Αντώνιος Παπαγερίδης
Πήγαινε στο 5ο ΤΕΕ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
https://www.facebook.com/tsiotints
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο χρήστης Αντώνιος Παπαγερίδης, έγραψε...
Ένα πολύ χρήσιμο και επίκαιρο βίντεο!!
Η Ουρανία Λαναρά, συνταξιούχος φιλόλογος, παρουσιάζει στο Αχελώος TV τους κανόνες καλής συμπεριφοράς που πρέπει να τηρούν οι πιστοί όταν βρίσκονται στην εκκλησία
Διαβάζω, και σε παρένθεση σχολιάζω:
1. Όταν ψέλνει μόνο ο ψάλτης να μην ψέλνουμε και εμείς, ειδικά οι γυναίκες και ενοχλούμε τους διπλανούς.
(Αν είναι καλλίφωνη μια κυρία, και με γνώσεις ψαλτικής, τότε δεν είναι και τόσο κακό το να σιγομουρμουρίζει και αυτή χαμηλόφωνα έναν αγαπημένο της ύμνο, όπως το «φως ιλαρό», να πούμε!
Όταν μάλιστα -να τα λέμε και αυτά... έχουμε και περιπτώσεις ψαλτών που και παράφωνοι είναι, και με τη μύτη ψέλνουν -για να μη κουράσουν το λαιμό τους, και ξεψυχισμένοι πολλές φορές -διότι βαριούνται και έτσι δεν ακούγεται τίποτε καθαρό στο εκκλησίασμα.)
2. Δεν επαναλαμβάνουμε ποτέ τα λόγια του ιερέα. Ποτέ εμείς οι λαϊκοί άνδρες και γυναίκες δεν μπορούμε και δεν πρέπει αν επαναλαμβάνουμε τα λόγια του ιερέα.
(Στην προσευχή της μεταβολης των Δώρων -για παράδειγμα, πρέπει να είμαστε γονατιστοί και εμείς, και πρέπει να επαναλαμβάνουμε εκφώνως, το Αμήν του ιερέα!
Διότι η θ. λειτουργία, γίνεται με συμμέτοχη του εκκλησιάσματος, με κλήρο και λαό.
Η μη συμμέτοχη του λαού, δεν ξέρω πόσο έγκυρο ή ποσό άκυρο το κάνει το μυστήριο της θ. ευχαριστίας.)
3. Δεν μασάμε τσίχλα στην Εκκλησία. Είναι μεγάλη ασέβεια
(Βέβαια! Μεγαλύτερη και από το να μπει με σουπερ-μήνι στο ναό μια κυρία, και με όλη την πλάτη έξω, και με βαθύ ντεκολτέ!)
4. Όταν τα χείλη των γυναικών είναι βαμμένα με κόκκινο κραγιόν ας μην ακουμπάνε πάνω στις εικόνες, γιατί οι εικόνες φθείρονται και είναι και ασέβεια.
(Δεν φθείρονται, διότι υπάρχει τζάμι από έξω από το κάδρο. Μέσα δε, η εικόνα είναι καλυμμένη με ασημένιο ή χρυσό πουκάμισο.
Μεγαλύτερη ασέβεια είναι το να κάνεις είδωλο την εικόνα, και να την ασπάζεσαι, να την λιβανίζεις, να της κρεμάς τάγματα, να της ανάβεις καντήλια και κεριά… Και τέλος να πέφτεις και να την προσκυνάς κατά παράβαση του νόμου του θεού!)
5. Όταν πάμε να κοινωνήσουμε ή να συλληπηθούμε ή πάμε σε ένα γάμο για να χαιρετήσουμε τους νεονύμφους, να μην σπρωχνόμαστε. Ο ένας πίσω από τον άλλον σπρώχνεται, δεν είναι καθόλου καλό. Να αφήνουμε μια απόσταση. Θα πάμε όλοι μαζί, θα γίνει η δουλειά μας και τελείωσε.
(Άμα γίνει η δουλειά μας, εντάξει τότε! Αν και η δουλειά αυτή είναι και μια κάπως αγγαρεία, για πολλούς από τους παπάδες μας, και γι αυτό έκαναν τη θ. κοινωνία «παπάρα», για να ξεμπερδεύουν εύκολα και γρήγορα!)
6. Ποτέ δεν σπάζουμε τα δάχτυλά μας. Είναι κάποιοι που σπάζουν τα δάχτυλά τους και ακούγεται ένα «κρακ-κρακ», αυτό είναι και αντιαισθητικό και αντιδεολογικό.
Αν κάποιος κάνει κάτι τέτοιο στην Ευρώπη, θα θεωρηθεί ανάγωγος για να μην πω τίποτα άλλο...
(Σωστό αυτό! Επίσης πολύ αντιτουριστικό είναι και αυτό το... «χρατς –χρατς», που ακούγεται όταν οι γυναίκες ξύνονται, και αντιλαλεί έτσι το καλτσόν από μέσα!)
http://www.protothema.gr/greece/article/610893/deite-video-o-odigos-ithous-otan-pame-stin-ekklisia-/
Πήγαινε στο 5ο ΤΕΕ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
https://www.facebook.com/tsiotints
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο χρήστης Αντώνιος Παπαγερίδης, έγραψε...
Ένα πολύ χρήσιμο και επίκαιρο βίντεο!!
Διαβάζω, και σε παρένθεση σχολιάζω:
1. Όταν ψέλνει μόνο ο ψάλτης να μην ψέλνουμε και εμείς, ειδικά οι γυναίκες και ενοχλούμε τους διπλανούς.
(Αν είναι καλλίφωνη μια κυρία, και με γνώσεις ψαλτικής, τότε δεν είναι και τόσο κακό το να σιγομουρμουρίζει και αυτή χαμηλόφωνα έναν αγαπημένο της ύμνο, όπως το «φως ιλαρό», να πούμε!
Όταν μάλιστα -να τα λέμε και αυτά... έχουμε και περιπτώσεις ψαλτών που και παράφωνοι είναι, και με τη μύτη ψέλνουν -για να μη κουράσουν το λαιμό τους, και ξεψυχισμένοι πολλές φορές -διότι βαριούνται και έτσι δεν ακούγεται τίποτε καθαρό στο εκκλησίασμα.)
2. Δεν επαναλαμβάνουμε ποτέ τα λόγια του ιερέα. Ποτέ εμείς οι λαϊκοί άνδρες και γυναίκες δεν μπορούμε και δεν πρέπει αν επαναλαμβάνουμε τα λόγια του ιερέα.
(Στην προσευχή της μεταβολης των Δώρων -για παράδειγμα, πρέπει να είμαστε γονατιστοί και εμείς, και πρέπει να επαναλαμβάνουμε εκφώνως, το Αμήν του ιερέα!
Διότι η θ. λειτουργία, γίνεται με συμμέτοχη του εκκλησιάσματος, με κλήρο και λαό.
Η μη συμμέτοχη του λαού, δεν ξέρω πόσο έγκυρο ή ποσό άκυρο το κάνει το μυστήριο της θ. ευχαριστίας.)
3. Δεν μασάμε τσίχλα στην Εκκλησία. Είναι μεγάλη ασέβεια
(Βέβαια! Μεγαλύτερη και από το να μπει με σουπερ-μήνι στο ναό μια κυρία, και με όλη την πλάτη έξω, και με βαθύ ντεκολτέ!)
4. Όταν τα χείλη των γυναικών είναι βαμμένα με κόκκινο κραγιόν ας μην ακουμπάνε πάνω στις εικόνες, γιατί οι εικόνες φθείρονται και είναι και ασέβεια.
(Δεν φθείρονται, διότι υπάρχει τζάμι από έξω από το κάδρο. Μέσα δε, η εικόνα είναι καλυμμένη με ασημένιο ή χρυσό πουκάμισο.
Μεγαλύτερη ασέβεια είναι το να κάνεις είδωλο την εικόνα, και να την ασπάζεσαι, να την λιβανίζεις, να της κρεμάς τάγματα, να της ανάβεις καντήλια και κεριά… Και τέλος να πέφτεις και να την προσκυνάς κατά παράβαση του νόμου του θεού!)
5. Όταν πάμε να κοινωνήσουμε ή να συλληπηθούμε ή πάμε σε ένα γάμο για να χαιρετήσουμε τους νεονύμφους, να μην σπρωχνόμαστε. Ο ένας πίσω από τον άλλον σπρώχνεται, δεν είναι καθόλου καλό. Να αφήνουμε μια απόσταση. Θα πάμε όλοι μαζί, θα γίνει η δουλειά μας και τελείωσε.
(Άμα γίνει η δουλειά μας, εντάξει τότε! Αν και η δουλειά αυτή είναι και μια κάπως αγγαρεία, για πολλούς από τους παπάδες μας, και γι αυτό έκαναν τη θ. κοινωνία «παπάρα», για να ξεμπερδεύουν εύκολα και γρήγορα!)
6. Ποτέ δεν σπάζουμε τα δάχτυλά μας. Είναι κάποιοι που σπάζουν τα δάχτυλά τους και ακούγεται ένα «κρακ-κρακ», αυτό είναι και αντιαισθητικό και αντιδεολογικό.
Αν κάποιος κάνει κάτι τέτοιο στην Ευρώπη, θα θεωρηθεί ανάγωγος για να μην πω τίποτα άλλο...
(Σωστό αυτό! Επίσης πολύ αντιτουριστικό είναι και αυτό το... «χρατς –χρατς», που ακούγεται όταν οι γυναίκες ξύνονται, και αντιλαλεί έτσι το καλτσόν από μέσα!)
http://www.protothema.gr/greece/article/610893/deite-video-o-odigos-ithous-otan-pame-stin-ekklisia-/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου