Άμα λοιπόν αρχίσει ένα ψέμα, έστω μικρό και αθώο, το πράγμα καταλήγει μετά, σε μια απόλυτη ξευτίλα… Στο να αγιογραφούμε πράγματα που δεν έχουμε δει, παρά την απαγόρευση της Εκκλησίας… Στο να προσκυνούμε και να πιστεύουμε και να λατρεύουμε πράγματα που δεν στέκουν! Όπως εδώ, τον Χριστό, σαν τον Χάρη Ζάβαλο, στη ταινία «η βίλα των οργίων»!

ΣΧΕΤΙΚΟ:
Σάββατο, 18 Μαρτίου 2017

Διάλογοι: 1. Μαρία η Μαγδαληνή… «Τι επεισόδιο, έχασα Κύριε;» 2. Κύριος… «Αναστήθηκα Μαρία, μέσα στις τρεις μέρες -όπως είχα πει. Έχασες, αυτά που λέει ο Ματθαίος για σεισμούς, για νεκρούς που αναστήθηκαν μαζί μου, για το πώς ξεκόλλησα από πάνω μου τα σαβάνα, πώς ντύθηκα αυτά τα ωραία ρούχα, πως κατάφερα και άνοιξα τη βαριά πέτρινη πόρτα του τάφου, και τέλος πως βγήκα έξω και πήρα στο κυνήγι του στρατιώτες του Πιλάτου, –ολόκληρη κουστωδία, και ακόμη τρέχουν! Και να, είμαι δω, στα πέριξ του τάφου, να σας υποδέχομαι! Τόσο άλλαξα Μαρία, που με πέρασες για τον κηπουρό;»

 

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Χρήστος Κλητσινάρης 
«Έρχεται ουν Σίμων Πέτρος ακολουθών αυτώ και εισήλθεν εις το μνημείον και θεωρεί τα οθόνια κείμενα και το σουδάριον, ο ην επί της κεφαλής Αυτού, ου μετά των οθονίων κείμενον αλλά χωρίς εντετυλιγμένον εις ένα τόπον..  
Ποιός και πώς λοιπόν κατάφερε να τα λύσει, να διπλώσει μόνος Του το σουδάριο, να κυλίσει την τεράστια πέτρα και να διώξει όλη την κουστωδία των στρατιωτών;»

ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Και καλά για τα σάβανα! Φυσικό ήταν να τα πετάξει από πάνω του ο Χριστός, με την ανάσταση του. Αυτά τα είδαν οι μαθητές στον άδειο τάφο, και είναι κάτι που δεν αμφισβητείται!
Αλλά ήταν ανάγκη να βγάλει την πέτρα ο Χριστός για να βγει; Δεν μπορούσε να βγει με κλειστή την πόρτα, όπως έμπαινε και στο υπερώο των μαθητών με κλειστές τις πόρτες; Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά εδώ!
Συγκεκριμένα, μόνο στο ευαγγέλιο του Ματθαίου αναφέρεται ο σεισμός οι άγιοι που αναστήθηκαν και οι Ρωμαίοι στρατιώτες που επέβλεπαν τον τάφο του Ιησού.
Ο Ματθαίος περιγράφει την ανάσταση του Χριστού! Τι ώρα όμως έγινε; Ποιος αυτόπτης μάρτυρας την κατέγραψε; Κανείς δεν ξέρει, διότι έγινε αθόρυβα, μυστικά, και κανένας δεν την είδε!
Χρήστος Κλητσινάρης 
Η Ανάσταση Παναγιώτη, δεν εξηγείται με την λογική...
ΒΙΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ...
και δεν ζητούμε μετά καμία απολύτως απόδειξη.
Panagiotis Michalopoulos 
Ναι, μπορεί να είναι και μάταιο, το να προσπαθούμε με τη λογική που μας έδωσε ο θεός, να εξηγήσουμε το παράλογο, το πλαστό, το ψεύτικο, το γελοίο!
Κάποιος λοιπόν, εμφανίζεται να είναι στην πλατεία στο θεατρικό «εδώ η καλή Ανάσταση», στο κέντρο της αίθουσας, στην πρώτη θέση καθισμάτων, στο θέαμα… Και είναι μόνος του, σαν να ξέρει μόνο αυτός, τι ώρα θα αρχίσει η παράσταση… Και κάθεται αναπαυτικά και την βλέπει, και μετά πάει σπίτι του και την περιγράφει, την καταγράφει!
Περιγράφει ότι ήταν λαμπρά τα ρούχα του Χριστού, και άλλα σχετικά σκηνοθετημένα!
Panagiotis Michalopoulos 
Και έχουμε πια εκατομμύρια ορθόδοξες εικόνες, που παρουσιάζουν αυτήν την ανάσταση –βαριετέ του τσίρκου! Μια τέτοια εικόνα, είναι τώρα και στον τάφο του Χριστού, εκεί στο ναό της Ανάστασης… Εκεί όπου παίζεται κάθε χρόνο και το άλλο κωμικό θέατρο, αυτό με το λεγόμενο άγιο φως.
Οι εικόνες λοιπόν αυτές, παρουσιάζουν τον Χριστό να ανασταίνεται, να πετάγεται σαν ελατήριο πάνω από τον τάφο, ενώ πάνω στο θεόγυμνο σώμα του, ανεμίζει ένα σεντόνι που φορά ανάρριχτο και το οποίο (άλλοτε άσπρο και άλλοτε κόκκινο) είναι ασύμμετρο ως προς το στυλ του. Δορυφορείται δε αυτός ο Χριστός, και από αγγέλους. Επίσης, κρατάει και μια σημαία (κανονικό μπαλέτο στο Δελφινάριο του Σεφερλή), και να ευλογεί πονηρά με το παρα –μεσαίο δάχτυλο, σαν μητροπολίτης!
Panagiotis Michalopoulos 
Άμα λοιπόν αρχίσει ένα ψέμα, έστω μικρό και αθώο, το πράγμα καταλήγει μετά, σε μια απόλυτη ξευτίλα… Στο να αγιογραφούμε πράγματα που δεν έχουμε δει, παρά την απαγόρευση της Εκκλησίας… Στο να προσκυνούμε και να πιστεύουμε και να λατρεύουμε πράγματα που δεν στέκουν! Όπως εδώ, τον Χριστό, σαν τον Χάρη Ζάβαλο, στη ταινία «η βίλα των οργίων»! 
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=225131841198536&set=a.104805383231183.1073741828.100011051643644&type=3&theater

Χρήστος Κλητσινάρης
Δούλεψε στον Greek Army (E.Σ)
Πήγαινε στο ΣΜΥ
Πήγαινε στο 2ο Γενικό Λύκειο Ιωαννίνων
Τόπος καταγωγής: Ιωάννινα
https://www.facebook.com/profile.php?id=100011051643644

ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Χρήστος Κλητσινάρης 
Παναγιώτη δεν σε γνωρίζω, υποπτεύομαι όμως ότι έχεις επηρεαστεί από κάποια αίρεση. Αυτές θεοποιούν την Λογική, όλα θέλουν να τα εξηγήσουν βάση αυτής και ποτέ τους δεν εξέτασαν αν είναι υγιής η Λογική τους. 
Μάθε αγαπητέ μου ότι στο χώρο που εισήλθες " δια πίστεως νοούμεν ...." 
Δεν θα εξετάσω εικόνες και σχέδια μου αρκεί η χαρά της Ανάστασης που βιώνω στην ζωή μου και είμαι πλήρης εν αυτή. 
Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του Πονηρού, ο οποίος κάμει τους ανθρώπους να διϋλίζουν κώνωπες και να καταπίνουν καμήλους. 
Τίποτε από όσα παρατηρείς δεν με βοηθούν να ξαναγίνω παιδί κατά την κακία και να χαίρομαι και να αγάλλομαι στην αγκάλη του Κυρίου μου.
Επειδή πολλά είπαμε σήμερα και εδώ και αλλού Παναγιώτη, τον ατομικό μας αγιασμό να προσέξουμε, όλα τα άλλα είναι μάταια. Καλό και ειρηνικό βράδυ.
Panagiotis Michalopoulos 
Η πίστη αγαπητέ, δεν είναι ένα τσιπάκι που σου έβαλαν στον ύπνο σου, και αυτό πια να σε καθοδηγεί στα τυφλά!
Είναι μια διδασκαλία που σου εξήγησαν και εσύ την δέχτηκες και με το νου και με την καρδιά!
Αν σου έλεγαν να πιστέψεις σαν θρησκεία την κοκκινοσκουφίτσα θα το έκανες; Όχι βέβαια!
Και όμως: Κάποιοι σήμερα, αυτό έχουν καταφέρει… Να πασάρουν σαν ορθόδοξη πίστη κάτι το γελοίο, κάτι ακόμα και πιο κακότεχνο και ερασιτεχνικό και από αυτήν την κοκκινοσκουφίτσα: Όλα τα παραμύθια της Χαλιμάς.
Και σε εκβιάζουν και σε εξουθενώνουν σωματικά και πνευματικά να δεχτείς το κάθε ψέμα για αληθινό, και την όποια αλήθεια να την απορρίπτεις σαν αίρεση!
Και πας μετά στις συνάξεις (υπόθεση κάνω, δεν σε ξέρω) των δαιμονισμένων Πεντηκοστιανών, και χορεύεις και χτυπιέσαι… Και χτυπώντας ρυθμικά παλαμάκια, κραυγάζεις τον ύμνο τους που λέει «Άνοιξε η πέτρα, και βγήκε ο Χριστός!»
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=225131841198536&set=a.104805383231183.1073741828.100011051643644&type=3&theater

ΣΧΕΤΙΚΟ:
Πέμπτη, 16 Μαρτίου 2017 

Ο ηθοποιός Ρόμπερτ Πάουελ με το κλασικό το σεντόνι του, σε άλλη μια χαρακτηριστική φάση του έργου, σε εκείνη τη σκηνή… Μετά από το τριήμερο σκοτάδι στον Άδη… [Σύμφωνα με το σενάριο: Έγινε φως, η Ανάσταση! «Αλλάχ ου ακμπάρ», αναφώνησε ο βρετανός ηθοποιός, μόλις μπόρεσε και βγήκε στο φως της ημέρας… Περιχαρής πλέον, αφού πριν τον εμπόδιζε εκείνη η βλαμμένη η βαριά η παλιόπετρα, στην πόρτα του τάφου! «Σαλάμ αλέκουμ», και «αλέκουμ σαλάμ» αντιφώνησαν μαζί, οι δυο μαζορέτες (σεμνές αυτές -όχι όπως οι άλλες) που είχαν πάει να τον υποδεχτούν, προσφέροντας του μάλιστα και μερικούς παρθενικούς κρίνους!]