Χαιρετίσματα λοιπόν, στην «Εκκλησία»!.. (Μιλάμε δηλαδη για μια άλλη Εκκλησία! Όχι για την Εκκλησία του Χριστού, αλλά για την Εκκλησία της Μαρίας! Αυτής με τα κίτρινα…)
ο Εκλεκτός συνεργάτης μας, είπε...
Καλημέρα σας.
Είχα ρωτήσει έναν ιεροψάλτη, ευλαβή και μελετημένο όχι μόνο στα ψαλτικά αλλά και στα ερμηνευτικά των Γραφών:
-Γιατί ευλογημένε δεν ψάλλετε "Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών" και ψάλλετε το Μαριολατρικό "Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον ημάς";
Η απάντηση του ψάλτη ήταν:
Διότι το "πρέσβευε υπέρ ημών" χαλάει τον μουσικό χρόνο, το μέτρο, το "τέμπο". Γνωρίζω βέβαια ότι το "σώσον ημάς" είναι περίπου αιρετικό, αλλά το εκκλησίασμα οφείλει να εννοεί "σώσον ημάς διά των πρεσβειών προς τον Υιόν σου".
Πολλοί από το εκκλησίασμα όμως, δεν σκέφτονται το "διά των πρεσβειών προς τον Υιόν σου" αφού δεν το ακούν, και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα Μαριολατρικά, τις θαυματουργές εικόνες με τα τάματα, τους χαιρετισμούς, την αποδοχή των Δυτικών και απόκρυφων δοξασιών για σύναξη των Αποστόλων εν τη Γεθσημανή και την μετάσταση στους ουρανούς τότε που έριξε και τη ζώνη, την εσθήτα, τις "αχειροποίητες" εικόνες, τις εικόνες που δήθεν ζωγράφησε ο Λουκάς, και τις εκατοντάδες λαϊκές φανερωμένες, και δοξασίες, αποδέχονται ευχαρίστως το σώσον ημάς...
14 Μαρτίου 2015 - 8:35 π.μ.
http://xairete.blogspot.gr/2015/03/blog-post_80.html
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Χθες, Panagiotis Michalopoulos, είπε...
1. Άκουσα στο κήρυγμα του τον ιερωμένο να λέει «...από την ΚΑΤΑ Τιμόθεον επιστολή...»
2. Πριν δε την εκφώνηση του «Άσπιλε» και μετά το Κύριε ελέησον, άκουσα και το… «Σώσον ημάς Παναγία Παρθένε»!
Πλάνη βέβαια όλο αυτό, αλλά ποιος ενδιαφέρεται να το διορθώσει!
Παρόμοιο –αιρετικό, και το άλλο το… «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς»!
Μιλάμε δηλαδη για μια άλλη Εκκλησία!
Όχι για την Εκκλησία του Χριστού, αλλά για την Εκκλησία της Μαρίας!
Αυτής με τα κίτρινα… με τη χρυσή επένδυση της, και με τα χρυσά τάματα… τις λίρες, τους σταυρούς, και τα δαχτυλίδια που κουβαλάει στην ειδωλο-εικόνα της!
ΣΧΕΤΙΚΟ:
3 σχόλια:
Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού Σου, πολίτευμα.
Σώσε Κύριε τον λαό σου, (τους Έλληνες, λες και οι άλλοι δεν δεν είναι παιδιά του Θεού), […].
Υ/Γ: Έχω και για τον Ιούδα τροπάρια με βρισιές την Μεγάλη Τετάρτη Εσπέρας να σου πω τροπάρια. Ο Ιούδας, πέρα από ότι έκανε, ΜΑΤΑΝΟΗΣΕ για την προδοσία. Πρέπει η ελληνορθοδοξία να τον βρίζει με τέτοιον τρόπο;;; Εκκλησία της "αγάπης" είναι, λέμε!!!
1. Ο ύμνος αυτός, είναι καλός, και ό,τι πρέπει για τους αιωνίους εχθρούς μας, τους βάρβαρους τούρκους, τους εχθρούς του Σταυρού.
2. Και σήμερα, -όπως τότε με τον Ισραήλ, ο ελληνικός λαός (ο πιστός) είναι αυτός πλέον ο περιούσιος λαός του Κυρίου, αυτός που δέχτηκε τον Χριστιανισμό από τότε, με την επίσκεψη του αποστόλου Παύλου… Αυτός, που κράτησε την αληθινή πίστη, την ορθοδοξία, που έδωσε αμέτρητους άγιους μάρτυρες, και σπουδαίους πατέρες και απολογητές στην Εκκλησία.
3. Το ευαγγέλιο, δεν ωραιοποιεί τα διάφορα πρόσωπα, ούτε και αυτά των δώδεκα αποστόλων, αλλά παρουσιάζει ακόμα και τα πιο μεγάλα τους λάθη, από την δυσπιστία και την άρνηση, μέχρι και την προδοσία.
4. Και στην περίπτωση της δυσπιστίας (του Θωμά), είχαμε την μεγάλη ομολογία πίστεως. Στην περίπτωση της άρνησης (του Πέτρου), είχαμε κλάμα πικρό, έμπρακτη μετάνοια, πλήρη επιστροφή.
5. Στην περίπτωση όμως της προδοσίας (του Ιούδα), είχαμε μόνο έλεγχο συνείδησης, και όχι μετάνοια… Είχαμε τρέλα, και απελπισία, και αυτοκτονία.
6. Από πότε λοιπόν η αυτοκτονία θεωρείται μετάνοια;
7. Ο ίδιος δε ο Χριστός είπε για τον Ιούδα ότι θα ήταν καλυτέρα να μην είχε γεννηθεί ένας τέτοιος άνθρωπος.
Η μοναδική περίπτωση ανθρώπου, στον οποίον μπήκε μέσα του ο Διάβολος!
Απολυτίκιο
Ότε οι ένδοξοι Μαθηταί, εν τώ νιπτήρι τού Δείπνου εφωτίζοντο,
τότε Ιούδας ο δυσσεβής,
φιλαργυρίαν νοσήσας εσκοτίζετο, καί ανόμοις κριταίς,
σέ τόν δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι.
Βλέπε χρημάτων εραστά, τόν διά ταύτα αγχόνη χρησάμενον,
φεύγε ακόρεστον ψυχήν τήν Διδασκάλω τοιαύτα τολμήσασαν.
Ο περί πάντας αγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Απόδοση
Όταν οι ένδοξοι μαθητές του Κυρίου το βράδυ του Μυστικού Δείπνου με την τελετουργία του νιπτήρος, φωτιζόνταν μέσα στην ψυχή τους, τότε δυστυχώς ο Ιούδας που ήταν δυσεβής, αρρώστησε από την φιλαργυρία του, και σκοτάδι σκέπασε το πνεύμα του. Ετρεξε και παρέδωσε στους ανόμους κριτές, στο συμβούλιο των Ιουδαίων, Εσένα τον δίκαιο κριτή. Πρόσεξε, λοιπόν εσύ που αγαπάς τα χρήματα, αυτόν που εξ αιτίας τους κατήντησε στην αγχόνη. Φεύγε μακρυά από την αχόρταγη ψυχή, που τόλμησε αυτά τα φοβερά στον Διδάσκαλο. Κύριε, Εσύ που είσαι αγαθός για όλους, σε Σένα ανήκει η δόξα.
http://xairete.blogspot.gr/2009/04/blog-post_227.html
Δημοσίευση σχολίου