ΜΕ ΛΕΝΕ ΡΙΖΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ ΤΟ ΓΥΡΙΖΩ

Δημοσίευση : 24 Ιουνίου 2008

Στην Κωνσταντινούπολη άρχισαν εορτές για τα 500 χρόνια από την κοίμηση του αγίου Νήφωνος Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Β΄. Στα πλαίσια των εορτών αυτών ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος μίλησε στη Χάλκη, στις 24.5.08 και είπε τα εξής: «Ο άγιος Νήφων, φυλάσσων με ιερά αγωνία τα λογικά αυτής πρόβατα εκ των κινδύνων της αιρέσεως, του συγκριτισμού και της αθεϊας. Απολύτως ακριβής εις τον εαυτον του, απήτει παρά πάντων την απόλυτον ακρίβειαν εις τα της πίστεως, αρνούμενος την κίβδηλον ένωσιν μετά των Δυτικών, την αποφασισθείσαν ως αύτη απεφασίσθη, εις την Σύνοδον της Φερράρας-Φλωρεντίας».

Διαβάζοντας κανείς τα ανωτέρω θα πει ότι ο πατριάρχης είναι άγρυπνος φρυκτωρός και θαυμαστής της Ορθοδόξου Πίστεως και εμπνέεται από το παράδειγμα αγίων μορφών της Εκκλησίας μας. Εάν θυμηθούμε όμως την συμπεριφορά του στις 30 Νοεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη και την 14ην Δεκεμβρίου στη Ρώμη το 2007, όπως και την πρόσφατη ομιλία του στις 27 Φεβρουαρίου 2008 στο ναό του αγίου Πέτρου στην Γενεύη της Ελβετίας, επί τη συμπληρώσει 60ετίας από της ιδρύσεως του Π.Σ.Ε. (1948-2008) τότε αντιλαμβανόμεθα το πόσο θεατρίνος είναι και το πόσο εμπνέεται από τη λαϊκή παροιμία που λέγει «Με λένε Ρίζο κι όπως θέλω το γυρίζω».

Όταν βρίσκεται σε παραδοσιακούς χώρους της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, ή σε νηπτικά συνέδρια, ή σε μοναχικά περιβάλλοντα και αντιπροσωπείες εκφωνεί ωραίους ποιμαντικούς λόγους με θεολογικό περιεχόμενο και άψογη λεκτική διατύπωση, ενώ όταν βρίσκεται σε χώρες του εξωτερικού εν μέσω ετεροδόξων καμαρώνει για τον συγκριτισμό και την ψευδοένωση και ψευτοειρήνη που υπάρχει εντός του χώρου του Π.Σ.Ε. και των διαθρησκειακών συναντήσεων.

Εκεί διακηρύσσει στεντορεία τη φωνή ότι: Η Ορθοδοξία δεν είναι η μοναδική Εκκλησία του Χριστού. Ότι την Εκκλησία την συναποτελούν μαζί με την δική μας και όλες οι αιρετικές παραφυάδες.

Μετέχει σε ένα κοσμικό και ύποπτο για τα κίνητρα και τους σκοπούς του σύλλογο του Π.Σ.Ε., ως τυχαίος σύνεδρος, ενώ κόπτεται για το πρωτόθρονο που κατέχει εν μέσω των ορθοδόξων.

Ανέχεται να δίνουμε ναούς σε ετεροδόξους για λειτουργική χρήση σε διάφορα μέρη της Ορθοδοξίας, ενώ μαίνεται και αφρίζει κυριολεκτικά γιατί οι παλαιημερολογίτες κατέχουν ένα μοναστήρι του Αγίου Όρους που τυγχάνει να είναι υπό την εποπτεία του οικουμενικού πατριαρχείου.

Κινεί γη και ουρανό για να έχει το πάνω χέρι στις λεγόμενες νέες χώρες και να κηδεμονεύει εξουσιαστικά την ορθόδοξη παραδοσιακή και ζωντανή Εκκλησία της Ελλάδος ενώ είναι έτοιμος να αναγνωρίσει το πρωτείο του πάπα για να συνεχιστεί ο δρόμος προς την ευχαριστιακή ένωση με τους παπικούς.

Σταματούμε εδώ και αναφωνούμε εναγωνίως μετά του ψαλμωδού:

« Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω. Διεσκέδασαν τον νόμον σου » (Ψαλμ. 118.)
Κύριε, βοήθησον ημίν.

Ου γαρ έχομεν ορθόδοξον Πατριάρχην.

(Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Ιουνίου 2008)