Γράφει λοιπόν ο μητροπολίτης σχετικά με όσα είπε μέσα στο Ναό εκείνη την ήμερα κατά την επίσημη Δοξολογία:Ιδού, λοιπόν, το ακριβές κείμενό μου, όπως το ανέγνωσα εκ του χειρογράφου μου: «Όπως και τόσες άλλες φορές στο παρελθόν, οι Έλληνες Χριστιανοί αισθάνονται μυστικά τον έφιππο Άγιο Δημήτριο πάνω στο κόκκινο άτι του να διατρέχη τα τείχη και τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης και να σταθμεύη τροπαιούχος σε τούτο το ιερό παλάτι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που μας σκεπάζει και μάς σήμερα».
Και τα διευκρινίζει αυτά ο Άνθιμος διότι ο δημοσιογράφος τον ειρωνεύτηκε λέει πάνω σε αυτό και στη σχέση του με τον νομάρχη Ψωμιάδη, «τον Ζορό καβάλα στο μουλάρι» τις αποκριές!..
Κυριακή, 15 Φεβρουάριος 2009
Παναγιώτης Ψωμιάδης: Τι σχέσεις έχει με τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο;
Παναγιώτης Ψωμιάδης: «Η Πετρούλα είναι φιλαράκι μου».
Αυτή τη δήλωση έκανε ο νομάρχης Θεσσαλονίκης (γνωστός και σαν «Ζορό»), απαντώντας σε δημοσιογράφο που του έκανε ερώτηση σχετικά με το τηλεοπτικό «δελτίου καιρού» που παρουσιάζει η «σεξο-Λολίτα» Πετρούλα!
Αλλά και το σημερινό Βήμα κάνει λόγο για τον Παναγιώτη Ψωμιάδη. Τη φορά αυτή, για τις καρναβαλικές του φιέστες (χτες, πακέτο και για τον «Άγιο Βαλεντίνο»).
…Δεν υπάρχει σεξο-Λολίτα εδώ, αλλά… μαζορέτες :
Σύμφωνα λοιπόν με την σχετική αναγγελία της Νομαρχίας:
«Από την αρχή ως το τέλος της γιορτής η Ομάδα Λόγου και Τέχνης “Φαντασία” με τις μαζορέτες της και τους κλόουν δίνει τη δική της φαντασμαγορική νότα, με τη ζωντάνια και το ανεξάντλητο κέφι της. O νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης θα παρευρεθεί στην εκδήλωση στις 12.30».
Έχουμε λοιπόν (από τα σημερινά) και λέμε: 1. Σεξο-Λολίτα, 2. «Άγιος Βαλεντίνος». 3. Καρναβάλι. 4. Μαζορέτες.
Βέβαια, δεν ξεχνάμε ακόμα, ότι το όνομα του Παναγιώτη Ψωμιάδη, ακούστηκε πάλι πρόσφατα, με την υπόθεση του σκανδάλου με το Βατοπέδι. Μάθαμε τότε για την άλλη φίλη του κ. Νομάρχη, την κ. Κάνου η οποία με το ψευδώνυμο Αζέλ ήταν, παλιά, χορεύτρια οριεντάλ σε νυχτερινό κέντρο όπου τραγουδούσε και ο Π. Ψωμιάδης!
Αυτός ο κύριος λοιπόν (με τις σεξο-Λολίτες του, με τους Αγίους Βαλεντίνους του, με τα καρναβαλια του, τις μαζορέτες του, και με τις Οριεντάλ χορεύτριες του), τι σχέσεις έχει, και, με τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο;
Μπορείτε να μου πείτε;
7 σχόλια:
Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2009
Αγιος Γεώργιος.Το θαύμα του δράκοντα.
Είναι γνωστό ότι οι αγιογράφοι όταν πρόκειται για άγιον πάνω στις αγιογραφίες παριστάνουν ένα γεγονός που έλαβε χώρα στην περίοδο εκείνη που ζούσαν στη γη και αγωνίζοντο για να κερδίσουν την βασιλεία του θεού.Ο άγιος μεγαλομάρτυρας Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος αγιογραφείται κυρίως έφιππος και δίπλα του να στέκεται με βλέμμα αγωνιώδες μία πανέμορφη κορασίδα.Ακόμα χαρακτηριστικό είναι ότι με το δόρυ που κρατά ο άγιος πάνω στο άλογο χτυπά στο στόμα ένα απαίσιο και μεγαλόσωμο κατά την όψη θηρίο.Όλη αυτή η παράσταση βεβαίως έχει την δική της ιστορία και την καταθέτουμε απλόχερα εις γνώσιν όλων των αναγνωστών μας.
http://eiskapernaoum.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html
Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2009
Αγιος Γεώργιος.Το θαύμα του δράκοντα.
Στην Ανατολική επαρχία της Ατταλείας και στην πόλη Αλαγία εβασίλευε κάποιος Σέλβιος που ήταν πολύ χριστιανομάχος.
Είχε βασανίσει πολλούς χριστιανούς για ν' αρνηθούν την πίστη τους και έπειτα τους εφόνευε.
Κοντά στην πόλη υπήρχε ένας δράκοντας φοβερός που καθημερινά άρπαζε ανθρώπους ή ζώα και τα κατέτρωγε. Οι κάτοικοι είχαν πανικοβληθεί και απέφευγαν να περνούν απ' εκεί. Κάποτε ο βασιλιάς συγκέντρωσε τον στρατό του και πήγαν για να σκοτώσουν το άγριο θηρίο. Όμως τίποτα δεν επέτυχαν και επέστρεψαν άπρακτοι.
Όταν είδαν οι κάτοικοι ότι ο βασιλιάς απέτυχε να σκοτώσει τον δράκοντα, πήγαν να τον ερωτήσουν γιατί δεν μπόρεσε να βρει τρόπους να εξοντώσει το φοβερό θηρίον.
http://eiskapernaoum.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html
Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2009
Αγιος Γεώργιος.Το θαύμα του δράκοντα.
Τότε ο βασιλιάς ύστερα από συμβουλή που του έδωσαν οι ιερείς των ειδώλων, είπε προς το πλήθος: «Γνωρίζετε ότι επιχειρήσαμε αρκετές φορές να φονεύσωμε το θηρίον και δεν το κατορθώσαμε, γιατί έτσι ήταν το θέλημα των θεών. Τώρα λοιπόν κατά την εντολή τους θα πρέπει ο καθένας μας να στέλνει το παιδί του για να το τρώει ο δράκοντας. Ακόμα και εγώ θα στείλω την μοναδική μου κόρη, όταν θα έλθει η σειρά της». Έτσι λοιπόν ο λαός υπάκουσε στη διαταγή του βασιλιά γιατί δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά. Έστελναν λοιπόν τα παιδιά τους με δάκρυα και με θρήνους για να καταβροχθίζονται από το θηρίο.
http://eiskapernaoum.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html
Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2009
Αγιος Γεώργιος.Το θαύμα του δράκοντα.
Όταν ήλθε και η σειρά της κόρης του βασιλιά ξετυλίχθηκαν τραγικές σκηνές. Ο βασιλιάς κτυπούσε το στήθος του, το πρόσωπόν του, τραβούσε τα γένεια του και με λυγμούς έλεγε: «Αλλοίμονον σε μένα τον ταλαίπωρο! Τι να πρωτοκλάψω γλυκύτατό μου παιδί; Τον χωρισμόν μας ή τον ξαφνικόν σου θάνατον που πρόκειται να δω σε λίγο; Τι να πρωτοθρηνήσω, αγαπημένο μου παιδί, το κάλλος σου ή τον τρόμο που σε λίγο θα νοιώσεις καθώς θα σε κατασπαράζει το άγριο θηρίο; Αλλοίμονον, κόρη μου, που έλαμπες σαν πολύφωτη λαμπάδα στο παλάτι μου και επερίμενα την ώραν που θα εόρταζα τους χαρούμενους γάμους σου. Πού θα βρω πια παρηγοριά και πώς θα ζήσω μακριά σου; Τι τη θέλω την ζωή και τα παλάτια χωρίς εσένα;» Αυτά έλεγε ο απαρηγόρητος βασιλιάς. Έπειτα γύρισε προς το πλήθος και είπε: «Αγαπητοί μου φίλοι και άρχοντες, σας ζητώ να με ελεήσετε και να με συμπονέσετε. Σας προσφέρω πλούτη όσα θέλετε, και ακόμη την βασιλεία μου, αλλά να μου κάνετε μία χάρη. Να μου χαρίσετε το αγαπημένο και μονάκριβο παιδί, αλλοιώς αφήστε με κι εμένα να πάω μαζί της».
http://eiskapernaoum.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html
Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2009
Αγιος Γεώργιος.Το θαύμα του δράκοντα.
Κανένας όμως δεν συγκινήθηκε από τα λόγια του βασιλιά γιατί αυτός ήταν που εξέδωσε διαταγή, για να βρίσκουν τα παιδιά τους τέτοιο οικτρό τέλος. Έτσι με μια φωνή όλοι του είπαν ότι έπρεπε να εφαρμοσθεί και στο παιδί του η διαταγή του.
Μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά ο βασιλιάς την συνόδευσε μέχρι την πύλη της πόλεως. Αφού την αγκάλιασε και την κατεφίλησε κλαίοντας την παρέδωσε στους ανθρώπους για να την οδηγήσουν κοντά στην λίμνη. Πράγματι οι άνθρωποι την άφησαν εκεί και έφυγαν. Ο λαός έβλεπε μέσα από τα τείχη την κόρη που καθόταν κοντά στη λίμνη και επερίμενε να έλθει το θηρίο για να την κατασπαράξει.
http://eiskapernaoum.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html
Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2009
Αγιος Γεώργιος.Το θαύμα του δράκοντα.
Εκείνον τον καιρό ο Γεώργιος, που δεν είχε ακόμη ομολογήσει την Χριστιανικήν του πίστιν, ήταν κόμης και αρχηγός στρατιωτικής μονάδος στο στράτευμα του Διοκλητιανού. Επέστρεφε μάλιστα στην Καππαδοκία από ένα πόλεμο που συνεξεστράτευσε με τον Διοκλητιανό. Κατ' οικονομίαν Θεού επέρασε και από την λίμνην και όταν είδε το νερό θέλησε να ποτίσει τον ίππον του και να ξεκουρασθεί και ο ίδιος. Όταν είδε την κόρη να κλαίει ασταμάτητα και να διακατέχεται από αγωνία και τρόμον την επλησίασε και την ερώτησε γιατί έκλαιγε και ακόμη ποιος ήταν ο λόγος που την παρακολουθούσε ο λαός μέσα από τα τείχη. Η κόρη του είπε ότι αδυνατούσε να του διηγηθεί τα όσα συνέβησαν και τα όσα επρόκειτο να συμβούν και τον παρεκάλεσε να ιππεύσει τον ίππον του και να φύγει όσο πιο σύντομα μπορούσε, γιατί κινδύνευε να χάσει την ζωή του και ήταν τόσο νέος και ωραίος». Ο Άγιος επέμενε να μάθει τι της συνέβει. Και αυτή του είπε: «Είναι μακρά η αφήγηση, κύριέ μου, και δεν μπορώ να σου διηγηθώ τα καθέκαστα αυτήν την ώρα. Μόνον σου λέγω και σε παρακαλώ να φύγεις τώρα αμέσως για να μην θανατωθείς μαζί μου άδικα». Και ο άγιος της είπε: «Πες μου την αλήθεια, γιατί κάθεσαι εδώ και ορκίζομαι στον Θεό που πιστεύω εγώ, ότι δεν θα σε αφήσω μόνη, αλλά θα σε ελευθερώσω από τον θάνατον,αλλιώς θα πεθάνω μαζί σου».
http://eiskapernaoum.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html
Σάββατο, 17 Οκτωβρίου 2009
Αγιος Γεώργιος.Το θαύμα του δράκοντα.
Τότε η κόρη εστέναξε πικρά και διηγήθηκε στον άγιο τα όσα συνέβησαν. Αφού άκουσε ο άγιος τα γεγονότα ερώτησε την κόρη: «Ο πατέρας σου και η μητέρα σου και ο λαός σε ποιο θεό πιστεύουν;» Και εκείνη απεκρίθηκε: «Πιστεύουν στον Ηρακλή και στην μεγάλη θεάν Άρτεμη». Ο Άγιος τότε της είπε: «Από σήμερα να μη φοβάσαι ούτε και να κλαις. Μόνον πίστεψε στον Χριστό που πιστεύω εγώ και θα δεις την δύναμη του Θεού μου». Η βασιλοπούλα απάντησε στον άγιον: Πιστεύω, κύριέ μου, μ' όλη μου την ψυχή και μ' όλη μου την καρδιά». Ο άγιος συνέχισε: «Έχε θάρρος στο θεό που δημιούργησε τον ουρανό και την γη και την θάλασσα διότι ο Χριστός πρόκειται να καταργήσει την δύναμη του θηρίου και θα ελευθερωθούν και ακόμη θα διώξουν το φόβο του θηρίου όλοι οι κάτοικοι του τόπου αυτού. Μείνε λοιπόν εδώ και μόλις δεις το θηρίο να έρχεται, φώναξέ με».
Τότε ο Άγιος έκλινε τα γόνατά του στη γη και αφού ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό προσευχήθηκε λέγοντας: «Ο Θεός ο Μέγας και Δυνατός, ο καθήμενος επί των Χερουβίμ και επιβλέπων αβύσσους, ο ων ευλογητός και διαμένων εις τους αιώνας, Συ γνωρίζεις τας καρδίας ότι είναι μάταιες. Συ, Φιλάνθρωπε Δέσποτα, ο των προαιωνίων θαυμασίων Θεός, τον οποίον ούτε έννοια μπορεί να συλλάβει ούτε λόγος να ερμηνεύσει επίβλεψον και τώρα επ' εμέ τον ταπεινόν και φανέρωσέ μου τα ελέη σου. Υπόταξε υπό τους πόδας μου το πονηρόν αυτό θηρίον, για να γνωρίσουν όλοι ότι υπάρχεις μαζί μου και είσαι Συ ο μόνος θεός και εκτός από εσένα άλλος δεν υπάρχει». Τότε ακούστηκε φωνή από τον ουρανόν η οποία έλεγε: «Εισηκούσθη η δέησίς σου, Γεώργιε, και κάνε όπως θέλεις, διότι εγώ θάμαι πάντοτε μαζί σου». Μόλις ετελείωσε την προσευχή ο Άγιος εφάνηκε το άγριο θηρίον. Όταν το είδε η κόρη εφώναξε: «Αλλοίμονόν μου, κύριέ μου. Έρχεται το θηρίο για να με κατασπαράξει».
Τότε ο Άγιος έτρεξε για να συναντήση το θηρίο. Ήταν το θηρίο φοβερό. Έβγαζε από τα μάτια του φωτιά και ήταν τόσο εξαγριωμένο και απαίσιο ώστε παρουσίαζε ένα θέαμα φοβερό. Αμέσως ο Άγιος έκαμε το σημείο του Τιμίου Σταυρού και είπε: «Κύριε ο Θεός μου, ημέρεψε για χάρη μου, που είμαι δούλος σου, το θηρίο αυτό για να πιστέψει ο λαός στο όνομά Σου το Άγιον». Έτσι και έγινε. Ο φοβερός δράκοντας με τα μεγάλα δόντια έπεσε στα πόδια του ίππου του αγίου και ενώ κυλιόταν, βρυχόταν. Μόλις η βασιλοπούλα είδε το θέαμα αυτό ένοιωσε μεγάλη χαράν. Και ο Άγιος της είπε: «Βγάλε την ζώνη σου και δέσε μ' αυτήν τον δράκοντα από τον λαιμόν». Αμέσως τότε η κόρη άφοβα έβγαλε την ζώνη της και έδεσε τον δράκοντα, και ευχαριστούσε τον Άγιον που την γλύτωσε από τον βέβαιον θάνατον. Ο Άγιος αφού ανέβηκε στο άλογό του είπε προς την βασιλοπούλα: «Σύρε τον δράκοντα με την ζώνη σου μέχρι την πόλη».
Όταν είδαν οι κάτοικοι το παράξενον συμβάν ότι δηλαδή μια κόρη σύρει τον δράκοντα δεμένον, ετράπησαν σε φυγή. Ο Άγιος Γεώργιος τους εφώναξε: «Μη φοβάσθε, σταθείτε και θα δείτε την δόξα του Θεού και την σωτηρία σας». Τότε σταμάτησαν όλοι απορημένοι και περίμεναν να δουν τι θα τους δείξει. Τους προέτρεψε λοιπόν να πιστέψουν στον Αληθινό Θεό και αυτοί δέχτηκαν με χαρά. Αφού σήκωσε το χέρι του κτύπησε με το ακόντιό του τον δράκοντα και το φοβερό τέρας σκοτώθηκε. Έπειτα αφού πήρε από το χέρι την βασιλοπούλα την παρέδωσε στον βασιλιά. Όλοι ένοιωσαν μεγάλη και ανέκφραστη χαρά και αφού γονάτισαν, καταφιλούσαν τα πόδια του Αγίου και ευχαριστούσαν τον Πανάγαθον Θεόν, διότι τους ελευθέρωσε από το θηρίο κι έτσι σταμάτησε η θυσία των παιδιών τους.
Ο Άγιος Γεώργιος κάλεσε από κάποια πόλη της Αντιοχείας τον Επίσκοπον Αλέξανδρον και εβάπτισε τον βασιλιά και τους άρχοντας και ολόκληρο τον λαόν. Μέσα σε δεκαπέντε μέρες εβάπτισε σαρανταπέντε χιλιάδες.
Αφού λοιπόν εβαπτίσθηκαν όλοι και έγινε μεγάλη χαρά στη γη και στον ουρανόν έκτισαν και μια μεγάλη εκκλησία επ' ονόματι του τρισυποστάτου Θεού. Ο Άγιος επήγε να την δει. Μόλις μπήκε στο Άγιο Βήμα και προσευχήθηκε βγήκε πηγή αγιάσματος και σκορπίσθηκε ευωδία στο Ναό. Η πηγή αυτή σώζεται μέχρι σήμερα.
http://eiskapernaoum.blogspot.com/2009/10/blog-post_17.html
Δημοσίευση σχολίου