Τι θέαμα;
Στον κινηματογράφο «Σοφία», παιζόταν το έργο αυτό, και έκατσα λίγο για να ξαποστάσω, και να χαζέψω. Η ταινία λοιπόν ήταν καλή (σαν ιστορία, σαν σκίτσα, σαν μουσική), αλλά ήταν μεταγλωττισμένη, και δεν άκουγες, δεν ξεκαθάριζες ούτε μια λέξη!
Κανένα παιδάκι δεν γέλασε, όπου ήταν κάτι το αστείο! Μόνο… εγώ γέλασα μερικές φορές, εγώ που μπορούσα σαν μεγάλος και καταλάβαινα κάτι από το τι γινόταν, χωρίς να χρειάζομαι να ακούω και τους διάλογους!
Κρίμα!
.jpg)
1 σχόλιο:
Ο Ψάρης, ο έφηβος γιος του τρομερού αρχηγού μιας φυλής Βίκινγκ, δε φαίνεται να συμμερίζεται τις απόψεις όλων των άλλων για τους δράκους.
Αντί να βρίσκει χαρά στο να τους σκοτώνει, πιστεύει ότι μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά με τους ανθρώπους.
Έτσι, όταν βρίσκει έναν τραυματισμένο δράκο, τον περιθάλπτει στα κρυφά και αναπτύσσει μαζί του μια δυνατή φιλία και θα προσπαθήσει ν’ αλλάξει τον τρόπο σκέψης των συγχωριανών του.
www.nooz.gr
Δημοσίευση σχολίου