Φωτεινή Δάρρα – Βαρθολομαίος Αρχοντώνης

Μια νύχτα σαν κι αυτή
μέσα στην υγρή σιωπή
ξεγλυστρώ τη μικρή μου αμαρτία
να συναντήσω, να συναντήσω

Στης νύχτας τη σκιά
και στην αγκαλιά παλιάς
ηδονής σκοτεινής και πλανεύτρας
κρύβομαι πάλι, κρύβομαι πάλι

Πως βρέθηκα εδώ
και ακροβατώ γυμνή
στη σκηνή δίχως μάσκα και λόγια
πως να ξεφύγω, πως να ξεφύγω

Φύσα, ρούφα, τράβα τόνε… Πάτα τόνε κι άναψ’ τόνε

http://xairete.blogspot.com/2009/06/fan-club.html