Ιωάννης Καρδάσης είπε...
Δεν χαθήκαμε.
Παρακολουθούμε και απλώς περιμένουμε να κατακαθίσει η σκόνη, από την ξαφνική αποχώρηση, που έχει αποδιοργανώσει, ως φαίνεται, κάπως τα πράγματα εκεί στην Ξάνθου.
17 Δεκεμβρίου 2010 11:08 μ.μ.
P. MICHALOPOULOS είπε...
Πολύ χαίρομαι που δεν χαθήκατε αγαπητέ φίλε. Αλλά δεν υπάρχει πουθενά καμιά «σκόνη».
Από τις 13 του περασμένου μήνα που πέταξα όλα τα μπάζα που άφησε πίσω η «ξαφνική αποχώρηση», το σπίτι καθαρίστηκε, φρεσκαρίστηκε, σφουγγαρίστηκε, ξεσκονίστηκε κλπ. Είναι λοιπόν πεντακάθαρη πια η ατμόσφαιρα, παντού.
Όλα αυτά βέβαια μου έκλεψαν πολύ χρόνο, διότι δεν ήταν μόνο οι εσωτερικοί χώροι... Mέσα στην ορμή για «ανακαίνιση» (να μην πω "γενικό σκουλήκιασμα") πήρε η μπάλα και τους δυο κήπους μου, την πίσω και την μπροστινή αυλή του σπιτιού μου όπου έγιναν κοσμογονικές αλλαγές κι εκεί, με δική μου εργασία, με τα χεράκια μου...
Όλα αυτά, διότι εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο - όπως έχω πει - τον καλό καιρό των περασμένων ημερών (μετά την «ξαφνική αποχώρηση»), τον καλό αυτό καιρό που μου ήρθε γάντι στο να κάνω το σπίτι μου, σπίτι και πάλι!
Έτσι, όπως έχω γράψει από καιρό και που σίγουρα θα διαβάσατε στα σχόλια μου, μετά και από την αποκατάσταση της σύνδεσης μου στο Ίντερνετ (άλλο σημαντικό έργο κι αυτό) η παρουσία μου εδώ - στα ιστολόγια - είναι πια περιορισμένου χρόνου.
Πρόσφατα μάλιστα, καταπιάστηκα πολύ, και στο να συμμαζέψω - ρετουσάρω, αρκετά από τα 23 αυτά μπλογκ που έχω, και αυτή ήταν μια εργασία που δεν φαίνεται σε όσους μπαίνουν μόνο στο «χαίρετε».
Έχω γράψει ακόμα, ότι δεν πετάγομαι πια στις ταβέρνες διότι δεν τις χρειάζομαι, αφού δεν με διώχνει τίποτε πια από την Ξάνθου 66 όπου τίποτε δεν έχει «αποδιοργανωθεί» όπως κάποιοι θα το ήθελαν ίσως, αλλά αντίθετα όλα εδώ είναι τέλεια οργανωμένα...
Και έτσι, απολαμβάνω το μαγείρεμα μου στην δική μου ξανά κουζίνα, με την ηρεμία και την γαλήνη που είχα όταν ήμουν και παλιά (1974 – 1987) εργένης στο σπίτι αυτό.
Ένας νοικοκύρης λοιπόν πια, δεν έχω τον ίδιο διαθέσιμο χρόνο για Ίντερνετ, εκείνον δηλαδή τον πολύ χρόνο που είχα σαν ταβερνόβιος όπου δεν μαγείρευα κάθε μέρα, αλλά τις περισσότερες φορές καθόμουν στα εστιατόρια και με σερβίριζαν, και που δεν είχα τότε ούτε και πιάτα, ταψιά, και κατσαρόλες να πλένω κάθε μέρα, όπως κάνω τώρα.
Καταλάβατε;
17 Δεκεμβρίου 2010 11:56 μ.μ.
Ιωάννης Καρδάσης: "Δεν χαθήκαμε."
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου