Ο Χριστός, είναι τώρα πια στον ουρανό, μετά την Ανάληψη του. Με σάρκα και οστά, και με όλα τα σχετικά σημάδια της επίγειας ζωή του, στο σώμα του… Όπως…

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Η Μονη Αγιου Δημητριου Τροιζηνα, κοινοποίησε...

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1034448323279292&set=pb.100001424014517.-2207520000.1531847711.&type=3&theater
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
1. Ο Χριστός είναι τώρα πια στον ουρανό, μετά την Ανάληψη του. Με σάρκα και οστά, και με όλα τα σχετικά σημάδια της επίγειας ζωή του, στο σώμα του… 
2. Όπως τον αφαλό από τη γέννηση του, όπως τις τρύπες στα χέρια από τα καρφιά της σταύρωσης, όπως την λογχισμένη του πλευρά από το ακόντιο του ρωμαίου στρατιώτη… 
3. Έχει επίσης και το άλλο σημάδι, αυτό από την περιτομή του! 
Την ογδόη ημέρα από τη γέννηση του, τον γύμνωσαν, τον έβαλαν πάνω στο τραπέζι (φωτο) και «περιέτεμναν την ακροβυστία του» όπως λένε. Δηλαδή έκοψαν την πόσθη από το πουλάκι του, και έτσι έμεινε ακάλυπτη η βάλανος. 
Πράξη, όχι για λόγους υγιεινής, αλλά καθαρά θρησκευτική, με ό,τι αυτό συμβολίζει! 
4. Η πράξη αυτή -η Περιτομή, γιορτάζεται από την Εκκλησία μας την πρωτοχρονιά, αλλά ευτυχώς δεν επιβάλλεται και σε εμάς, διότι έδωσε μεγάλη μάχη γι αυτό ο Απόστολος Παύλος! 
5. Παρόμοια πράξη –καθαρά εβραϊκή, είναι και ο «σαράντισμα» της Μαριάμ (γιορτή Υπαπαντής, 2 Φεβρουαρίου), που θεωρείται ότι η Παναγία όπως και κάθε γυναίκα, αμάρτησε με τη γέννα, και έτσι πήγε και αυτή -μαζί με το παιδί της στο ναό, να εξαγνιστεί! 
6. Πράξη, που αυτή -δυστυχώς, «παίζει» ακόμα και στους ναούς μας, στον παπαδικό εβραιο-χριστιανισμό... Με τις μανάδες να πηγαίνουν με το μωρό τους στο ναό, να τις διαβάσει ο παπάς της ενορίας, με το αζημίωτο βέβαια της παραλαβής του σχετικού του «τυχερού»!