Rena Panagiotou: τρώω μήλα, και…

- τρώω μήλα, ...

και… φουσκώνω!..

http://www.facebook.com/#!/profile.php?id=100000555421213&sk=wall

ΣΧΕΤΙΚΟ 

(ΜΕ... ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΗΛΑ):

5 ΚΕΡΑΣΙΑ + 1 ΜΗΛΟ = 1 «ΠΑΤΑΤΑ»;;;

ΤΑ 5 ΚΕΡΑΣΙΑ (ΑΚΡΙΒΩΣ 5) ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ («ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ») ΜΗΛΟ ΠΟΥ ΧΑΛΑΣΑΝ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ «ΑΓΙΟΥ»:

Γράφει ο Πρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης: 

ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ

Μια μέρα ό Γέροντας Παΐσιος ησύχαζε στο κελί των Αγίων Αρχαγγέλων, στη σκήτη των Ιβήρων. Ήταν Αύγουστος μήνας και είχαν περάσει οί οχτώ πρώτες μέρες του. Ό Γέροντας τηρούσε αυστηρή νηστεία. Δεν είχε φάει μέχρι τότε τίποτα και οί σωματικές του δυνάμεις είχαν ελαττωθεί...

...Ή νηστεία τον είχε εξαντλήσει. Μετά από τριακόσια περίπου μέτρα, όταν πια ήταν μέσα στο δάσος, άρχισε να ζαλίζεται. Κάθισε στη ρίζα κάποιας καστανιάς κι έκανε τρεις φορές τον σταυρό του. Πολύ λίγο φως έβλεπε. Άλλο άπ' τη ζαλάδα άλλο άπ' τη σκιά των δέντρων, ό Γέροντας βρισκόταν στο ημίφως. Ψιθύριζε, όμως, την ευχή, ακολουθώντας τον αργό ρυθμό της αναπνοής του.

Μετά από λίγη ώρα, όταν κάπως συνήλθε, είδε μπροστά του έναν νεαρό, πού είχε λαμπρό πρόσωπο και φορούσε λευκά ρούχα. Στο χέρι του κρατούσε ένα μικρό καλαθάκι, το οποίο ήταν περίτεχνα φτιαγμένο. 'Ο νεαρός πήγε πολύ κοντά του, του πρόσφερε το καλαθάκι και τον προέτρεψε να φάει άπ' το περιεχόμενο του.

Ό Γέροντας άκουσε το νεαρό, τον ευχαρίστησε και άπλωσε το χέρι του στους καρ-πούς, πού είχε το καλαθάκι. Πήρε πέντε κεράσια και άρχισε να τα τρώει. Θέλησε να ευχαριστήσει και για δεύτερη φορά τον νεαρό, άλλα δεν τον έβλεπε. Άρχισε να παραξενεύεται για το τι είχε συμβεί. Ξανάκανε το σταυρό του, άπλωσε εκ νέου το χέρι του στο καλάθι και δοκίμασε ένα μήλο. Αμέσως, όμως του ήρθε λογισμός: «Αύγουστος μήνας κι εγώ τρώω κεράσια και μήλα;». Κοίταξε όλους τους καρπούς του καλαθιού και διαπίστωσε ότι οί περισσότεροι δεν ήταν της εποχής. «"Άγγελος Κυρίου ήταν», μονολόγησε ό Γέροντας.

Κάθισε λίγη ώρα ακόμα γιατί ήθελε να κατανοήσει την εμφάνιση του Αγγέλου και να ευχαριστήσει τον Κύριο. Έφαγε το μήλο και μετά κρατώντας το καλαθάκι, συνέχισε τον ανήφορο. Περπατούσε κάπως ξεκούραστα. Αργά το απόγευμα, έφτασε στο κελί του και πήγε κατ' ευθείαν στο εκκλησάκι. Σταυροκοπήθηκε και γονάτισε. Ήθελε να ευχαριστήσει τον Κύριο, αλλά και να του παραπονεθεί:

«Κύριε, σ' ευχαριστώ για τα φρούτα πού μου έστειλες με τον "Άγγελο σου. Όμως, εγώ χάλασα τη νηστεία! Δεν μπόρεσα να νηστέψω μέχρι της Παναγίας. Συγχώρεσέ με!».