Υπάρχουν βέβαια και τα απόκρυφα ευαγγέλια, τα πλαστά και ψευδεπίγραφα, όλα αυτά τα παραμύθια της Χαλιμάς… Από τα οποία όμως (αν και τυπικά τα έχει απορρίψει) η ορθόδοξη εκκλησία μας, έχει στην ουσία εμπνευστεί και το εορτολόγιο της, και την αγιογραφία της, και την υμνολογία της -σε μεγάλο εύρος. Από την άλλη, υπάρχουν και τα κανονικά ευαγγέλια, τα αναγνωρισμένα, τα οποία όμως ελέγχονται από τους ερευνητές ως λίγο πολύ πειραγμένα, και αυτά! Έτσι, ολόκληρη η αλήθεια, εμπεριέχεται πια αλλού! Πού; Μα πού αλλού, από την παλιά ασπρόμαυρη ελληνική ταινία (του 1962), με τίτλο «Εταιρία θαυμάτων», ή «ο Άγιος Βαλάντιος». Την είδαμε ξανά πριν λίγο στην τηλεόραση του MEGA, και συγκινηθήκαμε ξανά, μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο! Συμπέρασμα: Αυτοί λοιπόν, όλοι οι συντελεστές της ταινίας αυτής, είναι άξιοι λατρείας, και όχι τα κόκκαλα που μας σερβίρει κάθε τόσο η αιρετική εκκλησία, αυτή των παιδεραστών, αυτή του πάπα της Ρώμης!

ΕΤΑΙΡΙΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Χαριτωμένη και διαχρονική κωμωδία που σατιρίζει τους αφελείς και θρησκόληπτους που πέφτουν θύματα απατεώνων.
Ελληνική παραγωγή του 1962 σε σενάριο και σκηνοθεσία Στέφανου Στρατηγού.
Μουσική: Μίμης Πλέσσας. Ερμηνεύουν οι: Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γκέλυ Μαυροπούλου, Βύρων Πάλλης, Παντελής Ζερβός και Στέφανος Στρατηγός.
Διάρκεια: 90 λεπτά.
Κινηματογραφική διασκευή της ομώνυμης θεατρικής κωμωδίας του Δημήτρη Ψαθά.