Έτσι, μαθαίνουμε μια ακόμα μυρουδιά στις εκκλησιές μας, κοντά στα κεριά της παραφίνης, και τα πάσης φύσεως -οσμής και ποιότητας λιβάνια που αναπνέουμε, σαν εκκλησιαζόμενοι άνθρωποι.
Η εικόνα λοιπόν, μπορεί να αποπνέει την οσμή της παρουσίας του θεού, κάτι σαν την μοσχοβολιά από τον ιδρώτα του -να πούμε!
Το άρθρο αρχίζει με το: «Αγιογραφία είναι η ζωγραφική απεικόνιση αγίων ή θρησκευτικών σκηνών από τα συναξάρια και τους βίους των Αγίων. Η αγιογραφία εμφανίζεται στα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου, τότε που ο Αυτοκράτορας ήταν και Δεσπότης.»!..
Η οσμή τώρα, μπορεί να είναι συσχετισμός διαφόρων παραγόντων, αρχής γινόμενης από το υλικό της βάσης. Αν δηλαδή είναι ξύλο και τι ξύλο, αν είναι κεραμίδι, ή ψηφίδες, ή αν είναι μουσαμάς που χρησιμοποιείται συνήθως σε αγιογραφίες τοίχων των ναών.
Έπειτα, σημαντικό ρόλο παίζουν και τα χρώματα, είτα ως πρώτα υλικά είτε και ως διάφορα άλλα με τα οποία αναμιγνύονται, όπως είναι οι κόλλες… Αλλά και το ξύδι με το αυγό –κατά προτίμηση φρέσκο -στην τεχνική της «αβγοτέμπερας».
Διαβάζω:
«Τα χρώματα, σε μορφή σκόνης, είτε προέρχονται από μέταλλα του υπεδάφους, είτε κατασκευάζονται τεχνητά στο εργαστήριο. Τα βασικά χρώματα, που θα πρέπει να έχουμε είναι: ώχρα, κίτρινο καδμίου, σιέννα ωμή και ψημένη, όμπρα ωμή και ψημένη, κινναβάρι, πράσινο τσιμέντου, λευκό τιτανίου, χονδροκόκκινο, κόκκινο καδμίου, μαύρο, μπλε ultra marine, χρυσό.»
Διαβάζω ότι για την αγιογράφηση χρειαζόμαστε…
«1. το μιξιόν, την ειδική κόλα, που χρησιμοποιείται για το κόλλημα των φύλλων του χρυσού, και 2. την γομαλάκα που χρησιμοποιείται ως στερεωτικό των χρωμάτων και του χρυσού, και 3. τα βερνίκια.»
ΣΧΕΤΙΚΟ:
https://www.facebook.com/taniolazaridou/photos/a.675022112530812.1073741829.675005439199146/675022039197486/?type=3&theater



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου