ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ...

Πέμπτη, 31 Ιούλιος 2008

Πόσες φορές είπες ότι πέθανες παππού;

Ένα πιστό παιδί, μέλος των χριστιανικών ομάδων και μαθητής του κατηχητικού, τα καλοκαίρια που δεν είχε σχολείο, δούλευε σαν γκαρσόνι σε ένα καφενείο - ουζερί της γειτονιάς του.
Ένα πρωί, λοιπόν, μπήκε στο μαγαζί για καφέ, να διαβάσει και την εφημερίδα, αλλά και για να αμπελο -φιλοσοφήσει, και ένας άθεος παππούς ο οποίος κάποια στιγμή ακούστηκε σ’ όλο το μαγαζί, να λέει δυνατά και θριαμβευτικά, στην παρέα:
«Εγώ ρε σεις, έζησα πολλά χρόνια, άκουσαν πολλά τα αυτιά μου, είδαν πολλά τα μάτια μου, και ένα πράγμα κατάλαβα: ότι ούτε Κόλαση υπάρχει, ούτε Παράδεισος υπάρχει!».
Ο νεαρός τότε, τόλμησε να τον πλησιάσει και να κάνει διάλογο μαζί του, μπροστά στη ρεμπελοπαρέα:
- Ώστε έζησες πολλά χρόνια, παππού;
- Εμ, δε με βλέπεις;
- Και άκουσες λες, πολλά;
- Πολλά!
- Και είδαν και πολλά τα μάτια σου;
- Και βέβαια είδαν!
- Και πόσες φορές είπες ότι πέθανες παππού και... κατάλαβες ότι ούτε Κόλαση υπάρχει, ούτε Παράδεισος;