Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ

Ο επίσκοπος

Κύριε διευθυντά

Ετυχε να παρακολουθήσω την ακολουθία της Μ. Τρίτης στην ΕΤ1 από τον Ι. Ναό Αγίας Τριάδας Πειραιώς, στην οποία παρίστατο και ο επιχώριος Μητροπολίτης. Δυο μικρές λεπτομέρειες (οι οποίες δεν μπορώ να γνωρίζω αν ήταν αυθόρμητες ή σκοπούμενες) έκαναν ευμενή εντύπωση όχι μόνο σε μένα, αλλά φαντάζομαι και σε πολλούς άλλους προσκυνητές.

1. Ο Δεσπότης δεν φορούσε το βαρύτιμο αρχιερατικό άμφιο (δεν γνωρίζω την ακριβή ονομασία του), που καταλήγει σε μακρά ουρά, βασταζόμενη από έναν άνθρωπο, ο οποίος εκτός από το βάρος της καλείται να βαστάξει και τον ανοίκειο ευτελισμό της αξιοπρέπειάς του, παρακολουθώντας αμήχανα τις κινήσεις του προπορευόμενου Δεσπότη. Αντ’ αυτού ο Επίσκοπος φορούσε το συνηθισμένο μαύρο ράσο των κληρικών, σε πλήρη συμφωνία και αρμονία με την ατμόσφαιρα της κατανυκτικής ακολουθίας. Επίσης αντί της συνηθισμένης αργυράς αρχιερακτικής ράβδου (σύμβολο εξουσίας και επιβολής) κρατούσε μια απλή μαύρη «βακτηρία», που παρέπεμπε περισσότερο σε «στήριξη» και «διαποίμανση». (Αν και το ύφος και το περιεχόμενο του κηρύγματός του ήταν περισσότερο προσιτό στον απλό πιστό, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια ευτυχή εκκλησιαστική στιγμή.)

2. Δεν χρησιμοποίησε τα υψωμένα χέρια κάποιων ανθρώπων ως αναλόγιο για να του κρατούν το βιβλίο από το οποίο έπρεπε να διαβάζει τις ευχές. Ενα μικρό βιβλίο με τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδος ήταν αρκετό για να καταστήσει περιττές τέτοιες πρακτικές που δεν συνάδουν με τον σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας. Ισως σκεφθείτε: Κοίταξε να δεις με τι λεπτομέρειες ασχολείται ο άνθρωπος! Και θα έχετε απόλυτο δίκιο. Εκεί δυστυχώς καταντήσαμε: Φτωχοί Λάζαροι που «πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην» περιμένουμε να χορτάσουμε «από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης» των πνευματικών μας αρχόντων.

Ανδρεας Κ. ΝτεληθεοςΓλυφάδα

H KAΘHMEPINH. 14/5/2009

ΠΑΣΧΑ 2008

Διαβάζει το μπλογκ αυτό, και, ο Επίσκοπος Ευθύμιος;

Πρόλαβα απόψε να παρακολουθήσω ένα μικρό μέρος (προς το τέλος) από την ακολουθία του Νυμφίου από τον μητροπολιτικό ναό Αθηνών (μέσω της τηλεόρασης ΕΤ1), και δοκίμασα μια παρά πολύ μεγάλη (ευχάριστη) έκπληξη:

Στο «Δεσποτικό», ήταν ιστάμενος ένας γλυκύτατος Επίσκοπος που όπως έμαθα ήταν ο βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής (από την εποχή του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Κατσώνη), ο τιτουλάριος Μητροπολίτης, o Αχελώου κ. Ευθύμιος.

Γλυκύτατος, σε όλα: Στο ύφος, στην ανάγνωση, στην ψαλτική, στην όλη του στάση και παρουσία μέσα στον ναό.

Για να μη χαλάσει αυτό, για να μη χάσω αυτήν την πανέμορφη εικόνα που τόσο απροσδόκητα αποκόμισα, ετοιμάστηκα να κλείσω την τηλεόραση όταν είδα τον Επίσκοπο να κατευθύνεται προς προσκύνηση της εικόνας του Νυμφίου προς στο μέσον του ναού, διότι σκέφτηκα ότι (τώρα) θα αντικρίσω εκείνο το αποτρόπαιο θέαμα να του βαστάνε οι διάκοι την μακριά ουρά από τα άμφια (αυτά με το μελιτζανί χρώμα) όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να γίνεται με όλους τους δεσποτάδες μας..

Ευτυχώς όμως που δεν την έκλεισα την τηλεόραση, διότι δεν είδα να τον ακολουθεί κανένας διάκος.

Περίμενα λίγα δευτερόλεπτα, και τότε έκανα μια σπουδαία ανακάλυψη: Τι είδα; Όταν ο σεμνός αυτός (και γλυκύτατος, επαναλαμβάνω) άνθρωπος προσκύνησε την εικόνα και έκανε μεταβολή για να επιστρέψει στη θέση του (στο δεξιό μέρος του ναού), διαπίστωσα (δεύτερη, πιο μεγάλη ευχάριστη η έκπληξη μου αύτη) ότι.. ΔΕΝ είχαν καμία ουρά τα άμφια του! Ήταν τόσο κοντά που μόλις (ελάχιστα έως καθόλου) ακουμπούσαν στο έδαφος!

Δόξα τω Θεώ! Κάτι προς το καλύτερο βλέπω να γίνεται στην Εκκλησία μας!

Μήπως πρέπει άραγε να έχω και μια πρόσθετη χαρά, ότι δηλαδή σε αυτό (στο «προς το καλύτερο») συμβάλει κάπως και η κριτική (σχετικά με τα άμφια της επίδειξης και της πρόκλησης) που κάνει ετούτη εδώ η σελίδα;

Λέω, εγώ τώρα, μεταξύ σοβαρού και αστείου:
Δεν μπορεί!
Πρέπει οπωσδήποτε να διαβάζει το μπλογκ αυτό, και, ο Επίσκοπος Ευθύμιος!
Δεν γίνεται, αλλιώς!.. :-)