Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Ο γερο Παΐσιος, και ο ξανθός, γαλανομάτης Ρόμπερτ Πάουελ.

Δημοσίευση : 24 Απριλίου 2008

Π. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε
Κυριακή, 13 Απριλίου 2008 5:51 πμ:
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyZKyn9ED1wQnj75TNYyUMic7MNUZ8XRr5OuRPgGnozMT0o8fCizJw9WmZzx5d3gFY1Izrcw2ZKYjC4pWLjARdJTLY1wRAhLXpT7tmpRjMq8sSjQcsPyTa0aWpraxEjBfGTnRH1sVGHRdE/s1600/cincam.jpg
Και να σκεφτεί κανείς (με αφορμή την εικόνα), ότι στα «οράματα» του (που λέει ότι είχε) ο μακαρίτης καλόγερος Παΐσιος, έβλεπε λέει τον Χριστό και τον αναγνώριζε λέει ότι ήταν αυτός (ο Χριστός και όχι κανένας άλλος), από τα κατάξανθα μαλλιά και τα γαλανά μάτια (με τα χαρακτηριστικά δηλαδή που έχουν οι αμερικανοί ηθοποιοί, του Χόλυγουντ, που τον υποδύονται στις σχετικές ταινίες), λέει!..

ανώνυμος έγραψε
Πέμπτη, 17 Απριλίου 2008 10:40 μμ:

Δεν ξέρω τι χρώμα ματιών είχε ο Ιησούς, αλλά είναι γνώστη επιστολή κάποιου Ρωμαίου σε ανώτερο πολίτικο άρχοντα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στη Ρώμη που αναφέρει ότι ο Χριστός ήταν άτομο εξαιρετικής ομορφιάς. Στην επιστολή αυτή ο επιστολές περιέγραφε ότι ήξερε για το πρόσωπο και τη δράση του Ιησού.

Π. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε
Πέμπτη, 24 Απριλίου 2008 11:55 πμ:
Για άλλους η Εβδομάδα των Παθών σημαίνει νηστεία και προσευχή και για άλλους σημαίνει αργία, σοκολατένια αυγά και σούβλα. Το μόνο κοινό σημείο μεταξύ όλων αυτών είναι ίσως εκείνο που μονοπωλεί τον τηλεοπτικό χρόνο τους: τα πάθη του Ιησού.
Την πρωτοκαθεδρία φυσικά έχει ο «Ιησούς από τη Ναζαρέτ» του Φράνκο Τζεφιρέλι, που μάλλον ευθύνεται περισσότερο για την εικόνα που έχουμε για τον Χριστό (παρά) από ό,τι οι ίδιες οι Γραφές:
Η δραματική φυσιογνωμία του ξανθού, γαλανομάτη Ρόμπερτ Πάουελ δίνει κάθε χρόνο ραντεβού με τη Μεγάλη Εβδομάδα..

(ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι. Πέμπτη, 24 Απριλίου 2008)


ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:

Σε λίγο, ξημερώνει Κυριακή!


(Από το - μετά από 9 μήνες ζωή - απενεργοποιημένο - το καλοκαίρι 2008 - ιστολόγιο του Παναγιώτη Μιχαλόπουλου, το «χαιρετίσματα», στο natapoume.pblog.gr.)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Δεν γνωρίζουμε τι έγραψε ο Ρωμαίος για την ομορφιά του (μη γαλανομάτη βέβαια) Ιησού, αλλά γνωρίζουμε τις δυο προφητείες, που και αυτές είναι αλληλοσυγκρουόμενες:

«Είσαι ο ωραιότερος απ’ όλους, χαριτωμένα λόγια βγαίνουν από το στόμα σου, για τούτο και σ’ ευλόγησε για πάντα ο Θεός (Ψαλμ. 45. 3).

«Με του Κυρίου το θέλημα ο δούλος του αναπτύχθηκε σαν τρυφερό φυτό και σαν τη ρίζα που σε ξεραμένη γη φυτρώνει. Ελκυστικός δεν ήταν ούτ ωραίος, ώστε να τον προσέξουμε, ούτε η παρουσία του ήταν τέτοια, που να τον αγαπήσουμε. Ήτανε περιφρονημένος απ’ τους ανθρώπους κι εγκαταλελειμένος, άνθρωπος φορτωμένος θλίψεις, του πόνου σύντροφος, έτσι που να γυρίζουν απ’ αλλού οι άνθρωποι το πρόσωπό τους (Ησ. 53. 2-3).

ΙΚ