Σχόλια στο θέμα:
«Ο Άγιος Γεώργιος, ο καταραμένος δράκος, και η βασιλοπούλα!!!»
http://agiograffiti.blogspot.com/2008/08/blog-post_06.html
nina p:
«δυστυχως δε θυμαμαι την ιστορια του Αγιου Γεωργιου που ακουσα την ημερα της γιορτης του στην κυπρο οπου ημουν διακοπες....»
Παναγιώτης:
Αντιγράφω από το «αγιολόγιο» εκκλησιαστικής ιστοσελίδας («πηγή ζωής, λέγεται), τα ακόλουθα:
«Ο μεγαλομάρτυρας Γεώργιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία και έδρασε την εποχή του Διοκλητιανού. Από τα δεκαοχτώ του χρόνια κατετάγη στο ρωμαϊκό στρατό και τιμήθηκε με ανώτερα αξιώματα. Την περίοδο των διωγμών ο Άγιος υπερασπίσθηκε την πίστη του με θαυμαστή παρρησία και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. Τον έδεσαν σε τροχό, τον λόγχισαν και τον έριξαν σε λάκκο με ασβέστη. Απ' όλα αυτά ο Θεός τον έβγαλε αβλαβή, και έτσι πολλοί ειδωλολάτρες συγκλονισμένοι προσχωρήσανε στην αληθινή πίστη. Τέλος, με απόφαση του αυτοκράτορα, ο Άγιος αποκεφαλίστηκε και έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου.».
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ, ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΓΑΠΗΤΗ ΝΙΝΑ, ΤΙΠΟΤΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ «ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΦΙΔΙ»... Ε, ΤΙ ΛΕΩ; ΔΙΟΡΘΩΝΩ: ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟ!..
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ (ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ) ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΥΘΙ- ΜΥΘΙ.
ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΠΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ Η ΣΑΧΛΑΜΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ.
nina p:
δεν το γνωριζω το τελευταιο που λες αγαπητε Παναγιωτη..
η ιστορια που ακουσα τοτε στην Κυπρο,ηταν καπως ετσι,αλλα με περισσοτερα λογια.
οσο για το δρακο, δε θυμαμαι τι ειχε πει εκεινος ο ιερεας...δυστυχως....
Παναγιώτης:
Το πιο πιθανό, αγαπητή Νίνα, είναι να μην αναφέρθηκε σε τέτοιες σαχλαμάρες ο ιερέας, γι αυτό και δεν θυμάσαι να είπε κάτι τέτοιο.
Το «μούσι» αυτό όμως, το βλέπεις να… εκτυλίσσεται στις «αγιογραφίες».
Έτσι δεν είναι;
Η εικόνα μάλιστα που ποστάρισα, είναι από το «μοναστήρι» των παπαροκάδων!!!..
ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ.
ΤΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ, ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ, ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΒΙΛΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΙΔΕΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΑ ΣΗΜΕΡΑ.
nina p
ναι, τα ειδα Παναγιωτη. δε με χαροποιει καθολου ολο αυτο και γι αυτο το παρακολουθω διακριτικα απο το μπλογκ σου χωρις σχολια..
Παναγιώτης:
27 Νοεμβρίου 2007
Σε ευχαριστώ που διαβάζεις το μπλοκ μου, και κατανοώ πλήρως τη σιωπή σου σε πολλά θέματά μου, και κυρίως σε αυτά που αναφέρομαι στον μακαριότατο αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστόδουλο. Τα οποία θέματα, φυσικό είναι να μη σε χαροποιούν όπως και εμένα άλλωστε δεν με χαροποιούν, αλλά με κάνουν να θλίβομαι βαθύτατα. Και επειδή θλίβομαι και επειδή πονάω την Εκκλησία μου (και την αγαπώ πέρα και πάνω από οτιδήποτε μάταιο του κόσμου τούτου, και φυσικά πάνω από κάποια πρόσωπα όσο λαμπρά και αν φαίνονται ότι είναι, ή όσο συμπαθή και αν μας είναι για τον άλφα ή βήτα λόγο) γι’ αυτό λοιπόν και δεν σιωπώ, δεν βάζω το κεφάλι στη τρύπα σαν τη στρουθοκάμηλο, αλλά ανεβαίνω σε αυτό το βήμα και φωνάζω.
Το βήμα αυτό δεν είναι για να χαροποιεί, δεν είναι διασκεδαστικό αλλά πικρό τις περισσότερες φορές, πικρό σαν την αλήθεια που κάποιους ενοχλεί διότι θίγεται ο εγωισμός τους, ή διότι ελέγχονται για την αμετανοησία τους στο να σκανδαλίζουν τον πιστό λαό και να ασχημονούν πάνω στο σώμα της αγίας μας Εκκλησίας.
Βέβαια, για να είναι πιο προσιτά πολλά από τα γραφόμενα μου (για διάφορα εκκλησιαστικά θέματα), έχουν και μια γεύση (πικρού και πάλι) χιούμορ. Όπως τα δυο θέματα που ανάρτησα σήμερα, και στα οποία σε παραπέμπω όχι για να διασκεδάσεις αλλά για να κλάψεις και εσύ όπως και εγώ.
Σχολιασμός βιβλίου Παΐσιου για τον γέροντά του «Παπα-Τυχώνα»
http://kalogeropaisios.blogspot.com/2008/07/blog-post_8844.html
Εδώ «πάπας», εκεί «παπάς», και τριγύρω 23... καρδινάλιοι!
http://papismos.blogspot.com/2008/08/23.html
(Από το εξαφανισμένο μου ιστολόγιο το "ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ")
«Ο Άγιος Γεώργιος, ο καταραμένος δράκος, και η βασιλοπούλα!!!»
http://agiograffiti.blogspot.com/2008/08/blog-post_06.html
nina p:
«δυστυχως δε θυμαμαι την ιστορια του Αγιου Γεωργιου που ακουσα την ημερα της γιορτης του στην κυπρο οπου ημουν διακοπες....»
Παναγιώτης:
Αντιγράφω από το «αγιολόγιο» εκκλησιαστικής ιστοσελίδας («πηγή ζωής, λέγεται), τα ακόλουθα:
«Ο μεγαλομάρτυρας Γεώργιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία και έδρασε την εποχή του Διοκλητιανού. Από τα δεκαοχτώ του χρόνια κατετάγη στο ρωμαϊκό στρατό και τιμήθηκε με ανώτερα αξιώματα. Την περίοδο των διωγμών ο Άγιος υπερασπίσθηκε την πίστη του με θαυμαστή παρρησία και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. Τον έδεσαν σε τροχό, τον λόγχισαν και τον έριξαν σε λάκκο με ασβέστη. Απ' όλα αυτά ο Θεός τον έβγαλε αβλαβή, και έτσι πολλοί ειδωλολάτρες συγκλονισμένοι προσχωρήσανε στην αληθινή πίστη. Τέλος, με απόφαση του αυτοκράτορα, ο Άγιος αποκεφαλίστηκε και έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου.».
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ, ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΓΑΠΗΤΗ ΝΙΝΑ, ΤΙΠΟΤΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ «ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΦΙΔΙ»... Ε, ΤΙ ΛΕΩ; ΔΙΟΡΘΩΝΩ: ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟ!..
ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ (ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ) ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΥΘΙ- ΜΥΘΙ.
ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΠΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ Η ΣΑΧΛΑΜΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ.
nina p:
δεν το γνωριζω το τελευταιο που λες αγαπητε Παναγιωτη..
η ιστορια που ακουσα τοτε στην Κυπρο,ηταν καπως ετσι,αλλα με περισσοτερα λογια.
οσο για το δρακο, δε θυμαμαι τι ειχε πει εκεινος ο ιερεας...δυστυχως....
Παναγιώτης:
Το πιο πιθανό, αγαπητή Νίνα, είναι να μην αναφέρθηκε σε τέτοιες σαχλαμάρες ο ιερέας, γι αυτό και δεν θυμάσαι να είπε κάτι τέτοιο.
Το «μούσι» αυτό όμως, το βλέπεις να… εκτυλίσσεται στις «αγιογραφίες».
Έτσι δεν είναι;
Η εικόνα μάλιστα που ποστάρισα, είναι από το «μοναστήρι» των παπαροκάδων!!!..
ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ.
ΤΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ, ΤΑ ΤΡΑΓΙΚΑ, ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΒΙΛΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΙΔΕΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΑ ΣΗΜΕΡΑ.
nina p
ναι, τα ειδα Παναγιωτη. δε με χαροποιει καθολου ολο αυτο και γι αυτο το παρακολουθω διακριτικα απο το μπλογκ σου χωρις σχολια..
Παναγιώτης:
27 Νοεμβρίου 2007
Σε ευχαριστώ που διαβάζεις το μπλοκ μου, και κατανοώ πλήρως τη σιωπή σου σε πολλά θέματά μου, και κυρίως σε αυτά που αναφέρομαι στον μακαριότατο αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστόδουλο. Τα οποία θέματα, φυσικό είναι να μη σε χαροποιούν όπως και εμένα άλλωστε δεν με χαροποιούν, αλλά με κάνουν να θλίβομαι βαθύτατα. Και επειδή θλίβομαι και επειδή πονάω την Εκκλησία μου (και την αγαπώ πέρα και πάνω από οτιδήποτε μάταιο του κόσμου τούτου, και φυσικά πάνω από κάποια πρόσωπα όσο λαμπρά και αν φαίνονται ότι είναι, ή όσο συμπαθή και αν μας είναι για τον άλφα ή βήτα λόγο) γι’ αυτό λοιπόν και δεν σιωπώ, δεν βάζω το κεφάλι στη τρύπα σαν τη στρουθοκάμηλο, αλλά ανεβαίνω σε αυτό το βήμα και φωνάζω.
Το βήμα αυτό δεν είναι για να χαροποιεί, δεν είναι διασκεδαστικό αλλά πικρό τις περισσότερες φορές, πικρό σαν την αλήθεια που κάποιους ενοχλεί διότι θίγεται ο εγωισμός τους, ή διότι ελέγχονται για την αμετανοησία τους στο να σκανδαλίζουν τον πιστό λαό και να ασχημονούν πάνω στο σώμα της αγίας μας Εκκλησίας.
Βέβαια, για να είναι πιο προσιτά πολλά από τα γραφόμενα μου (για διάφορα εκκλησιαστικά θέματα), έχουν και μια γεύση (πικρού και πάλι) χιούμορ. Όπως τα δυο θέματα που ανάρτησα σήμερα, και στα οποία σε παραπέμπω όχι για να διασκεδάσεις αλλά για να κλάψεις και εσύ όπως και εγώ.
Σχολιασμός βιβλίου Παΐσιου για τον γέροντά του «Παπα-Τυχώνα»
http://kalogeropaisios.blogspot.com/2008/07/blog-post_8844.html
Εδώ «πάπας», εκεί «παπάς», και τριγύρω 23... καρδινάλιοι!
http://papismos.blogspot.com/2008/08/23.html
(Από το εξαφανισμένο μου ιστολόγιο το "ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ")
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου