Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Περιμένοντας, να ξημερώσει: Ατάκες, χριστουγεννιάτικες…

Ατάκες…
Πατηρ Δημητριος Αργυρης
8 ώρες πριν
Ρίξε λίγο τα μούτρα σου και συγχώρεσε όλους όσους σε έβλαψαν. Δεν θα πάθεις τίποτα.
Panagiotis Michalopoulos 

Συγχώρηση, χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση;
Συγχωρεί κανείς, ακόμα και τον διάβολο;
 

Πατηρ Δημητριος Αργυρης
8 ώρες πριν
Σε μια Ορθόδοξη χώρα σαν την Ελλάδα ο Χριστός μας είναι άγνωστος.
Panagiotis Michalopoulos 

Δεν είναι ορθόδοξη χώρα, η Ελλάδα! Μόνο, το 2% του πληθυσμού της, εκκλησιάζεται τακτικά.
Είναι μια χώρα παπάδων, ναι, χριστιανών όμως όχι!
Είμαστε -μαζί με τους ιταλούς παπικούς -αδελφούς μας, οι πιο βλάσφημοι στον κόσμο!
 

Πατηρ Δημητριος Αργυρης
8 ώρες πριν
Όταν ο Χριστός γεννιέται στην καρδιά μας πεθαίνει το μίσος στην ζωή μας.
Panagiotis Michalopoulos 

Πώς γεννιέται ο Χριστός, στην καρδιά μας; Με κρίνο και με περιστέρι -και εκεί, όπως στην εικόνα του Ευαγγελισμού της Παναγίας της Τήνου;

ΣΧΕΤΙΚΟ:

1. «Άγια νύχτα…» (νύχτα γεννήθηκε;) 2. Και μέσα σε μια σπηλιά; (πού το λέει αυτό;) 3. Και χειμωνιάτικα; 4, Και με τον Ιωσήφ, τον 80χρονο χήρο «μνηστήρα» της 15χρονης Μαρίας (όπως τον περιγράφουν τα ιερά κιτάπια), σε μια τόσο μεγάλη ταλαιπωρία; (γέρος, χειμώνας, ταξίδι πεζός -με τη Μαρία στο γαϊδούρι, σπηλιά…) 5. Σε άλλες δε εικόνες της θ. γέννησης (στο 50% αυτών), τον δείχνουν νεαρό (τι από τα δυο συμβαίνει;) 6. Τελικά, το μωρό βγήκε ξανθός άγγελος με γαλανά μάτια –όπως το αγιογραφούν, και όπως βεβαιώνει και ο ανόητος ο γ. Παΐσιος; (Για αυτό λοιπόν, το πρόβλημα… Το γενετικό –φυλετικό –χρωμοσωματικό, το DNA θέμα, ήθελε και ο Ιωσήφ να την διώξει την Παναγία;)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν νομίζει κανείς, ότι ο Χριστός γεννήθηκε στο καταχείμωνο της 25ης Δεκεμβρίου κάνουν μεγάλο λάθος:
Οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν, ότι η μοναδική αυτή γέννα έγινε γύρω στις 5 Σεπτεμβρίου, 754 χρόνια από τότε που κτίστηκε η πρωτεύουσα της τότε Οικουμένης, η Ρώμη και την αρίθμησαν αργότερα ως έτος 1. Πράγματι στην τότε ρωμαϊκή αυτοκρατορία, υπήρχαν 2 μετρήσεις χρόνου: η 1η Ιανουαρίου (προς τιμήν του διπρόσωπου θεού Ιανού), η αρχή του πολιτικού έτους και η 1η Σεπτεμβρίου η αρχή του οικονομικού έτους. Κάθε δε 15 χρόνια γινόταν απογραφή σ’ όλη την αυτοκρατορία, για να υπολογιστεί η φορολογία για τα επόμενα 15 χρόνια. Τότε λοιπόν, την 1η Σεπτεμβρίου τοιχοκολλήθηκε το διάταγμα απογραφής (Edictum). Από την ρωμαϊκή αυτή λέξη διάταγμα προήλθε η σημερινή Ίνδικτος = αρχή της Ινδίκτου = αρχή του εκκλησιαστικού έτους σήμερα, την 1η Σεπτεμβρίου.
Πότε όμως καθιερώθηκε να γιορτάζεται το μοναδικό αυτό γεγονός; Δεν υπήρχε αρχικά εορτή γέννησης. Τον 1ο αιώνα υπήρχε μία μοναδική χαρμόσυνη ημέρα, η Κυριακή. Στα μέσα του 2ου θεσπίστηκε το Πάσχα, που παρέμεινε η μόνη εορτή μέχρι το 325. Λίγο αργότερα άρχισε να εορτάζεται η γέννηση 5 ημέρες μετά την έναρξη του πολιτικού έτους και όχι του οικονομικού. Αρχικά ήτανε διήμερη: 5 Ιαν. η πνευματική εορτή και 6 Ιαν. η κοσμική (η Θεοφάνεια, δηλ. η του Θεού εμφάνιση, η Χριστού γέννα και τελικά τα Χριστούγεννα), η δεύτερη δε αυτή ημέρα συνδέθηκε με την ημέρα της βάπτισης του Χριστού.
Οι ειδωλολάτρες Ρωμαίοι γιόρταζαν στο χειμερινό ηλιοστάσιο (24 Δεκ.) τη γέννηση του «θεού ήλιου» (Sator). Στις οικογένειες, που άλλα μέλη ήτανε ειδωλολάτρες και άλλα Χριστιανοί παρουσιάζονταν προβλήματα με την διαφορετική ημερομηνία γέννησης του Θεού. Ο επίσκοπος Ρώμης Ιούλιος Α΄ το 336, για να μην χωρίζονται οι μεικτές το θρήσκευμα οικογένειες, μετέφερε την πνευματική εορτή της Χριστού γέννας από 5 Ιαν. στις 25 Δεκ. και η κοσμική εορτή της Χριστού γέννας 6 Ιαν. παρέμεινε ως εορτή της βάπτισης του Χριστού (που σαν πραγματικό γεγονός οι ιστορικοί την τοποθετούν γύρω στις 1 Απρ.). Ο Αρχιεπίσκοπος ΚΠολης Γρηγόριος ο Θεολόγος την καθιέρωσε το 380, οι υπόλοιπες δε Εκκλησίες της Ανατολής το 431.
Γιατί όμως τοποθετήθηκε από την Εκκλησία την ημερομηνία αυτή η γέννηση; Διότι συνδέθηκε με το χειμερινό ηλιοστάσιο, όπου αρχίζει να αυξάνεται το φως, οι δε εορτές της σύλληψης και της γέννησης του Χριστού συνδέονται με την αύξηση του φωτός, σύμφωνα με τη ρήση του ίδιου του Χριστού: «εγώ ειμί το φως του κόσμου» (Ιω. 8, 12), «Φως εκ φωτός...», «εκείνον δει αυξάνειν, εμέ δε ελαττούσθαι» (Ιω. 3, 30). Βάσει αυτών η Εκκλησία θέσπισε τη σύλληψη και τη γέννηση τόσο του Χριστού (ανατέλλοντος αστέρος), όσο και του Προδρόμου (δύοντος αστέρος): 25 Μαρ. (εαρινή ισημερία, ισοστάθμιση φωτός και σκότους, σύλληψη του Χριστού), 25 Δεκ. (χειμερινό ηλιοστάσιο, έναρξη αύξησης του φωτός, γέννηση του Χριστού), 23 Σεπ. (φθινοπωρινή ισημερία, ισοστάθμιση φωτός και σκότους, σύλληψη του Προδρόμου), 24 Ιουν. (θερινό ηλιοστάσιο, έναρξη αύξησης του σκότους, γέννηση Προδρόμου).

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ο κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...
«Αν νομίζει κανείς, ότι ο Χριστός γεννήθηκε στο καταχείμωνο της 25ης Δεκεμβρίου…»

https://xairete.blogspot.gr/2016/12/1-1-3-4-80-15-5-50-6-dna.html