ΔΙΑΒΑΖΩ… (κείμενο Παπαθεοχάρη Μιχαήλ __ Φοιτητή θεολογίας)
… και ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
1. Κατά τη διάταξη του Μωσαϊκού νόμου «παν άρσεν πρωτότοκον έσται αφιερωμένον τω Θεώ, και την εις τούτον νενομισμένην θυσίαν προσενέγκη, ζεύγος τρυγόνων, ή δύο νεοσσούς περιστερών».
Α) Κόλπο των ιερέων της εποχής εκείνης, για να έχουν τον μεζέ τους; (τρυγόνια και πιτσουνάκια;)
Β) Και γιατί αυτή η διάκριση, μόνο για τα αγόρια και μάλιστα τα πρωτότοκα;
2. «Η γυναίκα, έπειτα από την κύηση χρειάζεται ένα διάστημα ώστε να επανέλθει και πάλι στην προ του τοκετού κατάσταση. Αυτό το διάστημα ίσως είναι λιγότερο από της σαράντα ημέρες, αλλά από τη στιγμή την οποίαν οι πατέρες της εκκλησίας θέσπισαν αυτό τον συμβολικό αριθμό, οφείλουμε κι εμείς να τον υπακούμε..»
- Ποιοι πατέρες, και τι θέσπισαν για τις χριστιανές λεχώνες γυναίκες;
3. «Η γυναίκα λοιπόν, κατά το πρότυπο της Παναγίας, έπειτα από σαράντα ημέρες πηγαίνει το βρέφος στο ναό για δυο λόγους. Πρώτον, για να εισάγει το βρέφος στο ναό, ώστε αυτό να μπορεί στη συνέχεια να βαπτισθεί και να συμμετάσχει στην εν Χριστώ λατρευτική ζωή, και δεύτερον για να καθαρισθεί και αυτή (καθώς οι ευχές του σαραντισμού αναφέρονται και στον καθαρισμό της γυναικός).»
Α) Ποια λογική λέει ότι για να βαπτιστεί το βρέφος πρέπει να έχει υποστεί μαζί με τη μητέρα του τη διαδικασία του σαραντισμένου;
Β) Ποιοι και πότε συνέταξαν τις ευχές του σαραντισμένου;
Γ) γιατί να θεωρείται ακάθαρτη η γυναικά που έφερε στον κόσμο ένα παιδί;
4. «Παρατηρούμε ότι, όταν η γυναίκα έρχεται στο ναό για να λάβει υπο του ιερέως την ευχή του σαραντισμού, ο ιερεύς δεν την αφήνει να μπει στον κυρίως ναό, διότι θεωρείται ακόμα ακάθαρτη. Ακάθαρτη και όχι αμαρτωλή, όπως το συγχέουν πολλοί άνθρωποι στις ημέρες μας. Η γυναίκα δεν διέπραξε καμία αμαρτία, αντιθέτως έφερε στον κόσμο έναν άνθρωπο. Ακαθαρσία θεωρείται ό,τι αποβάλλεται από τον ανθρώπινο οργανισμό, δια τούτο και παραμένει η γυναίκα έπειτα από την κύηση στον οίκο της για σαράντα ημέρες, ώσπου να καθαριστεί πλήρως και να μπορεί να συμμετάσχει και πάλι στη λατρευτική ζωή της εκκλησίας. Γι΄αυτό το λόγο και διαβάζει ο ιερεύς την ευχή στον πρόναο του ναού και έπειτα καθώς λαμβάνει στα χέρια του το βρέφος και το εισάγει στον κυρίως ναό, τότε και η γυναίκα, αφού έχει καθαρισθεί από τις ευχές, ασπάζεται μετ’ ευλαβείας τις εικόνες. Όλα αυτά γίνονται προς μίμηση του σαραντισμού του Κυρίου.»
Α) Παρατηρούμε ότι όλα αυτά είναι ρατσιστικά, υποτιμητικά για τη γυναίκα, καθαρά φαλλοκρατικά.
Β) Γιατί θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν εβραίοι, και εμείς οι χριστιανοί;
Γ) Ευτυχώς που έδωσε μάχη ο απόστολος Παύλος, διαφορετικά θα είχε επικρατήσει και σε εμάς ακόμα και η περιτομή!
5. «Συνελοντ’ ειπείν, ο σαραντισμός είναι μια πανάρχαια λειτουργική πράξη της εκκλησίας μας, η οποία έχει τις ρίζες της στον Μωσαϊκό νόμο.»
Α) Καλά κάνουν και μας λένε εβραιο-χριστιανούς!
Β) «Συνελοντ’ ειπείν»! Αυτό το θυμάμαι από το έργο «ένας ιππότης για τη Βασούλα». Το έλεγε συνέχεια ο δικηγόρος της υπόθεσης, ο καλός ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος, νέος τότε, που ακόμα ζει, και επάξια δημιουργεί!
Panagiotis Michalopoulos
Αυτόν τον σαραντισμό των εβραίων (υπαπαντή), γιατί τον εφαρμόζουμε και εμείς; Πάλι καλά που δεν εφαρμόζουμε και την περιτομή!
Ας είναι καλά ο Παύλος, που έδωσε μάχη να μην επικρατήσει και αυτό, και μας λένε μετά 100% εβραιο-χριστιανούς.
Μείναμε ευτυχώς, μόνο 50%, τέτοιοι!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1687342624661743&set=a.134489906613697.25213.100001580668005&type=3&theater
Panagiotis Michalopoulos
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ολ΄αυτά καλά είναι για τους Εβραίους, ωστόσο πώς μπορεί αυτό το έθιμο να ενδιαφέρει τους Χριστιανούς;
Ας δούμε όμως τι αναφέρουν τα ιερά Ευαγγέλια περί τούτου. Από τους τέσσερις ευαγγελιστές, μόνον ο Λουκάς αναφέρει τα εξής: «Και ότε επλήσθησαν αι ημέραι οκτώ του περιτεμείν το παιδίον, και εκλήθη το όνομα αυτού Ιησούς, το κληθέν υπό του αγγέλου προ του συλληφθήναι αυτόν εν τη κοιλία».
Στην εν λόγω ευαγγελική περικοπή δεν αναφέρεται σαφώς πως ο μικρός Ιησούς περιτμήθηκε.
Εξάλλου, από τις Πράξεις των Αποστόλων, έργο κι αυτό του Λουκά, μαθαίνουμε πως κάποιοι απόστολοι και κυρίως ο Πέτρος θεωρούσαν απαραίτητη την περιτομή για όσους ήθελαν να γίνουν δεκτοί στους κόλπους του Χριστιανισμού, σε αντίθεση προς τον Παύλο, χάρις στους αγώνες του οποίου ο χριστιανικός κόσμος απαλλάχτηκε από την υποχρέωση της περιτομής.
Τελικά οι απόστολοι Πέτρος και Ιάκωβος, συναχθέντες με τους υπόλοιπους κατά τη Σύναξη των Αποστόλων, εξοβέλισαν την περιτομή και νομοθέτησαν το μυστήριο της βάπτισης. «Εν γαρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει, ούτε ακροβυστία, αλλά καινή κτίσις που είναι το ΄Αγιο Βάπτισμα ως αχειροποίητος εν πνεύματι περιτομή (Πρ. Απ. ΙΕ’, 1-21).
Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι «η περιτομή ουδέν εστιν, και η ακροβυστία ουδέν εστιν, αλλά τήρησις των εντολών Θεού» (Κορ. Α’ 7,19), δηλαδή ότι ούτε να κάνει κανείς περιτομή ούτε το να μην κάνει έχει καμιά σημασία, αλλά η τήρηση των εντολών του Θεού. Και αλλού ο Παύλος πάλι λέει: «Εν γαρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία, αλλά πίστις δι΄αγάπης ενεργουμένη» (Γαλ. 5,6).
… και ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
1. Κατά τη διάταξη του Μωσαϊκού νόμου «παν άρσεν πρωτότοκον έσται αφιερωμένον τω Θεώ, και την εις τούτον νενομισμένην θυσίαν προσενέγκη, ζεύγος τρυγόνων, ή δύο νεοσσούς περιστερών».
Α) Κόλπο των ιερέων της εποχής εκείνης, για να έχουν τον μεζέ τους; (τρυγόνια και πιτσουνάκια;)
Β) Και γιατί αυτή η διάκριση, μόνο για τα αγόρια και μάλιστα τα πρωτότοκα;
2. «Η γυναίκα, έπειτα από την κύηση χρειάζεται ένα διάστημα ώστε να επανέλθει και πάλι στην προ του τοκετού κατάσταση. Αυτό το διάστημα ίσως είναι λιγότερο από της σαράντα ημέρες, αλλά από τη στιγμή την οποίαν οι πατέρες της εκκλησίας θέσπισαν αυτό τον συμβολικό αριθμό, οφείλουμε κι εμείς να τον υπακούμε..»
- Ποιοι πατέρες, και τι θέσπισαν για τις χριστιανές λεχώνες γυναίκες;
3. «Η γυναίκα λοιπόν, κατά το πρότυπο της Παναγίας, έπειτα από σαράντα ημέρες πηγαίνει το βρέφος στο ναό για δυο λόγους. Πρώτον, για να εισάγει το βρέφος στο ναό, ώστε αυτό να μπορεί στη συνέχεια να βαπτισθεί και να συμμετάσχει στην εν Χριστώ λατρευτική ζωή, και δεύτερον για να καθαρισθεί και αυτή (καθώς οι ευχές του σαραντισμού αναφέρονται και στον καθαρισμό της γυναικός).»
Α) Ποια λογική λέει ότι για να βαπτιστεί το βρέφος πρέπει να έχει υποστεί μαζί με τη μητέρα του τη διαδικασία του σαραντισμένου;
Β) Ποιοι και πότε συνέταξαν τις ευχές του σαραντισμένου;
Γ) γιατί να θεωρείται ακάθαρτη η γυναικά που έφερε στον κόσμο ένα παιδί;
4. «Παρατηρούμε ότι, όταν η γυναίκα έρχεται στο ναό για να λάβει υπο του ιερέως την ευχή του σαραντισμού, ο ιερεύς δεν την αφήνει να μπει στον κυρίως ναό, διότι θεωρείται ακόμα ακάθαρτη. Ακάθαρτη και όχι αμαρτωλή, όπως το συγχέουν πολλοί άνθρωποι στις ημέρες μας. Η γυναίκα δεν διέπραξε καμία αμαρτία, αντιθέτως έφερε στον κόσμο έναν άνθρωπο. Ακαθαρσία θεωρείται ό,τι αποβάλλεται από τον ανθρώπινο οργανισμό, δια τούτο και παραμένει η γυναίκα έπειτα από την κύηση στον οίκο της για σαράντα ημέρες, ώσπου να καθαριστεί πλήρως και να μπορεί να συμμετάσχει και πάλι στη λατρευτική ζωή της εκκλησίας. Γι΄αυτό το λόγο και διαβάζει ο ιερεύς την ευχή στον πρόναο του ναού και έπειτα καθώς λαμβάνει στα χέρια του το βρέφος και το εισάγει στον κυρίως ναό, τότε και η γυναίκα, αφού έχει καθαρισθεί από τις ευχές, ασπάζεται μετ’ ευλαβείας τις εικόνες. Όλα αυτά γίνονται προς μίμηση του σαραντισμού του Κυρίου.»
Α) Παρατηρούμε ότι όλα αυτά είναι ρατσιστικά, υποτιμητικά για τη γυναίκα, καθαρά φαλλοκρατικά.
Β) Γιατί θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν εβραίοι, και εμείς οι χριστιανοί;
Γ) Ευτυχώς που έδωσε μάχη ο απόστολος Παύλος, διαφορετικά θα είχε επικρατήσει και σε εμάς ακόμα και η περιτομή!
5. «Συνελοντ’ ειπείν, ο σαραντισμός είναι μια πανάρχαια λειτουργική πράξη της εκκλησίας μας, η οποία έχει τις ρίζες της στον Μωσαϊκό νόμο.»
Α) Καλά κάνουν και μας λένε εβραιο-χριστιανούς!
Β) «Συνελοντ’ ειπείν»! Αυτό το θυμάμαι από το έργο «ένας ιππότης για τη Βασούλα». Το έλεγε συνέχεια ο δικηγόρος της υπόθεσης, ο καλός ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος, νέος τότε, που ακόμα ζει, και επάξια δημιουργεί!
https://www.facebook.com/rain.boww.75470/posts/365203763953742
ΝΕΟ ΣΧΟΛΙΟ:Panagiotis Michalopoulos
Αυτόν τον σαραντισμό των εβραίων (υπαπαντή), γιατί τον εφαρμόζουμε και εμείς; Πάλι καλά που δεν εφαρμόζουμε και την περιτομή!
Ας είναι καλά ο Παύλος, που έδωσε μάχη να μην επικρατήσει και αυτό, και μας λένε μετά 100% εβραιο-χριστιανούς.
Μείναμε ευτυχώς, μόνο 50%, τέτοιοι!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1687342624661743&set=a.134489906613697.25213.100001580668005&type=3&theater
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ολ΄αυτά καλά είναι για τους Εβραίους, ωστόσο πώς μπορεί αυτό το έθιμο να ενδιαφέρει τους Χριστιανούς;
Ας δούμε όμως τι αναφέρουν τα ιερά Ευαγγέλια περί τούτου. Από τους τέσσερις ευαγγελιστές, μόνον ο Λουκάς αναφέρει τα εξής: «Και ότε επλήσθησαν αι ημέραι οκτώ του περιτεμείν το παιδίον, και εκλήθη το όνομα αυτού Ιησούς, το κληθέν υπό του αγγέλου προ του συλληφθήναι αυτόν εν τη κοιλία».
Στην εν λόγω ευαγγελική περικοπή δεν αναφέρεται σαφώς πως ο μικρός Ιησούς περιτμήθηκε.
Εξάλλου, από τις Πράξεις των Αποστόλων, έργο κι αυτό του Λουκά, μαθαίνουμε πως κάποιοι απόστολοι και κυρίως ο Πέτρος θεωρούσαν απαραίτητη την περιτομή για όσους ήθελαν να γίνουν δεκτοί στους κόλπους του Χριστιανισμού, σε αντίθεση προς τον Παύλο, χάρις στους αγώνες του οποίου ο χριστιανικός κόσμος απαλλάχτηκε από την υποχρέωση της περιτομής.
Τελικά οι απόστολοι Πέτρος και Ιάκωβος, συναχθέντες με τους υπόλοιπους κατά τη Σύναξη των Αποστόλων, εξοβέλισαν την περιτομή και νομοθέτησαν το μυστήριο της βάπτισης. «Εν γαρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει, ούτε ακροβυστία, αλλά καινή κτίσις που είναι το ΄Αγιο Βάπτισμα ως αχειροποίητος εν πνεύματι περιτομή (Πρ. Απ. ΙΕ’, 1-21).
Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι «η περιτομή ουδέν εστιν, και η ακροβυστία ουδέν εστιν, αλλά τήρησις των εντολών Θεού» (Κορ. Α’ 7,19), δηλαδή ότι ούτε να κάνει κανείς περιτομή ούτε το να μην κάνει έχει καμιά σημασία, αλλά η τήρηση των εντολών του Θεού. Και αλλού ο Παύλος πάλι λέει: «Εν γαρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία, αλλά πίστις δι΄αγάπης ενεργουμένη» (Γαλ. 5,6).
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου