Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ιωάννης Καρδάσης

P. MICHALOPOULOS είπε...

[...] Έχω γράψει ακόμα, ότι δεν πετάγομαι πια στις ταβέρνες διότι δεν τις χρειάζομαι, αφού δεν με διώχνει τίποτε πια από την Ξάνθου 66 όπου τίποτε δεν έχει «αποδιοργανωθεί» όπως κάποιοι θα το ήθελαν ίσως, αλλά αντίθετα όλα εδώ είναι τέλεια οργανωμένα...

Και έτσι, απολαμβάνω το μαγείρεμα μου στην δική μου ξανά κουζίνα, με την ηρεμία και την γαλήνη που είχα όταν ήμουν και παλιά (1974 – 1987) εργένης στο σπίτι αυτό.

Ένας νοικοκύρης λοιπόν πια, δεν έχω τον ίδιο διαθέσιμο χρόνο για Ίντερνετ, εκείνον δηλαδή τον πολύ χρόνο που είχα σαν ταβερνόβιος όπου δεν μαγείρευα κάθε μέρα, αλλά τις περισσότερες φορές καθόμουν στα εστιατόρια και με σερβίριζαν, και που δεν είχα τότε ούτε και πιάτα, ταψιά, και κατσαρόλες να πλένω κάθε μέρα, όπως κάνω τώρα.

Καταλάβατε;



6 σχόλια:


Ιωάννης Καρδάσης, είπε...

Καταλάβαμε.

28 Δεκεμβρίου 2010 6:20 μ.μ. 


P. MICHALOPOULOS είπε...

Τι γίνεστε αγαπητέ κ. Καρδάση; Δεν σας «είδα» για λίγες μέρες στο μπλογκ, και νόμιζα ότι θα απουσιάζετε σε κάποιο χωριό για τις εορταστικές μέρες.

Αν είστε εδώ, πότε θα σας δούμε και από κοντά;

Μου το έχετε τάξει άλλωστε! Και λένε, ...«μην τάξεις σε άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι»! Kαι εγώ δεν είμαι παιδί (να με κοροϊδεύετε)! :D

28 Δεκεμβρίου 2010 6:31 μ.μ. 


Ιωάννης Καρδάσης, είπε...

Υπάρχει ένα καφενείο μπροστά από την αγία Βαρβάρα.
Κατόπιν εορτής (-ών).

28 Δεκεμβρίου 2010 9:11 μ.μ.


P. MICHALOPOULOS είπε...

Λυπάμαι, αλά την αποφεύγω αυτήν την αγία Βαρβάρα... ακόμα και απέξω να περνώ, και γενικά όλες τις εκκλησίες - γωνιακά μαγαζιά που έχω γνωρίσει – παραγνωρίσει! 
 
Δεν θα με εμπνέει λοιπόν το περιβάλλον!

Δεύτερον, δεν βγαίνω πια από το σπίτι, για μακρινές (πάνω από 100 -200 μέτρα) αποστάσεις! Κάνω ήδη (και από απόψεως γυμναστικής) πολλά χιλιόμετρα κάθε μέρα μέσα το σπίτι ασχολούμενος με τα μαστορέματα και με το νοικοκυριό!

Έπαψα βλέπετε να είμαι ταβερνόβιος, εδώ και δυο μήνες, και ούτε σε καφετέριες έχω πια κάποιο λόγο για να τρέχω εκεί.

Για να καταλάβετε, οι διαδρομές μου είναι:

α) Μέχρι το μίνι μάρκετ, εδώ στον κ. Κώστα απέναντι από το σπίτι μου κάθε Παρασκευή, για να αγοράσω το «ΤΙΒΟ» (με 1 ευρώ) για το πρόγραμμα της τηλεόρασης...

β) Μέχρι το κρεοπωλείο του κ. Ηλία στην άλλη γωνία, για φρέσκα αβγουλάκια ή για κανένα σπιτικό κοκοράκι που φέρνει κάθε Τρίτη από την Καρδίτσα...

γ) Μέχρι το σουπερμάρκετ Μαρινόπουλος στο άλλο τετράγωνο, για τα φρούτα μου και τα όσπρια μου, και...

δ) Μέχρι την κ. Σούλα και τον κ. Νίκο (απέναντι από τον Μαρινόπουλο) με τα εργαλεία και τα είδη νοικοκυριού για ό,τι σχετικό χρειάζομαι.

Συμπέρασμα:

Δεν βλέπω λοιπόν να συναντιούνται οι δρόμοι μας!
Κλαψ! :-(

28 Δεκεμβρίου 2010 11:32 μ.μ.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Με λίγα λόγια: Καταλάβατε – καταλάβαμε, κλπ κλπ! :D

29 Δεκεμβρίου 2010 8:28 π.μ. 


P. MICHALOPOULOS είπε...

Λέτε παιδιά, ότι άραγε δεν σκέφτηκα να τον καλέσω σπίτι τον καλό γείτονα (μένει στον Άλιμο) τον κ. Ιωάννη; Το σκέφτηκα, αλλά δεν το πρότεινα! Γιατί;

Διότι όποιος έρχεται εδώ στην Ξάνθου, έρχεται για να βοηθήσει στις δουλειές (με φούντες) του σπιτιού... Και ο φίλτατος σχολιαστής μας, ο κ. Καρδάσης, δεν είναι της ειδικότητας που θα μπορούσε κάτι να προσφέρει...

Τώρα μάλιστα που είναι στο πρόγραμμα - σαν προτεραιότητα - ο κήπος, είναι κάτι που πάντα με ευχαριστούσε και θα ασχοληθώ τελείως μόνος με αυτό...
Θα κάνω έτσι τη γυμναστική μου, θα αφομοιώσω έτσι και τη βιταμίνη D που παίρνω με την κατάλληλη υγιεινή διατροφή της μαγειρικής μου στην καλή μου την κουζίνα, και όλα καλά!

Διότι από ό,τι μάλιστα διαβάζω σήμερα στο iatronet.gr:

«Άνθρωποι 65 ετών και άνω, που ασκούνται τακτικά και λαμβάνουν συμπληρώματα βιταμίνης D, εμφανίζουν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο πτώσης σε σχέση με άλλους ηλικιωμένους, αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Drexel, στις ΗΠΑ, στο περιοδικό "Annals of Internal Medicine"».

Εγώ βέβαια δεν χρειάζομαι ακόμα συμπληρώματα...

...Μόνο την άσκηση μου, ...μόνος στον ήλιο, στον κήπο!
:D

29 Δεκεμβρίου 2010 12:51 μ.μ. 

http://xairete.blogspot.com/2010/12/d_6031.html

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ.

Συμπέρασμα:

Μη φοβού τους Δαναούς και δώρα (ένα βιβλίο) φέροντας.

ΥΓ. Μερικοί, αν και 70 μπορούν και σκάβουν ακόμη (όχι βέβαια τον τάφο τους).

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

1. «Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ.»
...Να υποθέσω λοιπόν ότι το χιούμορ μου, ...μετακινεί ακόμα και «βουνά»; Γουάου!

2. «Μη φοβού τους Δαναούς και δώρα (ένα βιβλίο) φέροντας.»
...Να φοβηθώ μια επίσκεψη σας (αν κατάλαβα καλά); Αντίθετα, χαρά θα μου δώσει κάτι τέτοιο, και θα το θεωρήσω τιμή μου!

3. «ΥΓ. Μερικοί, αν και 70 μπορούν και σκάβουν ακόμη (όχι βέβαια τον τάφο τους).»
...Μα το δόλωμα ήταν για εσάς, σχετικά με την αναφορά που έκανα στην ιατρική ιστοσελίδα. Άσχετο βέβαια αν δεν εκμεταλλευτώ τη φιλία μας και σας δεχτώ μόνο για καφέ...
...Και πλάκα – πλάκα, αν έρθετε νωρίτερα (αύριο – μεθαύριο) θα με πιάσετε να σκάβω έναν... «τάφο»! Κανενός από εμάς βέβαια, αλλά τη ράμπα που έμπαινε το αυτοκίνητο μέσα στην αυλή, και τον χώρο που έπιανε εκεί...
Έτσι, προμηθεύομαι αύριο ένα κομπρεσέρ, και θα αρχίσω σιγά – σιγά να σπάω το τσιμέντο – τον χώρο γκαράζ του... «μακαρίτη» Λάντα που είχαμε (1988 – 2005), τον χώρο που θα γίνει κήπος ξανά όπως ήταν τότε που αγόρασα το σπίτι, το 1974.
Όταν έρθετε λοιπόν με το καλό («κατόπιν εορτής», μετά τις γιορτές) θα τα βρείτε όλα έτοιμα, τον χώρο έτοιμο για φύτευμα δηλαδή.

ΥΓ

Καλώς να ορίσετε λοιπόν για το καφεδάκι που λέγαμε, αλλά σας παρακαλώ μη φέρετε βιβλία, διότι δεν διαβάζω κανένα έντυπο! Εκτός... από λογαριασμούς και το πρόγραμμα της τηλεόρασης!..

Θα τα πούμε λοιπόν! :D