Φαίνεται πως έφερνα μεγάλο καλό στη ζωή τους, σε διάφορα εκκλησιαστικά πρόσωπα που γνώριζα κατά καιρούς, από την παιδική μου ηλικία ακόμα! 1. Ο κατηχητής μου –ήμουν παιδάκι του δημοτικού τότε, ο Νικόλαος Δρόσος, έγινε μητροπολίτης Καρπενησίου. 2. Ο αδελφός του ο Χρυσόστομος, φίλος στα νεανικά μου χρόνια και γείτονας, ηλεκτρολόγος της παλιάς της ξένης ΔΕΗ, έγινε αρχιμανδρίτης, χειροτονήθηκε στην ενορία μας, και μετά ηγούμενος στην πιο πάνω μητρόπολη! 3. Ηγούμενος, έγινε και ο φίλος μου ο Γιάννης Πήχος, ήμασταν συνεργάτες στα κατηχητικά, στον Εσταυρωμένο, στο Αιγάλεω! Είναι πλέον ο πατήρ Χρυσόστομος στη Λογγοβάρδα της Πάρου. 4. Δυο μέλη της ιεραποστολικής αδελφότητας που ανήκα κι εγώ, έγιναν μητροπολίτες κι αυτοί: Ο Βουρλής στη Φλώρινα (από Θωμάς –Θεόκλητος), και ο Φούντας στην Γορτυνίας και Μεγαλουπόλεως (από Παναγιώτης, Ιερεμίας). 5. Τέλος, ο πρώην ναυτικός ασυρματιστής, Μιλτιάδης Καραβάς (είχαμε δίπλα –δίπλα, τα κελιά μας στην ιεραποστολή, το 1969 -1970), έγινε ηγούμενος κι αυτός (ως Αρχιμανδρίτης Μάξιμος πια) στην ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, Φλώρινα (φωτο). Τον θυμάμαι τότε στα νιάτα μου που τον έβλεπα στα κηρύγματα και τον έλεγα «κύριο Καραβά», και μου απαντούσε «το κερί στον Κύριο!», με το «ρρρρ» να το προφέρει περίεργα -συρτό και έντονο!

Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Καραβάς