Τι εμπεδώσαμε, κεφάλαιο – κεφάλαιο, από τα τρία πιο πάνω σχόλια, του φίλου κ. Καρδάση;
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
A/
«Την έκτη αυτή περίοδο έχουμε και τη δημιουργία του τελειότερου πλάσματος, του ανθρώπου» ...
κάποιον που μαϊμοδοφέρνει προφανώς (αρσενικό και θηλυκό), είδος το οποίο ο Θεός (αν και το έφτιαξε τέλειο, σύμφωνα με την καύχηση του, του ίδιου του Θεού) το παρακολουθεί να εξελίσσεται.
«Κατά την έβδομη περίοδο…». «Δεν μπήκε στο DNA του ανθρώπου η αφθαρσία και συνέχισε να υπάρχει η φθορά…».
Δηλαδή, ήταν η ψυχή του (σκατόψυχου) ανθρωποειδούς αυτού, ίδια, με εκείνη της κοινής κοκκινόκωλης μαϊμούς!
Και ψοφούσαν οι «άνθρωποι» εκείνοι, όπως και τα άλλα ζώα!..
B/
Μέχρι που (κατά την έβδομη περίοδο, πάντα) ο Θεός εργάζεται στο να μετατρέψει ένα από τα ανθρωποειδή αυτά (το πιο εξελιγμένο από τα άλλα προφανώς, και αρσενικό κατά προτίμηση και κατά αποκλειστικότητα), να το μετατρέψει λέει, από ψυχικό ον, σε πνευματικό ον.
Και τι κάνει;
Μας λέει ο κ. Καρδάσης:
«Ο Θεός φύσηξε στα ρουθούνια του πνοή ζωής, δηλ. ενεφύσησε Πνεύμα Άγιο στην ψυχή του και αυτή η νεκρή (κατά Θεόν) ψυχή ζωντάνεψε και αυτός είναι ο πρώτος άνθρωπος σ’ όλη την Πλάση, ο πρωτόπλαστος».
ΧΑ- ΧΑ! Ο Θεός δηλαδή να τον κάνει πρωτόπλαστο, αν και δεν πλάστηκε όπως εκείνος ο πρώτος (το πρώτο ζευγάρι των ανθρωποειδών) αλλά… φυσήχτηκε.
Τι πρωτόπλαστος λοιπόν, τι φουσκωτός, το ίδιο κάνει! ΧΑ- ΧΑ!
Αυτός λοιπόν είναι πια ο εκλεκτός! Και μπαίνει με τα τσαρούχια (τόσο είχαν εξελιχτεί τότε τα παπούτσια) στον παράδεισο. Τσαρούχια, στα πόδια και γυμνός στο υπόλοιπο σώμα, διότι η Γη ήταν ακόμα ζεστή (υδρατμοί, ηφαίστεια, κακό, χαμός, κλπ).
Μπαίνει λοιπόν μέσα στον Παράδεισο αυτός ο φουσκωτός, που λέτε, και εκεί βρίσκει δροσιά και καλοπέραση (μάσες – ξάπλες) ...
αλλά αισθάνεται (μέσα από το ανύπαρκτο εσώρουχο του) έντονη την απουσία της κωκκινόκωλης κυρίας του, της γυναίκας του, της μαϊμούς, ντε, που είχε και τραβιόταν τόσο καιρό μαζί της, εκεί πάνω στο εξωτικό (εκτός παραδείσου) δέντρο, ...
και η οποία του είχε δώσει και τόσα μαμουδάκια, που έμειναν έξω τα καημένα κι αυτά (στο πυρ το εξωτερικό) να κλαίνε σαν τα καβουράκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια!..
Αλλά ο Θεός δεν τον θέλει γκέι, τον φουσκωτό του (να περιπατάει ξεβράκωτος στα αγγούρια)...
Γυναίκα θέλεις, του λέει, γυναίκα θα αποκτήσεις.
"Εδώ στον Παράδεισο φτιαγμένη, σπέσιαλ, γιατί που να σου δίνω άδεια (εσώκλειστος είσαι πια) να τρεχεις κάθε τόσο (για ψύλλου πήδημα που λέει ο λόγος) στις Μπαχάμες!"
Κι έτσι πρόεκυψε η Εύα (Ζωή Κουρούκλη), που μόλις ξύπνησε (κοιμήθηκε και ξέχασε την μαϊμού και τα μαμουδάκια του), και την είδε ο Αδάμ (αδάμαντος χαρακτήρας) τότε λεει, την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, ...
και είπε κι εκείνο το λογύδριο, το πρώτο ερωτικό ποίημα – εξομολόγηση, που μας το διασώζει η Αγία Γραφή, το: «Είσαι η Ζωή μου, η αναπνοή μου, το εμφύσημα μου, το άσθμα μου, το τζιέρι μου, κλπ»!..
Γ/
Και ο κ. Καρδάσης συνεχίζει τα δικά του στο τρίτο κεφάλαιο, από το οποίο θα σχολιάσουμε μόνο την υπογραφή του, τα αρχικά «Ι.Κ.», ...
...και να πούμε ότι πια δεν υπογράφει ως αιρετικός στα σχόλια του, όπως έκανε παλιά!
Χα!
.jpg)
17 σχόλια:
Δεν σας λέει ο κ. Καρδάσης, ότι ο Θεός ενεφύσησε στα ρουθούνια του πνοή ζωής, αλλά σας το λέει ο Μ. Βασίλειος (αν βέβαια τον διαβάζετε): «ενεφύσησε γαρ εις το πρόσωπον αυτού, τουτέστι μοίραν τινά της αυτού Χάριτος εναπέθετο τω ανθρώπω, ίνα τω ομοίως επιγινώσκη το όμοιον» (PG 29. 449B). Δηλ. εμφύσησε στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα, ώστε αυτός να μπορέσει να έχει γνώση του Θεού. Με την απόκτηση του Άγίου Πνεύματος η ψυχή του ανθρώπου από νεκρή έγινε ζωντανή και έγινε ο άνθρωπος, εκτός από "κατ' εικόνα" και "καθ' ομοίωσιν": "Τω ομοίως επιγινώσκη το όμοιον".
ΙΚ
Και τι λέει ο Μ. Βασίλειος;
Ότι αυτό το φύσημα αυτό δεν ήταν η προσφορά της αθάνατης ψυχής στον πρώτο άνθρωπο, άλλα ένα άλλο φύσημα, ...
ένα φύσημα σε ένα ανθρωποειδές που είχε ήδη ψυχή, άλλα όχι αθάνατη, μια περίεργη ψυχή, ανάμεσα σε ζώο και άνθρωπο, ...
έναν άνθρωπο στου οποίου το DNA δεν είχε ακόμα προστεθεί το στοιχείο της αθανασίας, όπως μας είπατε πρωτύτερα;
Έτσι λέει ο Μ. Βασίλειος, ...
ή η παρέα της ΟΟΔΕ, η ομάδα του Μουλατσιώτη, και τα φυλλάδια του μητροπολίτη Ναυπάκτου;
Ε;
Το ότι το εμφύσημα δεν είναι η ψυχή, αλλά το άγιο Πνεύμα δεν το λέει ούτε η ΟΟΔΕ, ούτε ο Μουλατσιώτης, ούτε ο Ναυπάκτου (άλλωστε δεν μας ενδιαφέρει τι λέγουν αυτοί), αλλά οι Πατέρες της Εκκλησίας (αν τους παραδεχόμαστε βέβαια και εάν τους διαβάζουμε) και δεν πετάμε μπαρούφες. Έτσι:
Το ότι το εμφύσημα αυτό δεν είναι η ψυχή, αλλά η ζωογόνος ενέργεια της Χάριτος του Θεού διδάσκουν οι Πατέρες: Ο Διόδωρος Ταρσού παρατηρεί: «υπέβαλον ένιοι κακώς το εμφύσημα του Θεού γεγενήσθαι ψυχήν την αθάνατον» (Αποσπάσματα εκ Σειρών εις την Γένεσιν, PG 33. 1565ΑΒ). Το θείο «εμφύσημα» προς τον άνθρωπο δεν αποτελεί, κατά τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας, την ψυχή του ανθρώπου αλλά την άκτιστη χάρη και ενέργεια του Θεού, η οποία παρέχεται στην ανθρώπινη φύση για την τελείωσή της (Θησαυροί, 34, PG 75. 584CD). Κατά τον ίδιο τρόπο ερμηνεύεται και από τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, στη διδασκαλία του οποίου υποδηλώνει «το αείζωον….. και κεχαριτωμένον θείως» (Αποδεικτικός, 2,8). Συναφώς και ο άγιος Ιω. Δαμασκηνός τονίζει: «εκ γης μεν το σώμα διαπλάσας, ψυχήν δε λογικήν και νοεράν δια του οικείου εμφυσήματος δους αυτώ».
Αυτά, για να λείψουν τα παπικά παπαγαλάκια, περί του ότι δήθεν το εμφύσημα είναι η ψυχή, που μας ξεφούρνισαν οι προ του ΡΩΜΑΝΙΔΗ καθηγητάδες της Θεολογικής.
ΙΚ
Λέτε:
Συναφώς και ο άγιος Ιω. Δαμασκηνός τονίζει: «εκ γης μεν το σώμα διαπλάσας, ψυχήν δε λογικήν και νοεράν δια του οικείου εμφυσήματος δους αυτώ».
Παπαγαλάκι, και, ο άγιος Ιω. o Δαμασκηνός;
Ούτε ο Δαμασκηνός είναι παπαγαλάκι. Το ίδιο λέγει και αυτός, όπως και οι άλλοι τρεις:
Με το εμφύσημα κατέστη η ψυχή λογική και νοερά, όχι ότι έδωσε ψυχή και τούτο διότι ο άνθρωπος "εν τη συλλήψει εμψύχωται".
Ο Θεός κατασκεύασε τον άνθρωπο με σώμα και ψυχή ταυτόχρονα και όχι πρώτα το σώμα και μετά την ψυχή, μια κακοδοξία, που έχει τις ρίζες της στην Ελληνιστική δυιστική ανθρωπολογία και την απορρίπτει ο Νύσσης Γρηγόριος (G 44. 229-237).
Από την άλλη, το εμφύσημα, δηλ. το άγιο Πνεύμα, δηλ. η θέωση δεν δίνεται υποχρεωτικά, αλλά θέλει και τη συνέργια του ανθρώπου.
Αυτά διδάσκει η Πατερική θεολογία, αντίθετα με την Παπική θεολογία, που μάθαμε στα σχολειά.
ΙΚ
Δεν λέει ρε φίλε ότι «με το εμφύσημα κατέστη η ψυχή λογική και νοερά»!
Δεν λέει την μπαρούφα «κατέστη»!
Λέει ότι τέτοια ψύχη ΕΔΩΣΕ ο Θεός, μια κι έξω σε άνθρωπο, στον πρώτο άνθρωπο και όχι σε κάποιο ανθρωποειδές όπως το θέλουν οι όποιοι προβοκάτορες (κρυφο-Γιανναρικοί, κρυφο-Δαρβινιστές, κρυφο-Καζαντζακικοί, κλπ) στον εκκλησιαστικό χώρο!
Θα ήθελα δε να ξέρω αν τα ξέρει αυτά που λέτε ο μητροπολίτης Ν. Σμύρνης ...
που σας έχει σαν μυστικοσύμβουλο του ακούγοντας σας να καρφώνετε πώς παρατηρείτε την ιεροπρέπεια των ιερέων του όταν κοινωνούν τον κόσμο!..
Θα ήθελα να ξέρω αν σας επιτρέπει να κοινωνείτε με αυτά που λέτε!
Τα ξέρει αυτά που λέτε ο μητροπολίτης Ν. Σμύρνης,
...που σας έχει σαν μυστικοσύμβουλο του;
Aν ναι, τότε σας επιτρέπει να κοινωνείτε;
Η επιλογή της Πατερικής Θεολογίας (ότι το εμφύσημα είναι το άγιο Πνεύμα), από την Παπική θεολογία (ότι το εμφύσημα είναι η ψυχή) είναι ελεύθερη και ασφαλώς δεν προϋποθέτει την άδεια του Ν. Σμύρνης.
ΙΚ
Λέτε ότι όταν ο Θεός στον Αδάμ «φύσηξε στα ρουθούνια του πνοή ζωής», δεν του έδωσε ψύχη - πνεύμα αθάνατο, ζωοποιώντας τον και δίνοντας του έτσι υπόσταση, ζωή, πνοή, αναπνοή, ...
άλλα φύσηξε στα ρουθούνια ενός "ζωντανού" - εξελιγμένου όντος(γιατί άραγε στα ρουθούνια και όχι στα αυτιά;) και του έδωσε Άγιο Πνεύμα!
Και λέτε ότι σε αυτό συμφωνεί και ο Ν. Σμύρνης!
Εγώ θυμάμαι τη συζήτηση που είχαμε κάνει πριν από μέρες, τότε που λέγατε ότι τον συμβουλεύετε τον μητροπολίτη, τον ενημερώνετε για «λάθη» των ιερέων του κατά την μετάδοση της θ. κοινωνίας, ...
και ότι αυτός λέτε σας ακούει.
Αναφέρατε μάλιστα σαν λάθος ιερέα της μητροπόλεως, την άρνηση του σε κάποια περίπτωση να κοινωνήσει κάποιον που δεν έπρεπε να κοινωνήσει...
Άλλα εσείς διαφωνήσατε με τον ιερέα, και τον αναφέρατε στον μητροπολίτη ...
που όπως λέτε σας δικαίωσε!
Όταν σας ρώτησα ποιο ήταν αυτό το πρόσωπο το ανάξιο (κατά τον ιερέα) να μεταλάβει, εσείς δεν το αποκαλύψατε!
Μήπως λοιπόν ήσασταν ΕΣΕΙΣ το πρόσωπο αυτό, στο οποίο ο ευλαβής ιερέας αναγνώρισε έναν αιρετικό, ...
έναν «Θανατοψυχίτη», αιρετικό που όπως φαίνεται είναι, ΚΑΙ, ο κ. Γιανναράς;
"Ου συγχρώνται Ιουδαίοι (ΙΚ) Σαμαρείταις (Γιανναράς)".
Από την άλλη, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, έτσι λένε οι Πατέρες, στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται ο Ν. Σμύρνης.
Τώρα γιατί από τα ρουθούνια και όχι από τα αυτιά, γιατί έμελλε να φυσήξει το άγιο Πνεύμα στα αυτιά της Θεοτόκου για να συλλάβει τον Κύριο:
"δι ακοής μεν η σύλληψις, η δε γέννησις δια της συνήθους των τικτομένων εξόδου" (Ι. Δαμασκηνού: Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως Δ, 14)
Τα ανωτέρω αφιερώνονται στους μη ασχολόύμενους με τον Τοτό.
ΙΚ
«Έμελλε να φυσήξει το άγιο Πνεύμα στα αυτιά της Θεοτόκου», λέτε!
Τι σας λένε οι πατέρες (στον ύπνο σας) πάνω σε αυτό;
Φύσηξε άραγε και στα δυο αυτιά ταυτόχρονα; Ή στο ένα μόνο, κλείνοντας με το χέρι του το άλλο για να μη βγει το Πνεύμα από εκεί και φύγει;
Όταν σας ρώτησα ποιο ήταν αυτό το πρόσωπο το ανάξιο (κατά τον ιερέα) να μεταλάβει, εσείς δεν το αποκαλύψατε!
Μήπως λοιπόν ήσασταν ΕΣΕΙΣ το πρόσωπο αυτό, στο οποίο ο ευλαβής ιερέας αναγνώρισε έναν αιρετικό, ...
έναν «Θανατοψυχίτη», αιρετικό που όπως φαίνεται είναι, ΚΑΙ, ο κ. Γιανναράς;
Τι δουλειά έχει ο Φάντης με το ρετσινόλαδο;
ΙΚ
Τι υπονοείτε; «Φάντη μπαστούνι» τον ιερέα που σας κυνήγησε, και αντί για θ. κοινωνία σας έδωσε «ρετσινόλαδο»;
Όταν σας ρώτησα ποιο ήταν αυτό το πρόσωπο το ανάξιο (κατά τον ιερέα) να μεταλάβει, εσείς δεν το αποκαλύψατε!
Μήπως λοιπόν ήσασταν ΕΣΕΙΣ το πρόσωπο αυτό, στο οποίο ο ευλαβής ιερέας αναγνώρισε έναν αιρετικό, ...
έναν «Θανατοψυχίτη», αιρετικό που όπως φαίνεται είναι, ΚΑΙ, ο κ. Γιανναράς;
Νομίζουμε, ότι αυτά όλα απαντήθηκαν στο σχετικό σχόλιο ΤΟΤΕ.
Πάντως δεν είμαστε εμείς που αρνήθηκε τη θ. κοινωνία ο ιερέας, ούτε μας γνωρίζει, ούτε ξέρει τις θέσεις μας.
Πιστεύουμε να γίναμε κατανοητοί.
ΙΚ
Γίνατε κατανοητοί! Ο ιερέας, ούτε σας γνωρίζει, ούτε ξέρει τις θέσεις σας. Κι αν τις μάθει όμως; Θα συνεχίζει να σας κοινωνεί! Βασούλαααααα!
Δημοσίευση σχολίου