Γιάννης Δαλιανίδης
«Πολιτικά κηδεύεται τη Δευτέρα ο γνωστός σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης, ανεβάζοντας τον αριθμό όσων έκανα πολιτική κηδεία», διαβάζω σήμερα στο «Indymedia».
Ενώ στο «Ροΐδη εμμονές», είχα διαβάσει σχετικά με τους «γνωστούς Έλληνες» που «κηδεύονται χωρίς παπά» ότι…
«Σφραγίζουν μια στάση ζωής, με την τελεσίδικη απόρριψη της βαθύπλουτης αρπακτικής επιχείρησης που ονομάζεται Εκκλησία. Αν υπάρχει Θεός θα εκτιμήσει ιδιαίτερα το γεγονός πως δεν τον πρόσβαλαν συμπράττοντας με αυτόκλητους πονηρούς "εκπροσώπους" του που τον εμπορεύονται.»
ΣΧΕΤΙΚΟ:
Έλα να γυμνωθούμε (αγαπηθούμε) ντάρλινγκ
.jpg)
21 σχόλια:
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο Γιάννης Δαλιανίδης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 31 Δεκεμβρίου του 1923 και μεγάλωσε από θετούς γονείς. Ξεκίνησε την καριέρα του ως χορευτής και χορογράφος χρησιμοποιώντας το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο “Γιάννης Νταλ”.
Από το 1958 άρχισε να γράφει σενάρια για κινηματογραφικές ταινίες. Το πρώτο του σενάριο ήταν για την ταινία “Το Τρελοκόριτσο”. Η σκηνοθετική του καριέρα ξεκίνησε το 1959 με την ταινία “η Μουσίτσα” και ακολούθησε την ίδια χρονιά η ταινία “Λαός και Κολωνάκι”. Το 1961 ξεκίνησε η συνεργασία του με την Φίνος Φιλμς με την ταινία “Ο Κατήφορος”, που σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία και εκτίναξε την καριέρα του στα ύψη.
Συνολικά έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 60 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες έχει γράψει το σενάριο ο ίδιος.
http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=85976
Καταλαβαίνουμε το πόσο καλά καταλαβαίνουν οι εκτός Εκκλησίας, τι εστίν Εκκλησία.
Αν νομίζουν, ότι Εκκλησία είναι το παπαδαριό, τα τυχερά και τα παγκάρια, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Τουλάχιστον έχουν την παληκαριά να την χέζουν, μη έχοντες καμία σχέση με αυτήν. Δεν μπορεί να κατηγορηθούν για Φαρισαίοι. Είναι αυτοί, που αποκαλούνται "ψυχροί" και ο Θεός τους αναγνωρίζει αυτή τους την έχθρα προς αυτόν.
Το πρόβλημα είναι με εκείνους, που κάνουν τους μεγαλόσταυρους, με τα κεριά, τα λιβάνια, τις φανουρόπιτες και τις μετάνοιες, που είναι οι πιο ύπουλοι εχθροί του Χριστού. Αυτοί οι "εντός", είναι οι Φαρισαίοι, τους οποίους ο Θεός αποκαλεί "χλιαρούς" και τελικά τους κάνει "εμετό".
ΙΚ
Θα έρθετε στην κηδεία μου κ. Ιωάννη Καρδάση; Το λέω αυτό, διότι κάποιος δεν ήρθε στο γάμο μου (το 1987, στον άγιο Αρτέμιο Παγκρατίου) διότι δεν μπορούσε λέει να βλέπει τα μούτρα του παπα-Τσάκαλου, στο μυστήριο. Ήταν ο κατηχητής μου, ο γνωστός θεολόγος κ. Νικόλαος Νευράκης!..
Ιωάννης Καρδάσης, είπε... " Η Εκκλησία de facto ευλογεί την πορνεία."!..
http://xairete.blogspot.com/2010/06/de-facto.html
Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί, μιας και είμαστε πρεσβύτεροι (κλείσαμε τα 70) με 42 χρόνια (γαλήνιου) έγγαμου βίου.
Όσο για τα μούτρα, μάλλον δίκηο θα είχε ο κατηχητής. Πως να αντέξει μούτρα Τσε Γκεβάρα;
ΙΚ
Δηλαδή αν η Εκκλησία ΔΕΝ ήταν μία "βαθύπλουτη αρπακτική επιχείρηση" οι Φλωράκης, Παπαρήγας,Διακογιάννης, Ρένος Αποστολίδης, 'Ελλη Παππά Δαλιανίδης, θα δέχονταν να κηδευτούν θρησκευτικά? Δεν νομίζω. Από τη στιγμή που η περίφημη φράση "η Θρησκεία είναι το όπιο του λαού" του Μαρξ ήταν το ευαγγέλιο όλων των παραπάνω, μιας και ήταν αριστεροί, λίγη σημασία θα είχε για αυτούς αν η Εκκλησία είναι πλούσια ή φτωχή μικρομεσαία ή μεγαλοαστή.
Στο «Ροΐδη εμμονές», είχα διαβάσει σχετικά με τους «γνωστούς Έλληνες» που «κηδεύονται χωρίς παπά» ότι...
«Σφραγίζουν μια στάση ζωής, με την τελεσίδικη απόρριψη της βαθύπλουτης αρπακτικής επιχείρησης που ονομάζεται Εκκλησία.
Αν υπάρχει Θεός θα εκτιμήσει ιδιαίτερα το γεγονός πως δεν τον πρόσβαλαν συμπράττοντας με αυτόκλητους πονηρούς "εκπροσώπους" του που τον εμπορεύονται.»
Επίσκοπος Aυγουστίνος:
«Η εκκλησία, η οποία προς απολαβή εγκόσμιων αγαθών, έκρινε καλόν να συζευχθεί, να ενώσει την τύχη της μετά του θηρίου της Αποκάλυψης, συν τω χρόνω απώλεσε την ελευθερία της, και ηδονικά καθισμένη στη ράχη του θηρίου, κυβερνάται υπ΄ αυτού και περιφέρεται στις οδούς και στις ρύμες του κόσμου ως μισθωτή πόρνη...
...θρησκευτική πόρνη, που εμπορεύεται τον Χριστόν, αναγκασμένη να κερνά τα πλήθη από το χρυσόν ποτήρι όχι τον καθαρό οίνο της Κ. Διαθήκης, αλλά οίνο νοθευμένο, διδάγματα ξένα και αλλότρια προς το γνήσιο πνεύμα του Χριστιανισμού.»
Ιωάννης Καρδάσης, είπε...
"Ν' αγιάσει το στόμα του Σεβασμιώτατου."
http://xairete.blogspot.com/2010/05/blog-post_8651.html
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ:
(Σάββατο, 1 Μαΐου 2010.)
"Ακούσαμε τον Νίκο Καρβέλα να απαγγέλλει έναν... διαφορετικό γαμήλιο όρκο!"...
Σημ. μπλογκ: Ήταν τόσο αισχρά τα λόγια του Καραγκιόζη - γαμπρού, που δεν αναμεταδοθήκαν πουθενά, αυτούσια. Μόνo η Άντζελα έκανε μια σχετική αποκάλυψη, και έγινε η αίτια για να ειπωθεί - από το μπλογκ μας - ότι αυτός δεν ήταν γάμος, αλλά ότι ο Καρβέλας, απλά πήγε εκεί, στο «μυστήριο», και... "γάμησε" την Εκκλησία, διότι όπως εξήγησε, «έτσι γούσταρε» να κάνει, και έτσι έκανε!
(ΠΗΓΗ: 810.gr)
http://xairete.blogspot.com/2010/09/1-2010_25.html
Για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα:
1/ Μιλάμε για την Εκκλησία του Χριστού και όχι για την Εκκλησία του Χρυσού. Δυστυχώς, όλοι αυτοί τη δεύτερη γνώρισαν και όχι την πρώτη και με το δίκηο τους δεν παραδέχονται τη δεύτερη.
2/ Ο Μάρξ δικαίως απεφάνθη ότι "η θρησκεία είναι το όπιον του λαού", διότι:
α/ μιλάει γαι θρησκεία και μάλιστα στο μυαλό του είχε τον Παπισμό, γιατί αυτόν γνώρισε. Δεν γνώρισε ποτέ την Εκκλησία του Χριστού.
β/ η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι θρησκεία, αλλά γίνεται θρησκεία, όταν μετατραπεί σε Εκκλησία του Χρυσού.
ΙΚ
H Εκκλησία του Χριστού, είναι ΚΑΙ θρησκεία! Είναι Η θρησκεία! Η αληθινή θρησκεία...
Είναι ΚΑΙ πίστη στον αληθινό Θεό, είναι ΚΑΙ βίωμα θρησκευτικό: εκκλησιασμός, προσευχή, μυστηριακή ζωή...
"Οι Πατριάρχες και οι Προφήτες της Π. Διαθήκης, οι Απόστολοι και οι Προφήτες της Κ. Διαθήκης και οι διάδοχοί τους γνωρίζουν, ότι η θρησκεία είναι νόσος και ο γενικός αρχίατρος της νόσου αυτής είναι ο Κύριος της Δόξης και της Μεγάλης Βουλής Άγγελος. Αυτός θεράπευσε και προ της ενσάρκωσής του και μετά από αυτήν.
Ποια είναι όμως η νόσος; Στον εγκέφαλο υπάρχει το κέντρο της λογικής, στην καρδιά το κέντρο του νου. Η ενέργεια του νου εντός της καρδιάς στροβιλίζεται κυκλικά μέσα στην καρδιά με την προσευχή (καρδιακή προσευχή). Όταν αυτός ο στροβιλισμός ξεφύγει προς το κέντρο του εγκεφάλου (την λογική), τότε δημιουργείται βραχυκύκλωμα μεταξύ καρδιάς και εγκεφάλου, οπότε τα νοήματα του εγκεφάλου, που προέρχονται από τον περιβάλλοντα χώρο και κόσμο, γίνονται νοήματα της καρδιάς και τότε εκδηλώνεται η ασθένεια της επίδρασης του περιβάλλοντος κόσμου στην καρδιά και ο ασθενής προσβάλλεται από την ασθένεια του περιβάλλοντος κόσμου, γίνεται δηλαδή δούλος του κόσμου και των παθών του.
Θρησκεία είναι η ταύτιση του ακτίστου (Θεού) με το κτιστό δηλ. η ταύτιση παραστάσεων του ακτίστου με νοήματα της ανθρώπινης σκέψης, που είναι το θεμέλιο της λατρείας των ειδώλων, η ταύτιση δε των περί Θεού νοημάτων και ρημάτων της Αγ. Γραφής με το άκτιστο ανήκει και αυτή στον κόσμο της ειδωλολατρίας και είναι το θεμέλιο όλων των αιρέσεων. Το να συγχέει λοιπόν κάποιος τις περί Θεού αντιλήψεις και σκέψεις με τον Θεό, είναι από Ορθόδοξη άποψη ειδωλολατρία, αλλά και από επιστημονική άποψη αγραμματοσύνη".
(π. Ι. Ρωμανίδη, καθηγητή ΑΠΘ: "Δογματική").
ΙΚ
Τι λέτε; "στον κόσμο της ειδωλολατρίας", και, οι εικόνες;
Τα βρήκατε με την ΟΟΔΕ κ. Καρδάση; Το ξέρει αυτό ο κ. Μουστάκης; ΟΟΔΕ: «Έχουμε γράψει κατ' επανάληψιν, ότι η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια.»
Δεν μας ενδιαφέρει τι λέγει η ΟΟΔΕ ή ο Μουστάκης.
Εμείς αναφέραμε συγκεκριμένο κείμενο και εάν υπάρχει αντίκρουση με άλλο κείμενο, ευχαρίστως.
Στον κόσμο της ειδωλολατρίας και οι εικόνες, όταν προσκυνείται ή ψαύεται ή αποσπάται το υλικό της εικόνας και δεν προσκυνείται το πρόσωπο που εικονίζεται (Όρος Ζ΄ Οικουμενικής).
ΙΚ
ΔΙΑΒΑΖΩ [σετικά με την Καθολική Επιστολή του Ιακώβου (1,27)] :
Και λέγει ότι «Θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τω Θεώ και Πατρί αυτή εστίν, επισκέπτεστε ορφανούς και χήρας εν τη θλίψει αυτών, άσπιλον εαυτόν τηρείν από του κόσμου», ...
...δηλαδή θρησκεία είναι οι εκδηλώσεις αγάπης και καλωσύνης προς τους πονεμένους συνανθρώπους μας και η τήρηση του εαυτού μας καθαρού και αμόλυντου από την αμαρτία.
Το πραγματικό όμως νόημα της θρησκείας θα μπορούσε να συνοψιστεί σε τρεις λέξεις, στην Πίστη, στη λατρεία και στην ηθική.
Η θρησκεία δεν παύει να είναι ειδωλολατρεία:
1/ Στις Πράξεις (26. 5) αναφέρεται η ισραηλιτική θρησκεία, που είναι ειδωλολατρεία και τυπολατρία.
2/ Ο Παύλος ομιλεί για τη θρησκεία των αγγέλων, την "δήθεν ταπεινόφρονη" (Κολ. 2. 18), που είναι ειδωλολατρεία.
3/ Ο Ιάκωβος μιλάει για θρησκεία "καθαρά και αμίαντο παρά τω Θεώ" (1. 27), που είναι η Εκκλησία και δεν είναι η ειδωλολατρεία.
4/ Θα μπορούσε να ειπεί κανείς, ότι Εκκλησία είναι πίστη και λατρεία, αλλά όχι ηθική, λέξη άγνωστη στην αγία Γραφή, φερμένη από τον Προτεσταντισμό, μέσω του Μακράκη.
ΙΚ
ΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ:
«Η ηθική, είναι λέξη άγνωστη στην αγία Γραφή».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Η «Ηθική», είναι (σαν λέξη και κυρίως έννοια) άγνωστη ΚΑΙ στην «Εκκλησία», σήμερα!
Στην Εκκλησία των Δεσποτάδων που μάχονται υπέρ του απορρήτου του προσωπικού δεδομένου της ομοφυλοφιλίας των συναδέλφων τους...
Tων συναδέλφων τους - τύπου Παντελεήμονα Μπεζενίτη, του προστατευόμενου ΚΑΙ του οικονομικού Πατριάρχη Ισταμπούλ!
Είναι η Εκκλησία ΚΑΙ των λεγομένων «χριστιανικών οργανώσεων»...
Tων οποίων οι πρώτοι πνευματικοί πατέρες σταύρωσαν (και οι σημερινοί ανασταυρώνουν) ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ, τον μόνο άντρα - εκκλησιαστικό άντρα - τον μόνο ηθικό άνθρωπο της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας...
Tον Απόστολο Μακράκη, τον οποίον απαρνήθηκαν - πρόδωσαν (σύγχρονοι Ιούδες και Πόντιοι Πιλάτοι) για να εδραιώσουν το έργο τους, τις οργανώσεις τους, ...
...την «χριστιανο»-φασιστική τους «ηθική»!..
http://xairete.blogspot.com/search/label/MAGARISMENI-ECCLESIA
Συμφωνούμε.
ΙΚ
Απόστολος Μακράκης
http://xairete.blogspot.com/2010/10/blog-post_4085.html
Δημοσίευση σχολίου