Φετίχ, με τις ζώνες (άσπρες, κόκκινες, κίτρινες, μπλε, κλπ), πεθαμένων γυναικών και κοριστών! 1. Ο Θωμάς, παρέλαβε -για σουβενίρ, τη ζώνη της Μαριάμ, της μητέρας του Ιησού, τρεις μέρες μετά το θάνατο της και την ταφή της στα Ιεροσόλυμα. 2. Τη ζώνη της σκοτωμένης ποδηλάτισσας –μαζί με άλλα δικά της πράγματα, μάζεψε από το δρόμο, επίσης για φυλακτά, ο Οδυσσέας Ελύτης! («Τη ζώνη της κλπ, τα βρήκε σε μιαν άκρη,..»… «Τα μάζεψε ένα -ένα και τα κράτησε…» «Την είδε να περνά πάνω απ’ τα κύματα, την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα…» «Την τρίτη νύχτωσ’ έχασε τ’ αχνάρια της, στους ουρανούς άναψαν τα φανάρια της.»!!!...) 3. Έχουμε ήδη αγιογραφία την «παναγία τη γοργόνα». Λέτε να την αγιογραφήσουν, και, σαν ποδηλάτησα; Έχουμε ακόμα εικόνες με τον Χριστό «σημαιοφόρο», «φαντάρο», και «μηχανόβιο»! 3. Ω Χριστέ μου! Ω παναγία μου! Ω, Παναγιο-Χριστέ μου!