Ωραία αυτή η ιστορία -με τον ληστή κλπ... Αυτή που μας λέει ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος. Πού να την βρήκε, άραγε; Σε κάποιο βιβλίο; Ποιο;

ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΓΙΑ... ΑΓΡΙΟΥΣ!.. 

Ανθογυάλι Δημιουργίες
11 Μαρτίου στις 12:22 μ.μ.
Είμαστε λαός ευλογημενος. Μην το ξεχνάμε. Το χάρισμα της ελεύθερης βούλησης που μας χάρισε ο Κύριος ας το δούμε σαν ένα θαύμα μεγάλης ευλογίας...
Panagiotis Michalopoulos
Ωραία αυτή η ιστορία -με τον ληστή κλπ... 
Αυτή που μας λέει ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος. 
Πού να την βρήκε, άραγε; 
Σε κάποιο βιβλίο; Ποιο;
Ανθογυάλι Δημιουργίες
Σε κάθε τι που γράφεται ως μαρτυρία συνήθως έχει ληφθεί από πηγές. Κοιτάξτε στις πηγές που αναγράφονται στο τέλος της περιγραφής. Ελπίζω να βοήθησα!
Panagiotis Michalopoulos 
Δυστυχώς, δεν έχουν πηγή. Αναφέρουν γενικά και αόριστα δυο ιστοσελίδες. Τρέχα γύρευε δηλαδή. Φαίνεται, ότι ο ένας αντιγράφει τον άλλον, τον αξιόπιστο υποτίθεται. Πηγή όμως, όπως κάποιο βιβλίο, ή κάποιος φωτισμένος γέροντας, τίποτα και πουθενά. Αν κάνω λάθος, παρακαλώ διορθώστε με.
Ανθογυάλι Δημιουργίες 
Τότε μπειτε στο google και πληκτρολογείστε μαρτυρίες πρωτοπρεσβύτερου π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου. Ίσως έτσι σας δώσει πληροφορίες που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες. Ίσως όμως κάποια πράγματα όταν εκτίθενται πολύ χάνουν την ευλογία τους. Μαρτυρίες όπως και αυτή θα πρέπει να μοιράζονται. Και ας μην βρίσκουμε πάντα περισσότερα στοιχεία.
Panagiotis Michalopoulos 
Τότε, για να μη χαθεί η ευλογία που λέτε, καλυτέρα να μη μπω στο google, και να μη πληκτρολογήσω τίποτε για αναζήτηση... Αφού ο πατήρ -στην απομαγνητοφωνημένη ομιλία του, δεν αναφέρει καμία πηγή, κάτι θα ξέρει, ότι δηλαδή δεν πρέπει να την αναφέρει! Σας ευχαριστώ!
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=143028479553167&id=100015380464513&pnref=story
 
Άρθρο:
Γνωρίζεις τι γίνεται αν διαβάζεις του χαιρετισμούς της Παναγίας κάθε μέρα;
https://archangelosmichail.gr/gnorizis-ti-ginete-an-diavazis-tou-cheretismous-tis-panagias-kathe-mera/

Διαβάζω κομμάτι –κομμάτι, το… (μη χέσω) «άρθρο» – και σε παρένθεση, σχολιάζω:
Στα παλιά χρόνια, δηλαδή πριν από το 1800 (επί τουρκοκρατίας, δηλαδή… Τότε που «βρέθηκε» και αυτή η μαλακισμένη η «Αγία Επιστολή» -του Χριστού, τάχα), κάποιος εκεί τότε (κάποιος –κάπου- κάποτε), – υπήρχαν πολλοί λησταί, όπως είναι γνωστό, που στήνανε καρτέρι στα σταυροδρόμια, και λήστευαν τους περαστικούς,
– κάποιος λοιπόν απ’ αυτούς τους αρχιληστάς (είχε σούπερ εταιρία ληστών -αυτός), είχε βάλει μερικούς συντρόφους (σε βάρδιες προφανώς), να στήνουν το καρτέρι τους σε ένα σταυροδρόμι που ήτο αναγκαστικό πέρασμα για τους περαστικούς πεζοπόρους, από τη μια πόλη στην άλλη. Και όποιος περνούσε, είτε ήταν μόνος του, είτε ήταν δύο είτε τρείς (στους τέσσερεις, κώλωναν οι ληστές!), τους λήστευαν. Και μετά τους άφηναν να φεύγουν, δεν τους έκαναν κακό. Δεν τους τραυμάτιζαν, δεν τους κακοποιούσαν. (εκτός και αν προέβαλαν αντίσταση, ή αν προσπαθούσαν να διαφύγουν… Ή και αν ήταν μαζί και κάποιο όμορφο κορίτσι -στους περαστικούς! Ο αρχιληστής, δεν είχε ευνουχίσει τα παλληκάρια του…)
Κάποτε πέρασε απ’ αυτό το σταυροδρόμι και ένας άγιος μοναχός. Εκείνος, – τον σταμάτησαν βέβαια και τον λήστεψαν, τι να πάρουν από έναν μοναχό, τέλος πάντων, ό,τι είχε – δεν έφυγε. Παρακάλεσε τους ληστάς να τον οδηγήσουν στο λημέρι του αρχηγού τους, – λέει «τι τον θέλεις;»
-Α, λέει, θα σας πώ κάτι πολύ σπουδαίο. Σε λίγο θα περάσει ένας πολύ μεγάλος και πλούσιος έμπορος φορτωμένος διαμάντια, αλλά, θέλω να του πώ, πώς θα είναι ντυμένος -μεταμφιεσμένος σε κουρελή, κλπ, για να τον καταλάβετε. (προφανώς ο «Άγιος» μοναχός έλεγε ψέματα!)
Έτσι και έγινε, όχι για να μην του χαλάσουν το χατίρι, αλλά για τις απολαβές που θα είχαν.
Τον πήγαν λοιπόν.. μόλις συναντήθηκε ο μοναχός με τον αρχιληστή, του λέγει ότι θα καλέσεις όλους τους ανθρώπους εδώ, για να τους πω αυτό το μεγάλο νέο, διότι είναι πολύ σπουδαίο.
Πράγματι λοιπόν, εκείνος τους μάζεψε.
Α, λέει, κάποιος λείπει. Να μου τον φέρετε κι αυτόν εδώ. (γάτα με πέταλα ο μοναχός)
Λέει, τι τον θέλεις, αυτός μαγειρεύει τώρα για το μεσημέρι.
Όχι, να τον φέρετε.
Πάνε λοιπόν, εκείνος δεν ήθελε να ’ρθεί, και τον άρπαξαν με το ζόρι (μερικές μπουνιές, σφαλιάρες και κλωτσιές έφαγε), και τον έφεραν μπροστά στο μοναχό. (τετ-α-τετ!)
Μόλις ο μάγειρας αντίκρισε τον μοναχό, δεν ήθελε να τον βλέπει.
Αλλά ούτε και ο μοναχός γύρισε να τον δει. (και χεσμένον τον είχε!)
Αντιθέτως ο μάγειρας άρχισε να τρέμει, να τρέμει πολύ. (μέχρι και που κατουρήθηκε επάνω του από τον φόβο!)
Τον ρωτάει λοιπόν ο μοναχός. (τότε γύρισε και τον είδε)
-Γιατί τρέμεις μάγειρα; (και γιατί κλαίς; Συ δεν είσαι που γέλαγες, χτες;)
-Ε, – αναγκάστηκε εκείνος να ομολογήσει, – ότι ήταν διάβολος που είχε μετασχηματιστεί (σαν τα γνωστά μας τα ρομπότ, τα "τρανσφόρμερ") σε άνθρωπο, για να παρακολουθεί από κοντά αυτόν τον αρχιληστή.
Ο αρχιληστής όμως αυτός, είχε μια πολύ καλή συνήθεια.
Προσευχόταν στην Παναγία καθημερινά. Και πώς προσευχόταν; – λέει.
Διάβαζε κάθε μέρα τους Χαιρετισμούς. Πρωί και μεσημέρι και βράδυ. Την καλή αυτή συνήθεια την πήρε απ’ τη μάνα του. Την πήρε απ’ το σπίτι του, που του είχε μάθει τους Χαιρετισμούς από μικρό παιδί, και έτσι τους ήξερε από στήθους. Δηλαδή από μνήμης, και τους έλεγε χωρίς να τους διαβάζει.
Βέβαια, αργότερα πήρε τον κακό το δρόμο κι έγινε ληστής, παρά ταύτα όμως, τους Χαιρετισμούς δεν τους είχε αφήσει ούτε μια μέρα. Έτσι η Παναγία βρισκόταν κοντά του και τον φύλαγε. (κοντά του, εκεί μέσα στη σπήλια του, σε ξεχωριστό δωμάτιο, δίπλα από την κάμαρα του μάγειρα διαβόλου! Μια... "ωραία ατμόσφαιρα"!)
Και τον φύλαγε επειδή περίμενε μια ευκαιρία η Παναγία για να τον σώσει, να τον φέρει σε μετάνοια, ν’ αλλάξει ζωή, να σωθεί. (να βρει δηλαδή πρώτα εκείνον τον μπάρμπα μου τον ψεύτη, τον «άγιο» μοναχό.)
Ο μάγειρας διάβολος, είχε σταλεί πάλι απ’ τον Αρχισατανά (Ξέρετε, ότι και ο Διάβολος είναι ένας σατανάς -μικρός όμως -τζερτζεβούλης, που έχει για αφεντικό τον μεγάλο διάβολο, τον γενικό δερβέναγα της κόλασης, τον λεγόμενο και Αρχισατανά!) για να τον σκοτώσει και να πάρει την ψυχή του στην Κόλαση. (στο γωνιακό του το μαγαζί, που του το έχει γράψει ο ίδιος ο θεός, στην κόλαση για να βασανίζει ψυχές, ψητές στα κάρβουνα, ή βραστές στα καζάνια, -εναλλάξ.)
Δεν μπορούσε όμως (όσα μανιτάρια ή άλλα δηλητηριώδη του έβαζε στο φαγητό) γιατί τον εμπόδιζαν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας (που εξουδετέρωναν –σαν αντίδοτο το φαρμάκι). Περίμενε λοιπόν μια ευκαιρία. Ποια; Το πότε θα ξεχνούσε έστω και μία φορά, έστω και μια μέρα, να απαγγείλει ο αρχιληστής τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. (ΠΡΟΣΟΧΗ: ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ, ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ!)
Τότε θα ήταν αφύλακτος από την προστασία Της! (Η Παναγία -ζοχαδιασμένη, θα τον άφηνε να δηλητηριαστεί, ή να πέσει σε ανταρσία των συντρόφων του, που θα τον σκότωναν αυτοί!) Εκείνοι τότε –οι σύντροφοι του, με την προτροπή βέβαια του διαβόλου μάγειρα, θα τον σκότωναν και έτσι θάπαιρνε την ψυχή του στην Κόλαση. (ξέρετε, εκεί με τα καζάνια, κλπ)
Μόλις λοιπόν ο αρχιληστής άκουσε αυτή την ομολογία από τον μάγειρο διάβολο, αμέσως φωτίσθηκε. Κατάλαβε τα τραγικά του λάθη. Τις αμαρτίες του, και κείνη τη στιγμή μετανόησε, και σώθηκε.
Η μετάνοιά του συγκλόνισε και τους άλλους ληστάς, τους συντρόφους του, και με τις οδηγίες του αγίου εκείνου μοναχού όλοι τους οδηγήθηκαν στο μεγάλο μυστήριο της ευσπλαχνίας του Θεού, δηλαδή στην Ιερά Εξομολόγηση (μέχρι τότε, δεν είχαν φάκελο στην ασφάλεια, αλλά τώρα απόκτησαν! Χα!) Και με την έμπρακτη αποκατάσταση όλων των κλοπιμαίων, όλοι οι λησταί μαζί με τον αρχιληστή εσώθησαν.
Τους έσωσαν οι Χαιρετισμοί της Παναγίας.
(εδώ τελειώνει η ιστορία με τον μοναχό και τον ληστή! 
Ιστορία, αποδειγμένα έγκυρη και αυθεντική, κοινώς… καρα-τσεκαρισμένη!)
 
Οι Χαιρετισμοί λοιπόν χριστιανοί μου (λέει πάλι, ο παρλαπίπας παπάς), έχουν τεράστια σωτηριώδη σημασία (χέσε μέσα δηλαδή, και ποια σωτηρία από τον Χριστό, που τζάμπα σταυρώθηκε!), όταν τους διαβάζουμε ή τους απαγγέλουμε κάθε βράδυ με πίστη και ευλάβεια. Άλλωστε Εκείνη μας προτρέπει και μας λέγει «φωνάξτε με», ή «φωνάζετέ με», «φωνάζετε το όνομά μου, και γω θα σας βοηθώ πάντοτε».
Να με καλείτε ή με το «Υπεραγία Θεοτόκε βοήθει μοι» (τι σκατά θεό γέννησα αν δεν μπορώ να βοηθήσω; Εκείνος είναι μωρό, τι μπορεί να κάνει;) ή με το ή «σώσον με», ή «σώσον ημάς». (Χα!.. αν νομίζετε ότι μόνον ο Χριστός σώζει...)
«Θα είμαι πάντοτε κοντά σας. Μεσίτρια (κι ας λέει η αγία γραφή ότι μόνον ένας μεσίτης υπάρχει, ο Χριστός!) ακόμα και όταν θα βγαίνει η ψυχή σας, για να σας φυλάξω από τα εναέρια δαιμόνια (τα οποία πετάνε παντού και είναι δισεκατομμύρια!). Αλλά και στη Δευτέρα Παρουσία του Υιού μου και Κριτού των πάντων και κει θα είμαι κοντά σας.» (και θα σας πάρω από την κόλαση και θα σας έχω μαζί μου στον παράδεισο… Τζάμπα, και χωρίς να έχετε πληρώσει ένα σωρό λεφτά –οι συγγενείς σας δηλαδή, στους παπάδες για κόλλυβα –πρόσφορα, λειτουργιές, άρτους, λάδι –αγνό παρθένο με τον ντενεκέ, μνημόσυνα και τρισάγια, και άγια κομποσκοίνια!).
Άλλωστε αυτό θα το δούμε σε λίγο (λέει ο παρλαπίπας παπάς), όταν θα απαγγείλουμε την προσευχή στην Υπεραγία Θεοτόκο που αρχίζει με το «Άσπιλε, αμόλυντε». (Αναμάρτητη δηλαδή, και μιλάμε για μεγάλη βλασφημία! Ποιος είπε ότι μόνον ο Χριστός ήταν αναμάρτητος; Ήταν και η Παναγία, αν και μερικές φορές φερόταν σαν κυρά Κατίνα, σαν χωριάτισσα τσαούσα και ήθελε να βάλει κάτω από το μισοφόρι της τον Χριστό, αν και μεγάλο πια, 30 ετών παλληκάρι!)
Χριστιανοί μου (καταλήγει στο «μαλακίας το Ανάγνωσμα» -κήρυγμα του, ο Πρωτοπρεσβύτερος  π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος), ας αγαπήσουμε αυτή την προσευχή των Χαιρετισμών, και την επίκληση του ονόματός Της, και τότε εκείνη θα ανοίξει την πόρτα του Παραδείσου και θα μας σώσει. (ξέρετε αυτήν την πόρτα την κλειστή μετά την παρακοή των πρωτόπλαστων, την πόρτα που άνοιξε ξανά ο Χριστός με τη σταυρική του θυσία, και έβαλε αυθημερόν μέσα τον ληστή πρώτα, και όλους μετά σε όσους άκουσαν το τριήμερο κήρυγμα του στον Άδη… Αυτήν την πόρτα -σύμφωνα με τον μανιαμούνια τον πρωτοπρεσβύτερο, την καπάρωσε η Παναγία, και αυτή πια την ανοιγοκλείνει οπότε και όπως γουστάρει!)
Το εύχομαι εις όλους σας, και σεις να το εύχεστε σε μένα (ναι ευχηθήκαμε η μαλακία σου να μην είναι τόσο μεγάλη όση και η ηλικία σου, στο εξής!)
Αμήν. (Ουστ, βρε!)
 
(Απομαγνητοφωνημένα (και ηχητικά) κηρύγματα του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου)
Πηγή: http://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr
https://simeiakairwn.wordpress.com

archangelosmichail.gr

 https://archangelosmichail.gr/gnorizis-ti-ginete-an-diavazis-tou-cheretismous-tis-panagias-kathe-mera/
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Ωραία αυτή η ιστορία -με τον ληστή κλπ...
Αυτή που μας λέει ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος.
Πού να την βρήκε, άραγε; Σε κάποιο βιβλίο; Ποιο;
http://xairete.blogspot.gr/2017/03/blog-post_41.html
   
Ανθογυάλι Δημιουργίες
14 Μαρτίου στις 1:36 μ.μ.    
Τι ακριβώς μου στείλατε????
Panagiotis Michalopoulos 
Σας έστειλα, τον τίτλο και το λινκ, της ανάρτησης μου στο ιστολόγιο μου το «χαίρετε», το εκτενές σχόλιο μου -το οποίο μόλις δημοσίευσα, με το οποίο απαντώ αναλυτικά στο κείμενο στο οποίο μας παραπέμπετε... Στο κήρυγμα του πρωτοπρεσβύτερου. 
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=143028479553167&id=100015380464513&pnref=story
ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΧΕΤΙΚΑ:
Στο υπέροχο βιβλίο "Αμαρτωλών Σωτηρία", διαβάζουμε μια θαυμαστή αληθινή ιστορία που διέσωσαν οι πατέρες μας, προς πνευματική ωφέλεια και απόδειξη της προστασίας που χαρίζει ο Θεός σε όσους διαβάζουν καθημερινά τους ύμνους των Χαιρετισμών στην Παναγία Μητέρα μας.

http://anthologioxr.blogspot.gr/2017/03/blog-post_11.html
ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos
Διαβάζω εδώ, ότι η ιστορία αυτή, που την έχω ακούσει και σε άλλη έκδοση και σε πολύ διαφορετική παραλλαγή -ακόμα και σε βίντεο -κήρυγμα, πρόσφατα, από κάποιον πρωτοπρεσβύτερο, είναι λέει παρμένη από το βιβλίο "Αμαρτωλών Σωτηρία".
Θα ήθελα λοιπόν να μάθω πότε γράφτηκε αυτό το βιβλίο, και από ποιον.
Επίσης, πόσο αξιόπιστο το θεωρεί το βιβλίο αυτό η Εκκλησία μας;
Είναι ας πούμε, κάτι παρόμοιο σε πνευματικότητα, με την «Αγία Επιστολή»; Το θεωρεί, δηλαδή το ίδιο ψυχωφελές και ωφέλιμο και αυτό, η Εκκλησία μας;
https://www.facebook.com/douli.kyriu/posts/773947592754342?pnref=story