«Κριτήριο της αληθείας», ...«Αρχηγός της σωτηρίας»!!!..

Δημοσίευση : 22 Νοεμβρίου 2007

Ο χρήστης "Φορουμ-Επισκέπτης" έγραψε:

Σε πρόσφατο βιβλίο λόγιου επισκόπου, του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου, με τίτλο «Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός» ο επίσκοπος χαρακτηρίζεται «κριτήριο της αληθείας» (σελ. 491) και «αρχηγός σωτηρίας» (σελ. 489) !!!..

Σεβασμιώτατε, δεν εκφράζεστε ορθοδόξως, αλλά κακοδόξως.

«Κριτήριο της αληθείας» δεν είναι το άτομο, ο επίσκοπος, αλλά η Εκκλησία. Γράφων ο απόστολος Παύλος προς τον επίσκοπο Τιμόθεο, δεν λέει, «Συ, Τιμόθεε, ως επίσκοπος είσαι κριτήριο της αληθείας», αλλά του εφιστά την προσοχή στο πώς να συμπεριφέρεται στην Εκκλησία, η οποία είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» (Α΄ Τιμ. 3:15).

Το άτομο μπορεί να πλανηθεί, αλλ΄ η Εκκλησία ως σύνολο δεν πλανάται, κατέχει και φρονεί πάντοτε την αλήθεια. Γιατί καταδικάζουμε τον πάπα; Δεν τον καταδικάζουμε και δια άλλους μεν λόγους, αλλά και διότι, άτομο αυτός, διδάσκει, ότι είναι αλάθητος; Και πολλοί επίσκοποι Ανατολής και Δύσεως δεν καταδικάστηκαν ως αιρετικοί; Η συνείδηση της Εκκλησίας, αυτή είναι το κριτήριο της αληθείας, αυτή κρίνει και Συνόδους, αυτή ενέκρινε και τις Οικουμενικές Συνόδους.

Πώς επίσης γράφετε, Σεβασμιώτατε, ότι ο επίσκοπος πρέπει να θεωρείται «αρχηγός της σωτηρίας»; Δεν σας φαίνεται βλάσφημος ο ισχυρισμός; Δεν λέει ο απόστολος Παύλος, ότι «ο αρχηγός της σωτηρίας» είναι ο Χριστός (Εβρ. 2:10), όπως είναι και «ο αρχηγός της ζωής» (Πραξ. 3:15);

«Αρχηγός της σωτηρίας» είναι ο Χριστός, διότι ο Χριστός δεν είναι απλώς άνθρωπος, αλλά Θεάνθρωπος, που θυσιάστηκε για τη σωτηρία των ανθρώπων και η θυσία του έχει μοναδική και άπειρη αξία. Ο επίσκοπος, κάθε επίσκοπος, δεν είναι αρχηγός της σωτηρίας, αλλά δέκτης της σωτηρίας δια πίστεως και μετανοίας. Ο επίσκοπος δεν είναι αρχηγός της σωτηρίας, αλλ΄ «υιός της απωλείας», όπως ο απόστολος Ιούδας (Ιωάν. 17:12), εάν δεν είναι άνθρωπος πίστεως και μετανοίας. Πόσοι επίσκοποι, «αρχηγοί της σωτηρίας» κατά την έκφραση σας, Σεβασμιώτατε, χάνουν τη σωτηρία και πηγαίνουν στην κόλαση...

Λοιπόν, μην υπερεξυψώνετε το επισκοπικό αξίωμα. Μην κάνετε τους επισκόπους Θεούς και Υπέρθεους, μάλιστα σε εποχή, που πολλοί επίσκοποι είναι ανάξιοι της υψηλής αποστολής τους, κακά και κάκιστα παραδείγματα ζωής, βοώντα σκάνδαλα, των οποίων η βοή φθάνει μέχρι τα ουράνια και εισέρχεται στα ώτα Κυρίου Σαβαώθ...

Ως Ορθόδοξοι αναγνωρίζουμε την αρχιεροσύνη των επισκόπων και τιμούμε όλους τους επισκόπους για το αξίωμα τους, τους δε αξίους τιμούμε και για την αρετή τους. Αλλ΄ ουδέποτε θα θεωρήσουμε τους επισκόπους «κριτήρια της αληθείας» και «αρχηγούς της σωτηρίας». Όποιος φρονεί το αντίθετο, αυτός θεοποιεί τους επισκόπους και δεν ορθοδοξεί, αλλ΄ ειδωλολατρεί, κάνει τους επισκόπους είδωλα. Ο δε απόστολος Ιωάννης φωνάζει: «Τέκνα, φυλάξετε εαυτούς από των ειδώλων» (Α΄ Ιωάν. 5:21).

Υ.Γ.

«...Αιώνων εμπειρία δίνει το στίγμα της ανωμαλίας. Το κλίμα της υποτίμησης και εκμεταλλεύσεις του λαού του Θεού από υπεροπτικά και υπεροπτικά και αντιευαγγελικά υψωμένες επισκοπικές καθέδρες και από ιερείς που έχουν ξεζωστεί το «λέντιο» της διακονίας και ασκούν στείρο επαγγελματισμό. Στις συνειδήσεις των εξουσιαστών λειτουργών ο λαός μεταποιείται σε μάζα. Και στα χέρια τους, το πλήθος αναπλάθεται και ανακατασκευάζεται σε ωθούμενο όγκο. Αποδεκτός και χρήσιμος ο λαός, όταν εισφέρει την υποταγή του. Όταν καταθέτει τον υλικό πλούτο του. Και όταν δανείζει τα χέρια του σε ηχηρό χειροκρότημα. Ατελέσφορη και επικίνδυνη ανάμιξη του στα εκκλησιαστικά δρώμενα, όταν ξυπνούν μέσα του οι ευαισθησίες και ζητάει δικαίωμα λόγου και μερίδα ευθύνης στην πλοήγηση του ιερού σκάφους...»

Ο Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος. 1/2/2004


«...Αν, αγαπητέ μου Χριστόδουλε, σε διακατείχε η πνευματική ανησυχία για πληρέστερη εφαρμογή των Ιερών Κανόνων και σε προβλημάτιζε η φιλοσοφική διερεύνηση του νοήματος και του μηνύματος του λδ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων, θα έφτανες στην, «εν μετανοία», συνειδητοποίηση του χρέους σου να καθάρεις και να αναβαθμίσεις το Συνοδικό λειτούργημα. Αυτό, που υπάρχει σήμερα και, όπως διεξάγεται, αποτελεί καρικατούρα. Μπορεί κάποιοι από σας να το ονομάζετε «Σύνοδο», για να νέμεστε τις πνευματικές συναλλαγματικές του θεσμού. Αλλά και μικρά ακόμα παιδιά γνωρίζουν ότι, ότι λειτουργεί ως «συναγωγή πονηρευομένων». Αν θέλεις και όποτε θέλεις, μπορώ, ακόμα και μπροστά στο βήμα πολιτικού Δικαστηρίου, να σου εκδιπλώσω τα πειστήρια της τραγικής εκτροπής...»

Ο Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος. 1/2/2004


ΣΧΕΤΙΚΟ:

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ; Μεγαλοπαπάδες, με Πνεύμα Σατανικό;