Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

Μαλακίας, το Ανάγνωσμα: 1. Πέρασε λοιπόν, το πρώτο ψυχοσάββατο… Αυτό, πριν από την Κυριακή των Απόκρεω. Γιορτάσαμε, την ημέρα που οι νεκροί παίρνουν άδεια για να έλθουν για λίγο στη γη, στα σπίτια και στους δικούς τους… Θυμάστε τον Μίμη Φωτόπουλο στο έργο «ουρανοκατέβατος» (1965), στο ρόλο που ως μακαρίτης Περικλής παίρνει άδεια από τον Θεό και επιστρέφει –σαν φάντασμα στη γη; Ε, κάτι τέτοιο… 2. Το ίδιο μακάβριο «Grand Guignol» (Γκραν γκινιόλ), αλλά στο ανάποδο, θα είναι και το δεύτερο ψυχοσάββατο, αυτό πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής. Είναι η ημέρα, που οι ψυχές επιστρέφουν στον Κάτω Κόσμο, αφού κατά τη διάρκεια της πασχαλινής περιόδου κυκλοφορούσαν ελεύθερα πάνω στη γη.

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο χρήστης Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου, δημοσιοποίησε...
17 Φεβρουαρίου 
Ψυχοσσάβατο είναι η κοινή ονομασία του Σαββάτου πριν από την Κυριακή των Απόκρεω και του Σαββάτου πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής.
Το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής λέγεται και του Ρουσαλιού, επειδή έλκει την καταγωγή του από τη ρωμαϊκή γιορτή των Ρουσαλίων ή Ροζαλίων. 

Είναι η ημέρα, που σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, οι ψυχές επιστρέφουν στον Κάτω Κόσμο, αφού κατά τη διάρκεια της πασχαλινής περιόδου κυκλοφορούσαν ελεύθερα πάνω στη γη. Τη θλίψη των ψυχών, αλλά και των οικείων τους, εκφράζει το δίστιχο:
Όλα τα Σάββατα να παν, να παν και να γυρίσουν
Το Σάββατο του Ρουσαλιού να πάει, να μην γυρίσει.
Κατά τα δύο μεγάλα Ψυχοσάββατα η Εκκλησία μας καλεί σε μία παγκόσμια ανάμνηση «πάντων των απ’ αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου»
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=902245816585357&set=pb.100003998407537.-2207520000.1487869029.&type=3&theater

ΣΧΟΛΙΑ:
P. MICHALOPOULOS είπε... 
Μαλακίας, το Ανάγνωσμα: 
1. Πέρασε λοιπόν, το πρώτο ψυχοσάββατο… Αυτό, πριν από την Κυριακή των Απόκρεω. Γιορτάσαμε, την ημέρα που οι νεκροί παίρνουν άδεια για να έλθουν για λίγο στη γη, στα σπίτια και στους δικούς τους… Θυμάστε τον Μίμη Φωτόπουλο στο έργο «ουρανοκατέβατος» (1965), στο ρόλο που ως μακαρίτης Περικλής παίρνει άδεια από τον Θεό και επιστρέφει –σαν φάντασμα στη γη; Ε, κάτι τέτοιο… 
2. Το ίδιο μακάβριο «Grand Guignol»  (Γκραν γκινιόλ), αλλά στο ανάποδο, θα είναι και το δεύτερο ψυχοσάββατο, αυτό πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής. Είναι η ημέρα, που οι ψυχές επιστρέφουν στον Κάτω Κόσμο, αφού κατά τη διάρκεια της πασχαλινής περιόδου κυκλοφορούσαν ελεύθερα πάνω στη γη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ, είπε... 
Δηλαδή, θλίβονται όλες οι ψυχές που βρίσκονται στον κάτω κόσμο, αλλά και στον πάνω κόσμο; Θλίβονται οι ψυχές που βρίσκονται στο Άδη, αλλά και αυτές που βρίσκονται στον Παράδεισο; 
Παράξενο μου φαίνεται. 
Μήπως οι ψυχές που βρίσκονται στον Παράδεισο, θλίβονται για τις ψυχές που βρίσκονται στον Άδη; Θα ήταν φυσικό. 
Επιπλέον κανένα πατερικό κείμενο δεν αναφέρει άδεια ψυχών και πολύ περισσότερο, ότι με την άδεια αυτή επισκέπτονται τη γη! Που βρέθηκε αυτό πάλι; Μήπως στον στρεβλό Παπισμό;
P. MICHALOPOULOS είπε... 
1. Στην περίπτωση των ψυχών –του πρώτου ψυχοσάββατου, που αυτές κατεβαίνουν από τον ουρανό στη γη (περίπτωση μακαρίτη Περικλή), δεν νομίζω να τίθεται θέμα θλίψης… Αφού σε μια σκηνή μάλιστα ο Περικλής (Μίμης Φωτόπουλος), φαίνεται να διασκεδάζει στα μπουζούκια, και να δέχεται –μέσα από βροντές, την επίπληξη του θεού (Γιώργου Βελέντζα) να του λέει: «Γι αυτό σε έστειλα στη γη, για να χορεύεις τσιφτετέλι;». Εδώ λοιπόν έχουμε μάλλον χαρές, και κάτω στη γη, και πάνω στον ουρανό! Δίπορτο! 
Εξυπακούεται όμως, ότι και στον παράδεισο ακόμα δεν είναι τόσο σίγουρες οι ψυχές, αφού σε αυτές τις εξόδους τους -μετά δημοσίων θεαμάτων, παρακαλώ, μπορούν και να εξοκείλουν, καμιά φορά! Άρα, και αυτές θέλουν το μνημόσυνο τους! 
2. Στην περίπτωση όμως των ψυχών –του δευτέρου ψυχοσάββατου, που αυτές -αφού ήρθαν στη γη αναβαίνοντας σαν καλικάτζαροι, έχουμε θλίψη, διότι μετά επιστρέφουν πάλι στον Άδη, στον κάτω κόσμο, όπως λένε οι παπάδες μας. 
Και καταλαβαίνετε ότι εδώ δεν αρκεί μόνο ένα μνημόσυνο για αυτούς, για να μετατεθούν κι αυτοί στον παράδεισο. Χρειάζονται πολλά μνημόσυνα, πολλές λειτουργιές και σαρανταλείτουργα, και τρισάγια, και τάματα, και δωρεές περιουσιών υπέρ του ναού… Απαραίτητα δε, και το κομποσκοίνι γνωστού εσχατόγηρου καλογέρου (ας είναι και ελαφρώς χεσμένο) από το άγιο όρος!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή, θλίβονται όλες οι ψυχές που βρίσκονται στον κάτω κόσμο, αλλά και στον πάνω κόσμο; Θλίβονται οι ψυχές που βρίσκονται στο Άδη, αλλά και αυτές που βρίσκονται στον Παράδεισο; Παράξενο μου φαίνεται. Μήπως οι ψυχές που βρίσκονται στον Παράδεισο, θλίβονται για τις ψυχές που βρίσκονται στον Άδη; Θα ήταν φυσικό.
Επιπλέον κανένα πατερικό κείμενο δεν αναφέρει άδεια ψυχών και πολύ περισσότερο, ότι με την άδεια αυτή επισκέπτονται τη γη! Που βρέθηκε αυτό πάλι; Μήπως στον στρεβλό Παπισμό;

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

1. Στην περίπτωση των ψυχών –του πρώτου ψυχοσάββατου, που αυτές κατεβαίνουν από τον ουρανό στη γη (περίπτωση μακαρίτη Περικλή), δεν νομίζω να τίθεται θέμα θλίψης… Αφού σε μια σκηνή μάλιστα ο Περικλής (Μίμης Φωτόπουλος), φαίνεται να διασκεδάζει στα μπουζούκια, και να δέχεται –μέσα από βροντές, την επίπληξη του θεού (Γιώργου Βελέντζα) να του λέει: «Γι αυτό σε έστειλα στη γη, για να χορεύεις τσιφτετέλι;».
Εδώ λοιπόν έχουμε μάλλον χαρές, και κάτω στη γη, και πάνω στον ουρανό! Δίπορτο! Εξυπακούεται όμως, ότι και στον παράδεισο ακόμα δεν είναι τόσο σίγουρες οι ψυχές, αφού σε αυτές τις εξόδους τους -μετά δημοσίων θεαμάτων, παρακαλώ, μπορούν και να εξοκείλουν, καμιά φορά! Άρα, και αυτές θέλουν το μνημόσυνο τους!

2. Στην περίπτωση όμως των ψυχών –του δευτέρου ψυχοσάββατου, που αυτές -αφού ήρθαν στη γη αναβαίνοντας σαν καλικάτζαροι, έχουμε θλίψη, διότι μετά επιστρέφουν πάλι στον Άδη, στον κάτω κόσμο, όπως λένε οι παπάδες μας.
Και καταλαβαίνετε ότι εδώ δεν αρκεί μόνο ένα μνημόσυνο για αυτούς, για να μετατεθούν κι αυτοί στον παράδεισο. Χρειάζονται πολλά μνημόσυνα, πολλές λειτουργιές και σαρανταλείτουργα, και τρισάγια, και τάματα, και δωρεές περιουσιών υπέρ του ναού… Απαραίτητα δε, και το κομποσκοίνι γνωστού εσχατόγηρου καλογέρου (ας είναι και ελαφρώς χεσμένο) από το άγιο όρος!