1. Διαβάζω: «Η Ορθοδοξία, δέχεται την Δίκαιη Κριτική, Επαινεί την Αυτοκριτική, καταδικάζει την Κατάκριση...» Σχολιάζω: Δέχεται πράγματι, την Δίκαιη Κριτική; 2. Συμπληρώνω: Μήπως η Ορθοδοξία, καταδικάζει γενικά κάθε καλόπιστη κριτική; Μήπως καταδικάζει τον έλεγχο γενικά (ιδίως τον εκκλησιαστικό, των κακώς κειμένων), βαπτίζοντας τον σαν κατάκριση, σαν αίρεση και ιεροκατηγορία; Και γιατί απλά να την «δέχεται» την κριτική, έτσι ψυχρά -από λύπη -συγκαταβατικά, και να μην την επαινεί, ΚΑΙ, αυτήν; Ο Χριστός, μας προτρέπει να κρίνουμε δίκαια («κρίνετε με δίκαιη κρίση») και επαινεί ένα μαθητή του, λέγοντας του: «Σωστά έκρινες!». Η Εκκλησία γιατί τσιγκουνεύεται στην ανάλογη προτροπή, στον ανάλογο έπαινο; Γιατί έχει μόνο μια προσευχή, το «μη κατακρίνω τον αδελφό μου», και μια μόνο εντολή, το… «μη κρίνετε!»;

ΔΙΑΒΑΖΩ - ΣΧΟΛΙΑΖΩ:

https://www.facebook.com/groups/1416071035276632/permalink/1942159516001112/

ΣΧΕΤΙΚΟ:

https://www.facebook.com/panagiotis.michalopoulos1/posts/1662792740450065?pnref=story