Οίκοι ενοχής (ένοχης σιωπής – συνενοχής) οι εκκλησίες;

ΕΧΕΙ παραγίνει το κακό με τη χρήση βεγγαλικών στις περισσότερες περιοχές της χώρας, με πρόσχημα τα πασχαλινά έθιμα.

ΤΑ πυροτεχνήματα και μικροεκρηκτικά χρησιμοποιούνται πλέον ανεξέλεγκτα και ελεύθερα από χιλιάδες κόσμο- ανάμεσά τους και μικρά παιδιά. ΤΟ αποτέλεσμα είναι κάθε χρόνο να σημειώνονται από μικροτραυματισμοί μέχρι ακρωτηριασμοί, ακόμη και θάνατοι ανθρώπων που θέλησαν, με προφανή άγνοια κινδύνου, να τηρήσουν το έθιμο.

ΠΟΛΥΣ κόσμος αποφεύγει τις εκκλησιές κατά την Ανάσταση, από τον φόβο ότι μπορεί να καταλήξει, αντί για το πασχαλινό τραπέζι, στο νοσοκομείο. ΚΑΙ όλα αυτά ενώ υπάρχει νόμος που απαγορεύει τόσο την εμπορία όσο και την κατασκευή και τη χρήση τους, ειδικά από ανηλίκους.

ΟΜΩΣ αυτή η γενική απαγόρευση έχει οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο: στην ελεύθερη κυκλοφορία κάθε είδους βεγγαλικών και πυροτεχνημάτων. Και κάνει κάποιους πλούσιους από την εμπορία τους. ΕΥΛΟΓΑ μπορεί να υποθέσει κανείς ότι ένας διαχωρισμός ανάλογα με την επικινδυνότητά τους θα είχε πιο ρεαλιστικά αποτελέσματα.

ΕΚΤΟΣ αυτού η Αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια και ορισμένοι τοπικοί άρχοντες, θεωρώντας ότι μια... εκρηκτική Ανάσταση φέρνει τουρίστες, άρα και χρήμα στην περιοχή τους, όχι μόνο ενθαρρύνουν τη χρήση τους αλλά τη διαφημίζουν κιόλας.

Η Ανάσταση είναι γιορτή χαράς. Η επιπολαιότητα και ανευθυνότητα ορισμένων μπορεί να τη μετατρέψει σε τραγωδία. Δυστυχώς με την ανοχή των αρμοδίων.

http://www.tanea.gr/ripes.htm


Μετά το Πάσχα...

Tης Ελλης Τριανταφυλλου

«Τι έμεινε στην ψυχή από τις άγιες τούτες μέρες στην πρωτεύουσα; Ιδέα δεν έχω. Στο Χαλάνδρι, για παράδειγμα, έμειναν κάτι τσαλαπατημένες πικροδάφνες σε όλο το μήκος του κεντρικού δρόμου που περνάει έξω από την εκκλησία. Δεν άντεξαν τον πόλεμο των βεγγαλικών της Ανάστασης. Ούτε αυτές ούτε τα αυτιά μας.

Έτρεχε ο κόσμος να κρυφτεί στις κούρμπες της εκκλησίας για να γλιτώσει από τα πυρομαχικά της Λαμπρής, που άρχισαν να ρίχνουν με το Χριστός Ανέστη μια παρέα νεαρών, παρατεταγμένων ακριβώς στο απέναντι πεζοδρόμιο από την εκκλησία.

Για την ακρίβεια, αυτοί έδωσαν το σύνθημα της Ανάστασης, αφού οι ψαλμωδίες είχαν χαθεί μέσα στον εκρηκτικό θόρυβο της νύχτας.

Με τα πρώτα βεγγαλικά, άρχισε ο κόσμος να σταυροκοπιέται. Για να γιορτάσει ή για να σωθεί....

Τι άλλο έμεινε από τη γιορτή στην πόλη; Ένας κάδος σκουπιδιών γεμάτος ζελατίνες. Κι αυτός δίπλα στην εκκλησία, που προφανώς είχε παραγγείλει τα λουλούδια στο διπλανό ανθοπωλείο για να στολίσει τον επιτάφιο.»

(H KAΘHMEPINH. Τετάρτη, 30 Απριλίου 2008)

Τετάρτη, 15 Απρίλιος 2009

ΧΙΟΣ: Αμετανόητοι οι ρουκετατζήδες (ο μητροπολίτης γιατί σιωπά;)

Παρασκευή, 1 Αύγουστος 2008

Μητρόπολη Αθήνας: ..το κάγκελο και το «φανάρι»!