Πάλι για τον ξεμωραμένο καλόγερο Παΐσιο (προστάτη πυροβολημένων, και «χριστιανο» φασιστών – προβοκατόρων κρυπτοαιρετικών) ο λόγος…

Από το μπλογκ «αντι-νέα-τάξη-πραγμάτων» (anti-ntp.blogspot.com) που έχει πηγή το agioritikovima.gr, μάθαμε προχθές για κάποιον κ. Γιώργο Σκαμπαρδώνη...

...ο οποίος λέει, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Επί ψύλλου κρεμάμενος» (έκδοση Κέδρος 2003). 

Σε αυτό, περιγράφει και ένα… θαύμα του ξεμωραμένου καλόγερου Παΐσιου. 

Ο καλόγερος αυτός, λέει, μπροστά σε επισκέπτες του - στο αρχοντικό του στην Παναγούδα - έκανε λέει ένα περίεργο σόου…

Αλα-ούνα, αλα-ντούε, αλα-τρε, και…

Διαβάζω:

«Ο γέροντας βράζει γάλα σε ένα κατσαρόλι, και μετά φέρνει έξι μικρά, παλιά, πορσελάνινα φλιτζανάκια, τα βάζει μερακλίδικα στη σειρά κι αδειάζει με προσοχή το γάλα μέσα σ’ αυτά. Περιμένει λίγο να κρυώσει… 

Μετά, ο γέροντας Παΐσιος παίρνει τα γεμάτα φλιτζανάκια ένα-ένα, τα βάζει σ’ ένα ξύλινο δίσκο, τα κουβαλάει και τ’ αφήνει σε απόσταση εφτά μέτρων, στο χώμα, στην άκρη ενός θάμνου. 

Τ’ ακουμπάει όλα εκεί, στη σειρά, έπειτα έρχεται, κάθεται δίπλα μας και αρχίζει να κάνει με το στόμα του κάτι σιγανά, παράξενα σφυρίγματα, κοιτάζοντας προς τους θάμνους. 

Δεν περνούνε λίγα λεπτά, και πιο εκεί, μέσα από τα τσαλιά, βγαίνει πολύ προσεκτικά μια οχιά και ύστερα πέντε μικρά φιδάκια – τα παιδιά της. 

Τα φίδια έρχονται, πλησιάζουν όλα, ένα-ένα, σέρνοντας, περνούνε δίπλα μας, πάνε σιγά-σιγά στα φλιτζανάκια, κι αρχίζουν ήρεμα να πίνουν, να ρουφούνε το πρωινό γάλα τους…»

Ποιο είναι το «ηθικό» δίδαγμα της ιστορίας αυτής;

Μα η… «οχιά», φυσικά! 

Όχι αυτή η αθώα που έπινε το γάλα της, αλλά η άλλη η πονηρή, η συγγραφική πένα… 

Αυτή που περιγράφει τη σκηνή αυτή. 

Που μας λέει ότι το σόου αυτό, το παρακολουθούσαν ύποπτα και...

«δυο επισκέπτες από τη Θεσσαλονίκη, πενηντάρηδες κι οι δυο, χλωμοί, στρυφνοί, που φαίνονται σκληροί ευσεβιστές, που φαίνονται να είναι από κάποια παρεκκλησιαστική οργάνωση.»

Καταλάβατε;

 Παΐσιος: Στο σόου του, στο αρχοντικό του στην Παναγούδα. (περάστε κόσμε!)