Ερώτηση προς τον π. Γεώργιο Πετράκη (φωτο): Εξακολουθεί πάτερ, να ισχύει ακόμα και σήμερα, εκείνη η πατροπαράδοτη παράδοση… Να φιλοξενούν οι ιερείς μας, τα κάτω εσώρουχα των ενοριτών, κάτω από την αγία τράπεζα του ναού… Για να λειτουργηθούν, να ευλογηθούν τόσο, ώστε όσοι από τους ιδιοκτήτες τους, τα ξαναφορέσουν μετά –άντρες ή γυναίκες, να… αναζωογονηθούν; Και αν ναι, πόσο κοστίζει αυτή η φιλοξενία;

https://www.facebook.com/profile.php?id=100023561052935
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Γεώργιος Πετράκης 
Χθες
Πάτερ, θα μου δώσετε λίγη αγία..."ζέστη";
Στην ιερατική μας πορεία, πάρα πολλές φορές, συναντήσαμε περιπτώσεις χριστιανών, κυρίως γυναικών, που ζητούσαν και ενίοτε απαιτούσαν από τον λειτουργό Ιερέα, να τους δώσει λίγο ζέον ή λίγη αγία..ζέστη, όπως μερικοί θέλουν να λένε.

Πρωτίστως θα πρέπει να πούμε τι είναι το ζέον.
Πρόκειται για αρχαία ελληνική λέξη και αποτελεί το ουδέτερο της μετοχής ζέων, του ρήματος ζέω. Επομένως, ζέον ύδωρ σημαίνει το ζεστό νερό, το οποίο εκχύει, σε μικρή ποσότητα, ο Ιερεύς εντός του Αγίου Ποτηρίου, λίγο προ της Θείας Κοινωνίας. Η λειτουργική αυτή πράξη της Εκκλησίας μας συμβολίζει το θερμόν του αίματος και του ύδατος, που ανέβλυσε από την πλευρά του Εσταυρωμένου. Ταυτόχρονα, όμως συμβολίζει και την ζέση της πίστεως, που θα πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε πιστό, που θα θελήσει να συμμετάσχει στο Ποτήριον της Ζωής.
Άραγε, σε τι άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί; Με ποιον τρόπο θα το χρησιμοποιήσουν όλοι εκείνοι που το ζητούν - απαιτούν από τον Ιερέα; Αν τους ερωτήσεις , θα σου πουν, οτι το χρειάζονται για ...καλό σκοπό. Για να το ρίξουν στον καφέ του συζύγου τους, που είναι είναι βλάσφημος......Ή στο φαγητό ενός ζευγαριού που η σχέση τους δοκιμάζεται.....Όμως το χρησιμοποιούν και κάποιοι που στο τέλος αποδεικνύεται οτι για επάγγελμα έχουν την "επίλυση" προβλημάτων, μέσω της μαγείας (καφεμαντείας, χαρτομαντείας, αυγομαντείας κ.λ.π.). Και μάλιστα το μοσχοπουλούν στους ανοήτους και αφελείς. Το τραγικό είναι οτι πολλοί Ιερείς, πλανώνται από τους ενορίτες τους και ενδίδουν.
Στην Εκκλησία μας δεν γίνονται μαγικά.... Επομένως πάσα άλλη χρήση του ζέοντος, είναι άγνωστη και απαγορευτική στη ζωή της Εκκλησίας. Για όλα τα υπόλοιπα;, υπάρχουν άλλα δραστικά και πανίσχυρα όπλα, όπως το όπλο της ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ. Στώμεν καλώς!!!!!!
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos
Εξακολουθεί πάτερ, να ισχύει ακόμα και σήμερα, εκείνη η πατροπαράδοτη παράδοση… 
Να φιλοξενούν οι ιερείς μας, τα κάτω εσώρουχα των ενοριτών, κάτω από την αγία τράπεζα του ναού… 
Για να λειτουργηθούν, να ευλογηθούν τόσο, ώστε όσοι από τους ιδιοκτήτες τους, τα ξαναφορέσουν μετά –άντρες ή γυναίκες, να… αναζωογονηθούν; 
Και αν ναι, πόσο κοστίζει αυτή η φιλοξενία; 
Γεώργιος Πετράκης 
Αντιλαμβάνομαι το ύφος του σχολίου σας αλλά σας απαντώ: 
εγώ προσωπικά όπου και αν διηκόνησα "πέταξα" στην κυριολοεξία όλα αυτά τα αντικείμενα, όπου και αν τα έβρισκα. 
Όμως αυτό αποτελούσε μία λανθασμένη έκφραση της πίστης του απλού λαού μας. Έδιναν τα εσώρουχα, όχι για "αναζωογόνηση", αλλά σε περιπτώσεις ασθενείας. 
Θεωρούσαν αν το ρούχο που φοριέται κατάσαρκα ευλογηθεί, θα βοηθούσε στην ασθένεια.
Και φυσικά η "φιλοξενία", για να χρησιμοποιήσω την έκφρασή σας, αυτή ΔΕΝ κόστιζε, ούτε κοστίζει, αν και όπου αυτό εξακολουθεί να γίνεται. 
Τώρα αν υπάρχουν εξαιρέσεις κληρικών, αυτό ουδόλως σημαίνει οτι αποτελεί και κανόνα.
Σας ευχαριστώ!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=182003105928390&set=a.165903754204992.1073741828.100023561052935&type=3&theater