Στο θέμα που ανάρτησα χθες, με τίτλο «Ο Χριστός, ο πρώτος «αντι-εξουσιαστής», σε επίθεση σε εκκλησιαστικό χώρο!», φίλος σχολιαστής, μου απάντησε πριν από λίγο: «Κε Μιχαλόπουλε, νομίζω ότι, οι σημερινοί φανεροί εχθροί της Πίστεως είναι πολύ πιο ακίνδυνοι από κάποιους άλλους κρυφούς, δηλ. λύκους με δορά προβάτων, που δεν μπορεί να τους πιάσει κανένας εισαγγελέας (διότι τα "εγκλήματά" τους είναι κυρίως πνευματικά) οι οποίοι εισέβαλαν στην Εκκλησία ως "μισθωτοί" - "λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του ποιμνίου" (προφητικές εκφράσεις του Κυρίου)!»

O εκλεκτός συνεργάτης μας στο ιστολόγιο «χαίρετε», ο φίλτατος «Επισκέπτης», μας είπε πριν από λιγο:
Κε Μιχαλόπουλε, νομίζω ότι, οι σημερινοί φανεροί εχθροί της Πίστεως είναι πολύ πιο ακίνδυνοι από κάποιους άλλους κρυφούς, δηλ. λύκους με δορά προβάτων, που δεν μπορεί να τους πιάσει κανένας εισαγγελέας (διότι τα "εγκλήματά" τους είναι κυρίως πνευματικά) οι οποίοι εισέβαλαν στην Εκκλησία ως "μισθωτοί" - "λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του ποιμνίου" (προφητικές εκφράσεις του Κυρίου)! 
Οι μεν εχθροί είναι φανεροί και άρα πιο τίμιοι και ακίνδυνοι, οι άλλοι, οι υποκριταί, νομίζουν ότι είναι οι αποκλειστικοί ιδιοκτήτες και ο μόνοι φορείς, ηγέτες και εκφραστές της Εκκλησίας μας, ενώ θεωρούν πως ο πιστός λαός είναι μόνο για να εισφέρει στα παγκάρια, στις δωρεές και τα τάματα, και δεν έχει κανένα άλλο δικαίωμα, ούτε συμμετοχής στη Διοίκηση και διαχείριση, ούτε λόγο στην εκκλησιαστική περιουσία, ούτε στις εκλογές ιερέων και επισκόπων, ούτε στα πνευματικά. 
Με τη λογική αυτή συνηθίσαμε αδιαμαρτύρητα να αποκαλούμε τον επίσκοπο με την απαίσια και αντιχριστιανική λέξη "δεσπότης". 
Κι έτσι αυτοί οι θεομπαίκτες, "αλλάζουν τα φώτα" στην Ορθοδοξία - Ορθοπραξία και στους πιστούς τους οποίους αρμέγουν, με τα περιφερόμενα "θαυματουργικά" "ξόανα" και προσκυνήματα, αλλά κυρίως τους αποπροσανατολίζουν από την αληθινή Πίστι και την πνευματική λατρεία ωθώντας τους σε οικουμενισμό, τυπολατρεία, θρησκοληψία, νεοειδωλολειψανοεικονοαγιοθαυματογεροντοπροφητοδιορατικολατρεία. 
Είναι πιο επικίνδυνοι από τους "αναρχικούς" ή όχι;

Ο Χριστός αποδέχεται τις επίγειες αρχές και εξουσίες (διότι υφίστανται κατά παραχώρηση του Θεού) κάτι το οποίο δίδαξε και στους μαθητές Του ("απόδοτε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεώ τω Θεώ") αλλά μέχρι του σημείου που οι Νόμοι κι οι Εντολές τους ήταν συμβατές με το θέλημα του Θεού. 
Έτσι διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη και "εξουσίαις υπερεχούσαις υποτασσέσθω" αλλά και "πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον ή ανθρώποις".
Είναι οι δυο περιπτώσεις χριστιανικής υπακοής ή χριστιανικής ανυπακοής στον Καίσαρα:
- Στην πρώτη περίπτωση...
ο Χριστιανός υπακούει στους ηθικούς ανθρώπινους Νόμους, εξάλλου αν υπακούει στον έμφυτο Νόμο της Συνειδήσεως που του χάραξε ο Θεός και στους Νόμους της Αγίας Γραφής, εφαρμόζει 1000/100 τους ηθικούς ανθρώπινους νόμους.
- Στη δεύτερη περίπτωση...
τους ανήθικους ανθρώπινους νόμους και όσα εκείνοι προβλέπουν ή επιτρέπουν, π.χ. αποποινικοποίηση της πορνείας και μοιχείας δηλ. ελεύθερες εξωσυζυγικές και προγαμιαίες σχέσεις, απελευθέρωση των εκτρώσεων, υποχρεωτικός όρκος, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, γυναίκες με ρούχα αντρικά και άντρες με γυναικεία εμφάνιση, γάμους ομοφυλόφιλων, συσσώρευση μεγάλης περιουσίας και πλούτου κ.λπ. ο χριστιανός δεν είναι υποχρεωμένος να τους εφαρμόζει διότι "πειθαρχείν δει θεώ μάλλον ή ανθρώποις".

Επισκέπτης.
http://xairete.blogspot.gr/2016/08/blog-post_12.html