Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Είναι θρύλος οι ιπτάμενοι μοναχοί του Αγίου Όρους; Τέτοιος ήταν και ο Παΐσιος; Πώς εμφανιζόταν συγχρόνως σε διαφορετικά μέρη; Υπάρχει επιστημονική εξήγηση;


ΣΧΕΤΙΚΟ:

Οι θησαυροί του Αγίου Όρους

Οι θησαυροί του Αγίου Όρους
Αριστερό κλικ στη φωτογραφία, σας πάει στο θέμα...


ΣΧΕΤΙΚΟ:

Σάββατο, 8 Οκτωβρίου 2011


 
Είναι θρύλος οι  ιπτάμενοι μοναχοί του Αγίου Όρους; 
Τέτοιος ήταν και ο Παΐσιος; 
Πώς εμφανιζόταν συγχρόνως σε διαφορετικά μέρη; 
Υπάρχει επιστημονική εξήγηση;
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , , , , , , , ,

14 σχόλια:

P. MICHALOPOULOS είπε...

Διαβάζω:

Ανακατεύοντας την φαντασία με την πραγματικότητα, η δεκάλεπτη ταινία κινούμενων σχεδίων (1990) επικεντρώνεται με τόλμη πάνω σ΄ ένα έως σήμερα άλυτο πρόβλημα : τη φύση της ανθρώπινης ταυτότητας. Όταν ένας επιστήμονας δημιουργεί ένα μηχάνημα που μπορεί να κάνει αντίγραφα των φυσικών αντικειμένων, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων, εγείρεται μια σειρά από ηθικά ζητήματα. Είναι η τεχνολογία ηθική ; Πόσο ασφαλής επίσης είναι; Μια ταινία του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη John Weldon , ο οποίος έγραψε και το ωραίο τραγούδι με τη συνοδεία μπάντζο, που εύστοχα παρακολουθεί τις συναισθηματικές διακυμάνσεις της ηρωίδας.

http://gerontakos.blogspot.com/

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:13 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Παρασκευή, 14 Οκτωβρίου 2011
Οι 12 Αόρατοι Φύλακες....
του Αγίου Όρους

Η παράδοση χάνεται στα βάθη των αιώνων. Παρ' όλα αυτά, διατηρείται αμείωτα ζωντανή: δώδεκα αόρατοι καλόγεροι κατοικούν σιην κορυφή του Άθω, μερικές φορές εμφανίζονται για λίγο και χάνονται ξανά στην «ανυπαρξία» τους. Δώδεκα παράξενοι άγιοι, που προκαλούν τη σκέψη και τη φαντασία μας. Πόσο μυθικοί και πόσο.... πραγματικοί άραγε είναι;
Στο Άγιον Όρος υπάρχει μια παλαιά και άγραφη παράδοση που λέει ότι κοντά στην κορφή του Αθωνα χειμώνα-καλοκαίρι ζουν, τρεφόμενοι από την ευχή, δώδεκα μοναχοί αόραται. Όταν ένας απ' αυτούς κοιμηθεί, άλλος τον αντικαθιστά. Και η δωδεκάδα μένει πάντοτε ακεραία, χωρίς να της λείπη κανείς.
Λέγεται ότι κάποιοι τους είδαν και αμέσως τους έχασαν. Κάποιοι άλλοι τους είδαν και χάθηκαν μαζί τους. Ένας νέος υποτακτικός είδε έναν απ' αυτούς. Διηγήθηκε στον γέροντά του το γεγονός και ο γέροντας του είπε «έπρεπε να τον ακολουθήσης».

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:31 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:

Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικάκης, Ηγούμενος της Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.

Μαρτυρία επίσημη δεν υπάρχει για τους περιβόητους -κατά τα άλλα- δώδεκα αόρατους μοναχούς του Αγίου Όρους. Στο εύλογο και λογικό ερώτημα: θρύλος ή πραγματικότητα; δεν υπάρχει «λογική» απάντηση.
Η μόνη απάντηση έρχεται αβίαστα και φυσικά από τον π. Βασίλειο, στο παραπάνω παλαιότερο κείμενο του, λίγο πιο κάτω: «Το γεγονός είναι ότι η πραγματικότης στο Όρος είναι Θρύλος». Δεν είναι άλλωστε λίγοι οι επισκέπτες του Ά8ω που, ενώ ξεκίνησαν για βόλτα αναψυχής ή διερευνητική εκδρομή στο βουνό αυτό της Χαλκιδικής, στο τέλος έφτασαν να αναρωτιούνται αν ήταν πραγματικότητα όλο εκείνο που έζησαν κατά την παραμονή τους στο Άγιο Όρος.
Σε τέτοιον τόπο λοιπόν, που γεννά αισθήσεις και εμπειρίες απρόσμενες, ακόμη και στους πιο «υλιστές» επισκέπτες του, τίποτε δεν θα μπορούσε να είναι πραγματικά α-φύσικο, πολλά όμως μπορούν να είναι «ονειρικά φυσικά».

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:32 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:
ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ...

Είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ξετυλίξει κάποιος το νήμα αυτής της αγιορείτικης παράδοσης και να βρει την αρχή του. Πριν από λίγο καιρό, παρέα πολύ καλών φίλων μου επισκέφτηκε διάφορες μονές του Αγίου Όρους, όπου, μεταξύ πολλών άλλων ερωτημάτων, έθεταν στους μοναχούς -αλλά και σε τακτικούς χρόνιους επισκέπτες- το ερώτημα, τι γνωρίζουν για τους δώδεκα αόρατους.

Τα μόνα «στοιχεία» που συνέλεξαν ήταν ότι η «ομάδα» των δώδεκα αόρατων αποτελεί πραγματικότητα μακραίωνη, η οποία παρέμενε απόλυτα μυστική για πάρα πολλές δεκαετίες. Πριν από μερικά χρόνια όμως (κανένας δεν ξέρει πόσα χρόνια), η ύπαρξη αυτών διέρρευσε από τον πνευματικό πατέρα ενός από αυτούς τους δώδεκα, ο οποίος καλοπροαίρετα μίλησε κάπου για την ύπαρξη τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι κανένας δεν θέλησε να αναφέρει το όνομα του εν λόγω πνευματικού, ενώ όλοι όσοι είπαν τα παραπάνω, γνώριζαν το όνομα του. Τόνιζαν μάλιστα ότι από τότε που διέρρευσε αυτή η πληροφορία, πολλά έχουν λεχθεί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία άλλη αξιόπιστη μαρτυρία από πρώτο χέρι.
Κατά γενική πεποίθηση, οι δώδεκα ζούνε κυρίως στην κορυφή του Άθω, πολλές φορές όμως μπορεί κάποιος να τους δει (αν έχει αντίστοιχο χάρισμα), σε οποιοδήποτε μέρος του Αγίου Όρους. Έχουν ξεπεράσει τις ανάγκες της φύσης, γι' αυτό δεν χρειάζονται τροφή, αλλά τρέφονται επαρκώς με την ευχή του Ιησού (πρόκειται για το γνωστό Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με).

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:37 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:
ΔΩΔΕΚΑ ΑΟΡΑΤΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Πολύ συχνά, οι μυστηριώδεις αυτοί «αόρατοι» ή «ανύπαρκτοι» (με την έννοια του ακραία ταπεινού) καλόγεροι χαρακτηρίζονται ως «φύλακες». Ο χαρακτηρισμός αυτός μάλιστα, παίρνει πολλές φορές σπουδαιότητα μεγαλύτερη από την ιδιότητα τους ως «αόρατοι».
Τι είναι αλήθεια αυτό που φυλάνε; Πάλι δεν θα βρούμε μία και μόνη απάντηση στο ερώτημα, αλλά διάφορες, όχι κατ' ανάγκη ετερόκλητες μεταξύ τους, απαντήσεις. Ο π. Βασίλειος ο Ιβηρίτης αναφέρει ότι «φυλάνε», «κρατούν» τη ζωή την ίδια στο Αγιο Όρος και αποτελούν ευλογία για όλον τον κόσμο.
Κάποιοι άλλοι τούς χαρακτηρίζουν ως φύλακες της ΟρΘοδοξίας και του Ελληνισμού. Υπάρχει μάλιστα διαδεδομένη -μεταξύ αυτών που πιστεύουν στην ύπαρξη τους- η άποψη ότι συγκεντρώνονται και οι δώδεκα σε κάποιο μέρος της κορυφής του Αθω (κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο, αλλά πάντα στην κορυφή), όποτε προκύπτει στην κοινωνία κάποιο εθνικό ή πίστεως θέμα-πρόβλημα.
Πώς γίνεται η συνεννόηση μεταξύ τους για τον τόπο και χρόνο της συνάντησης; Όπως ίσως ήδη καταλάβατε, αυτή γίνεται με κάποιον τρόπο που εμείς μπορούμε να αντιληφθούμε ως «τηλεπαθητικό». Δώδεκα άνθρωποι που κατάφεραν να ξεπεράσουν τη φύση σε κάθε απαίτηση της και να πνευματοποιηθούν κατ' ουσίαν, δεν είναι δυνατό παρά να επικοινωνούν μεταξύ τους επαρκώς, πνευματικά και μόνο.

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:39 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:

Υπάρχει έντονη μεταξύ των μοναχών η πίστη ότι οι δώδεκα αόρατοι «συγκάτοικοι» τους προσπαθούν να περιφρουρούν από απειλές και να φυλάττουν ιδιαίτερα αυτό που ονομάζουμε «Ελληνισμό», ό,τι κι αν σημαίνει στις συνειδήσεις μας.
Για το λόγο αυτόν μάλιστα πιστεύεται ότι αποτελούν τη φυσική συνέχεια του Αρχαιοελληνικού Δωδεκάθεου, επιπλέον και για το λόγο της σύμπτωσης του αριθμού τους. Παρενθετικά δεν μπορώ να μην αναφέρω πως για άλλη μια φορά γίνεται αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι Αγιορείτες (και συνεπώς η ορθόδοξη παράδοση της οποίας είναι φορείς) δεν απορρίπτουν το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, αλλά συνδέονται σε φυσική συνέχεια μαζί του και ιο αφομοιώνουν μετουσιώνοντας το σε νέα πραγματικότητα.

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:40 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:
ΑΕΙΚΙΝΗΤΗ ΣΤΑΣΗ;

Άνθρωποι που έγιναν εν ζωή αύρες, άνθρωποι που πραγματοποιούν την ύψιστη δράση στην κατάσταση της ησυχίας, άνθρωποι που δεν προσεύχονται πια, αλλά έγιναν οι ίδιοι προσευχή, άνθρωποι που κατάφεραν τέτοια ύψη ταπείνωσης, ώστε πέρασαν στην ανυπαρξία πριν να πεθάνουν.
Και μέσα από την «ανυπαρξία» τους μπορούν να παρέχουν σε όσους τους γνωρίσουν, όλα όσα δεν μπόρεσε κανένας σημαντικός ή ασήμαντος κοσμικός να τους παράσχει. Σημαντικότερο απ' όλα: η πνοή της ελευθερίας. Δεν διδάσκουν με λόγια κανένα δόγμα ή αρχή πίστης, αλλά εμπνέουν με την ύπαρξη τους και μεταδίδουν την απίστευτη δύναμη τους απέναντι σε κάθε δουλική αναγκαιότητα.
Η ευλογία τους διαχέεται σε σημείο που να αποτελεί δύναμη συνεκτική της κτίσεως. Η ανωτερότητά τους απέναντι σε κάθε ανάγκη και η γενναιότητα της αγάπης τους που τίποτε δεν αποζητά, παραμένουν για μας καταστάσεις ύπαρξης ανερμήνευτες. Λένε πως κάθε σύναξη τους συνοδεύεται μοιραία από λαμπρότατο φως στο σημείο της συνάντησης. Δεν αποκλείεται αυτοί οι ίδιοι να είναι το φως, υπάρξεις σωματικές, φωτεινές και άσαρκες.

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:42 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Παραμύθι; Υπερβολή;

Ψέμα υποκινούμενο από σκοταδιστές για χειραγώγηση των αφελών; Ίσως... Ίσως κι όχι... Αυτές οι ερωτήσεις μοιάζουν με το μεγάλο ερώτημα: «Υπάρχει Θεός»; Πώς να απαντηθεί με ναι ή όχι και πώς να αποδειχθεί η όποια απάντηση;
Αξίζει νομίζω να σας πω αυτά που μου ανέφερε ο Θανάσης, φίλος αγιογράφος που επισκέπτεται κατά καιρούς το μοναστήρι της «Μικράς Αγίας Άννας», για λόγους κυρίως επαγγελματικούς.
Το μοναστήρι βρίσκεται σε μεγάλο ύψος και η θέα που μπορεί κάποιος να απολαύσει από εκεί είναι, όπως λένε, μοναδική. Πριν από έναν περίπου μήνα ο Θανάσης ξαναβρέθηκε εκεί και το βράδυ, όπως συνήθιζε, βγήκε με το φακό του για περίπατο. «Είχε κρύο και υπέροχη διαφάνεια», μου είπε. Δεν είχε ύπνο και αφέθηκε να περιπλανηθεί μέσα στη νύχτα, ώσπου έφτασε στα Κατουνάκια. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που έκανε ανάλογες νυχτερινές βόλτες στο Αγιο Όρος.
Ξαφνικά άκουσε, πολύ κοντά του, έντονο θόρυβο μέσα από τα δέντρα και τους ψηλούς θάμνους. Τρόμαξε, έστρεψε το φακό του προς το μέρος απ' όπου ερχόταν ο θόρυβος κι ενστικτωδώς έσκυψε για να πιάσει κάποιο ξύλο ή πέτρα ή οποιοδήποτε «όργανο άμυνας» για τον κίνδυνο που τον απειλούσε.
Προς στιγμή νόμισε ότι ήταν κάποιο μεγάλο ζώο. Ακουσε για δεύτερη φορά, πιο δυνατό τον ήχο. Με το φακό του σταθερά στραμμένο προς τα εκεί και αρκετά τρομαγμένος, είδε ξαφνικά μπροστά του μια ψιλόλιγνη, φωτεινή σιλουέτα, έναν άντρα γυμνό και πολύ αδύνατο με γενειάδα που έφτανε μέχρι τα γόνατά του.
Η λαμπερή ύπαρξη τού χαμογέλασε ήρεμα, έκανε μπροστά του μετάνοια κι εξαφανίστηκε χωρίς να πει τίποτα, αφήνοντας θεϊκή γαλήνη στο χώρο και τον Θανάση να κοιτά ακίνητος και ξαφνιασμένος μέσα στο τσουχτερό κρύο.

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:46 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΔΙΑΒΑΖΩ:

Μοιάζει σαν οι δώδεκα αρχαίοι Έλληνες Θεοί του Ολύμπου -οι δώδεκα απεικονίσεις των φυσικών δυνάμεων- να μεταποιήθηκαν σε δώδεκα πέραν της φύσεως υπάρξεις, οι ανθρωπόμορφοι θεοί να εξελίχθηκαν αβίαστα σε «θεόμορφους» ανθρώπους και να μετακόμισαν στο άλλο βουνό, στον Άθω της Χαλκιδικής.
Στα αυτιά και στη διάνοια πολλών, φαντάζει παραμύθι. Γι' αυτούς εκεί επάνω, στην κορυφή του Άθω, είναι αυτονόητη πραγματικότητα

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:50 π.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

ΠΗΓΗ:

http://krasodad.blogspot.com/2011/10/12.html

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:52 π.μ.
Ανώνυμος είπε...

Όχι, δεν είναι θρύλος οι ιπτάμενοι μοναχοί του αγίου Όρους. Και τέτοιος ήταν και ο γ. Παϊσιος.

Ποιός το λέει;

Τα πνευματικοπαίδια του, βέβαια.

Σε εκπομπή στο κανάλι TIME στη Θεσσαλονίκη, τo 1997, παρουσιάσαμε στοιχεία από την κατασκευή και λειτουργία του γραμμωτού κωδικού, τα οποία διδαχθήκαμε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Σήμανσης Προϊόντων ΕΑΝ στις Βρυξέλλες, Rue Royal 29.

Στην εκπομπή αυτή, εμβρόντιτοι, ακούσαμε, ότι και ο γ. Παϊσιος είχε σπουδάσει τον γραμμωτό κώδικα εκεί, στις Βρυξέλλες, αλλά χωρίς να φύγει από το κελλί του στην Παναγούδα!

ΙΚ

17 Οκτωβρίου 2011 στις 7:34 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Και πώς δεν συναντηθήκατε - σαν συμμαθητές - με αυτό το αντίγραφο του Παΐσιου, εκεί στις σπουδές σας στις Βρυξέλες;
Δεν ήσασταν στην ίδια τάξη - στην ίδια χρονιά με αυτόν, κ. Καρδάση;

17 Οκτωβρίου 2011 στις 8:32 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Είχε πάει πολύ πιο πριν από εμάς, γιατί εμείς πήγαμε το 1993, νομίζουμε έτος θανάτου (κοίμησης) του.

Πάντως εκεί δεν μας είπαν, ότι είχε μαθητεύσει. Φαίνεται, ότι θα σπούδαζε χωρίς να τον βλέπουν!

ΙΚ

17 Οκτωβρίου 2011 στις 9:58 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...

Έτσι φαίνεται… Ότι δεν φαινόταν πως σπουδάζει, αφού όταν ήθελε ήταν αόρατος!
Έτσι, σπούδασε τσάμπα χωρίς να πληρώσει δίδακτρα!
Τσάμπα, και, το ταξίδι του - αλερετούρ - στις Βρυξέλες, ...αφού πετούσε με τα δικά του μέσα, με τα... αγγελικά του τα φτερά!

17 Οκτωβρίου 2011 στις 11:33 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)