθημα;

«Αγία Τριάδα», Άνω Λιόσια –Φυλή (με το παλαιό)

Και βλάσφημες είναι αυτές οι εκφράσεις, και με άσεμνο υπονοούμενο: 1. «Βοήθεια σου», η τόση (με το συμπάθειο) μεγάλη αυτή λαμπάδα! 2. «Έλα στον… παππού», κοριτσάκι μου, εσύ!

Ο Δημιουργός (σε 7 μέρες) του κόσμου όλου, στην αγκαλιά της (πλατυτέρας των ουρανών) μαμάς του, μητέρας του θεού… Πρώτες μέρες στο σχολείο -για νήπια, ο μικρός… Και εκείνη τον παρηγορεί, που στη δυσκολία του στην απλή πρόσθεση (π.χ. πόσο κάνουν τρία και δύο), χρησιμοποιεί ακόμα –προσωρινά, τα δαχτυλάκια του για βοήθεια! «Όταν θα γίνεις 12 χρονών παιδάκι μου» –του λέει, «θα βάζεις εσύ προβλήματα (θεολογικά πια), στους σοφούς δασκάλους του μεγάλου Ναού του Σολομώντα, και τότε –με τη σειρά τους, θα είναι αυτοί που θα δυσκολεύονται να σου απαντήσουν! Υπομονή, λοιπόν!»

Αίσχος!

P. MICHALOPOULOS είπε... «Περάστε κόσμε! Μετά την αγιοποίηση -από χθες, του…»

Οι 13 μέρες, δεν είναι δογματική διαφορά. «Είναι 13 σταγόνες λιγότερες ή περισσότερες σε ένα ποτήρι με νερό», έλεγε ο άγιος Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης.

Κυριακή πρωί… Μήνυμα, από το Facebook…

1. Καλημέρα σας! 2. Σήμερα 14 Ιανουαρίου (Κυριακή μετά τα Φώτα), και εκτός από εμένα που έχω γενέθλια -έκλεισα τα 72 και πάω για τα 100, όπως μου εύχονται… 3. Γιορτάζουν -ονομαστική εορτή αυτές, και οι φίλες μας… «η Νινέτα, η Νανίνα, η Νινόν και η Νανά»! (Άσμα, εκ της οπερέττας «Γυναίκες, γυναίκες». Έτος: 1931).4. Στα σοβαρά τώρα: Στις 14 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας, εορτάζει την μνήμη της Αγίας Νίνας ή Νινώς!