Για τόν Πορφύριον, και τον Παΐσιον...

Διαβάζω:

«Ἃγιοι Κολλυβάδες»,

Αὒγουστος 2004

(ὑπό πατρὸς Νικολάου Δημαρᾶ Dr. Jur.)

...Καί ὃσον ἀφορᾶ τόν Πορφύριον, ὃλοι οἱ σοβαροί μελετητές τῆς ζωῆς του καί τῆς διδασκαλίας του θά διαπιστώσουν ὃτι χρησιμοποιοῦσε μέσα ἀνορθόδοξα καί ὓποπτα, ἂγνωστα στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση καί διδασκαλία, γιά νά «προφητεύσει» καί νά «διαγνώσει»! Γιά νά κάνει τίς «διαγνώσεις» του χρησιμοποιοῦσε ψυχομετρία, ἒπιανε τό σφυγμό τῶν προσερχομένων! (Γεωργίου Κρουσταλάκη, Ὁ Γέρων Πορφύριος, Ἀθῆναι 1997, Β΄ἒκδοσις, σελ. 129, ὃπου καί σχετική φωτογραφία, βλ. καί σελ. 96). Μέθοδο πού χρησιμοποιοῦν τά μέντιουμ! Χρειαζόταν, ὁπωσδήποτε νά πιάσει κάτι γιά νά μαντέψει, τό χέρι, τό κεφάλι, τό ροῦχο. «Ἒβλεπε» γεγονότα τοῦ παρελθόντος πού σχετίζονταν μέ «γίγαντες» καί μέ μάντεις, ὃπως ὁ Τειρεσίας. «Ὁ π. Πορφύριος «εἶδε» μέ τή Θεία Χάρη καί περιέγραψε τό διάσημο Θηβαῖο μάντη, τόν Τειρεσία, τόν υἱό τoῦ Εὐήρους καί τῆς νύμφης Χαρικλοῦς, ὃπως αὐτόν περιγράφει ἡ ἀρχαία Ἑλληνική μυθολογία πολλούς αἰῶνες π.Χ. καί ὃπως τόν ἀπεικονίζει γνωστό ἀρχαῖο ἀνάγλυφο, τυφλό, χειραγωγούμενο ἀπό δύο ἐφήβους.» Ἒφτιαχνε κύκλους καί ἒμπαινε μέσα γιά νά ... «προφητεύσει»! Ξαφνικά τηλεφωνοῦσε μέσα στή νύχτα γιά κάποιο ἐπερχόμενο κακό, σέ ἀνθρώπους πού δέν τούς εἶχε δεῖ ποτέ! Κατ’ ἐξοχήν ἐκστασιαζόταν σέ χώρους, ὃπου δροῦσαν οἱ δαίμονες στήν ἀρχαιότητα, στό μαντεῖο τῆς Δωδώνης, μπροστά στό ἂγαλμα τοῦ Δία στό Μουσεῖο, ὃταν μιλοῦσε γιά τήν Πυθία καί τούς Δελφούς, ἢ γιά τόν ... μάντη Τειρεσία! Ἐπειδή εἶχε «χάρισμα» δεχόταν νά πάει νά ψάξει ἀκόμη καί γιά κρυμμένους θησαυρούς πού εἶχαν κρύψει κατά τόν Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο! Ὁ αὐτοέπαινος καί ἡ αὐτοδικαίωση ἦταν χαρακτηριστικό γνώρισμά του! Ἒλεγε: «Αὐτή τή στιγμή βρίσκομαι πάνω ἀπό τό σύμπαν, πέρα ἀπό τά ἂστρα! Βρίσκομαι κοντά στό Θεό, ... ἐγγίζω τή Θεότητα, (!) εἶμαι κοντά στήν Ἁγία Τριάδα. (!) Ἀναφέρεται ὃτι ἒκανε ἑκατοντάδες χιλιόμετρα γιά νά πάει νά βρεῖ τόν κρυμμένο χρυσό καί τόν κρυμμένο θησαυρό…

Συναντᾶμε στήν διδασκαλία καί στόν βίο τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τέτοια τερατώδη, αὐτή τήν οἲηση καί τό πνεῦμα τῆς ἐπιδείξεως καί τῆς προβολῆς; Εἶναι ἢ δέν εἶναι πνευματιστής, ἓρμαιος τῆς δαιμονικῆς πλάνης ὁ Πορφύριος; Ἐμεῖς, ἀπό ὃτι εἲμαστε σέ θέση ταπεινά νά γνωρίζουμε ἀπό τά ἃγια Εὐαγγέλια καί τήν Πατερική γραμματεία, ξέρουμε ὃτι τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ δέν ἐπιδεικνύεται καί οὒτε ἐνεργεῖ καθηλωτικά καί ὁλοκληρωτικά πάνω στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, οὒτε ἐπεμβαίνει συνεχῶς τηλεφωνικά μέσα στά σπίτια καί στά Μοναστήρια, γιά νά ἐντυπωσιάσει τούς πιστούς καί νά τους ἐλέγξει ἢ νά τούς προειδοποιήσει γιά κάποια ἐπερχόμενα τάχα δεινά, γιατί τό μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἂνθρωπο εἶναι ἡ ἐλευθερία, τήν ὁποία σέβεται καί ὁ Ἲδιος ὁ Θεός.

Νεοεποχίτες «ἃγιοι», οἱ ὁποῖοι συμπλέουν μέ τούς Οἰκουμενιστές τοῦ Φαναρίου. Ἀφοῦ σέ κάθε εὐκαιρία ἐγκωμίαζαν τούς σχισματοαιρετικούς καί τούς Λατινόφρονες Δημητρίους καί Βαρθολομαίους, ὃπως ἒκανε καί ὁ πλανεμένος Παΐσιος! 

Γιά τόν πλανεμένο, Παΐσιο, πού κάθε ἂλλο παρά Ὀρθόδοξο φρόνημα εἶχε, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο τεῦχος. Ἐδῶ ἀρκεῖ νά σημειώσουμε ὃτι ὁ Παΐσιος ἀποδοκιμάστηκε ἀπό τήν Ἲδια τήν Παναγία μας, ἡ ὁποία τόν ἐγκατέλειψε καί πέθανε μακριά ἀπό τό Ἃγιον Ὂρος, μόναχός ὢν, μέσα σέ ἓνα ... γυναικεῖο μοναστήρι, ἐνῶ ὁ Παΐσιος, ... «προορατικός» ὢν, ἒφτιαχνε τάφους στό Ἃγιον Ὂρος γιά νά ἒχει... μνήμη θανάτου...

ΠΗΓΗ