Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε τον Πάπα, την κεφαλή της Εκκλησίας μας, "Νονό"

ΔΙΑΒΑΖΩ:
ΜΟΥ ΤΟ 'ΠΕ κάποιος στη Ρώμη:


ΚΥΡΙΑΚΗ πρωί. Ο νεαρός παπικός ιερέας νιώθει τρομερό άγχος λίγο πριν από την πρώτη του λειτουργία μπροστά στο ποίμνιο. Είναι τόσες η αγωνία και η νευρικότητά του, που δεν μπορεί να βγάλει άχνα. Μετά βίας θυμάται το «Πάτερ ημών»... Με τα χίλια ζόρια βγάζει τη λειτουργία και φεύγει κάθιδρος.

ΠΡΕΠΕΙ να συμβουλευτεί τον έμπειρο επίσκοπο. Εκείνος μόνο ξέρει να του πει πώς θα χαλαρώσει. Ο Μονσινιόρε ("επίσκοπος") του προτείνει μια παλιά, δοκιμασμένη συνταγή: «Αύριο το πρωί ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα νιώσεις πιο ήρεμος». Ο "παπάς", ακολουθεί (;) τη συμβουλή και πάει στη "λειτουργία"...

ΟΤΑΝ τελειώνει η λειτουργία, ο νεαρός "ιερέας", χαλαρός και ήρεμος, επιστρέφει σπίτι του και πέφτει ξερός για ύπνο. «Μπίμπου! Τα κατάφερα»! Οταν ξυπνάει, ύστερα από πολλές ώρες, νιώθει το κεφάλι του έτοιμο να σπάσει. Τρομερός πονοκέφαλος! Σέρνεται μέχρι το σαλόνι και ξαπλώνει στον καναπέ. Δεν τον βαστούν τα πόδια του. Καθώς κατεβάζει δυο ντεπονάκια, βλέπει στη σχισμή της εξώπορτας ένα φάκελο. Γράφει «Από τον Μονσινιόρε». Με αγωνία ανοίγει το γράμμα:

«ΑΓΑΠΗΤΕ πάτερ. Θα σας συμβούλευα, την επόμενη φορά, να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό κι όχι μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω ορισμένες παρατηρήσεις για να μην επαναληφθούν τα σημερινά έκτροπα, που συγκλόνισαν το εκκλησίασμα...

ΝΑ ΣΑΣ υπενθυμίσω ότι οι εντολές είναι δέκα κι όχι δώδεκα. Ημαρτον! Μια γριούλα λιποθύμησε όταν αναφερθήκατε στον Ιούδα και τον αποκαλέσατε "ρουφιάνο του κερατά". ΕΛΕΟΣ, πάτερ!
Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε τον Πάπα, την κεφαλή της Εκκλησίας μας, "Νονό". Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε τους χριστιανούς, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.

ΠΟΤΕ δεν κηρύττουμε καθισμένοι σταυροπόδι στα σκαλιά του ιερού!

ΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ του ναού τις κατεβαίνουμε κανονικά. Ποτέ τσουλήθρα στο κάγκελο! Τη λειτουργία φροντίζουμε να την ολοκληρώνουμε με τη λέξη "Αμήν" και όχι κραυγάζοντας "Ολε, όλε", λες και βρίσκεστε σε ταυρομαχίες. Ο Θεός θα ρίξει φωτιά και θα μας κάψει!

ΤΕΛΟΣ, θα ήθελα να σας πω ότι αυτός που καθόταν στην άκρη του ιερού και τον αποκαλέσατε "αδερφάρα και τραβεστί με μάξι φόρεμα" ήμουν εγώ!

Ελπίζω να διορθώσετε αυτά τα λάθη στη λειτουργία της επόμενης Κυριακής.

Ο Κύριος μετά σου!

Με τιμή, ο επίσκοπος»...

Δεν υπάρχουν σχόλια: