Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Διαβάζω: «Απαγορεύεται να ψάλλετε και να μιλάτε.. γυναίκες.»

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Η Έλλη Τσαούση κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Εσύ που ήσουν;.
Χθες στις 2:30 μ.μ.
το σκαζζζμό ...

Απαγορεύεται να ψάλλετε και να μιλάτε.. γυναίκες.
https://www.facebook.com/Esu.pou.Hsoun/photos/a.163987960356529.44005.158152390940086/948756618546322/?type=3&theater
ΣΧΟΛΙΑ:
Kostas Kremmydas 

Θα έχει πολλές φάλτσες…!Chastity Grace 
αι σιχτιρ...
Vaso Lymperi 

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα δεν εκφραζομαστε απρεπως
Panagiotis Michalopoulos 

Επίσης να είναι και ευπρεπείς! 
Ακόμα και αν τις τρώει, να μη ξύνονται ούτε από μπρος, ούτε και από πίσω, διότι έτσι σκανδαλίζουν το άρρεν εκκλησίασμα!
Nassia Takis Angeles 

Να μήν μιλάνε το καταλαβαίνω αλλά το να μή ψέλνουν άδικο και θεολογικά ορθόδοξα αστήρικτο !
Panagiotis Michalopoulos 

Αν υπάρχουν γυναίκες στη χορωδία, στο ψαλτήρι, τότε και βέβαια επιτρέπεται να ψέλνουν.
Δεν επιτρέπεται όμως να κάνουν δική τους χορωδία από κάτω. Γενικά, στις ιερές ακολουθίες απαγορεύεται να ψέλνουν –από το εκκλησίασμα, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες! Το απαγορεύουν οι ιεροί κανόνες.
Εξαιρετικά όμως, επιτρέπεται να απαγγέλλεται το «πάτερ υμών» από το εκκλησίασμα με την καθοδήγηση ιερέα, για να μη γίνεται Χάβρα.
Επίσης στους χαιρετισμούς της Παναγίας, το εκκλησίασμα ψέλνει -και αυτό, τον ακάθιστο ύμνο.
Σε άλλες δε περιπτώσεις όπου το εκκλησίασμα είναι ομαδοποιημένο, όπως σε μέλη αδελφοτήτων κλπ, συνηθίζεται στον εσπερινό να ψέλνει ομοθυμαδόν το «φως ιλαρόν»!
Ηρώ Κούντζα 

Να αναπνέουμε μπορούμε ;;;
Σε όλες τις θρησκείες οι γυναίκες την πληρώνουν 

Panagiotis Michalopoulos 
Στην αρχαία ελληνική θρησκεία, η γυναίκα είχε εξέχουσα θέση στο ναό… Ήταν ιέρεια… Η πόρνη του ναού! Βλέπε αρχαία Κόρινθο κλπ.
https://www.facebook.com/elli.tsaousi/posts/1064687393574694


ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Αντρεας Αυγερης 
Ισότητα ...........!!!! 
Αυτά είπε ο Ναζωραίος ????
Panagiotis Michalopoulos 

Ο ίδιος ο Ναζωραίος όμως, είχε μόνο άντρες ως μαθητές, στο στενό του κύκλο, αυτό των 12 μαθητών... Και άντρες μαθητές, έστελνε δυο – δυο σε διάφορες αποστολές να κηρύττουν και να θαυματουργούν!
Ο ίδιος ο Ναζωραίος, ακόμα και την ίδια την μητέρα του, την κρατούσε κι αυτήν σε απόσταση, όταν επιχειρούσε να αναμιχτεί στα του έργου του!

https://www.facebook.com/panagiotis.michalopoulos1/posts/1077576045638407

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν γνωρίζω τους ι. κανόνες που θεσπίστηκαν για το εκκλησίασμα και το ψάλσιμό του. Η ένστασή μου είναι ότι, αναλογιζομενος ότι η Εκκλησία αρχικά ομοθυμαδόν λειτουργούσε, σημερα το εκκλησίασμα έχει καταντήσει να είναι διακοσμητικό.

Οι ψάλτες είτε είναι λίγοι αριθμητικά, είτε δημιούργησαν τις δικες τους σχολές κάποιοι, απομακρυνόμενοι από το κείμενο ("διορθώνοντας" και σημαδάκια για να ταιριάξουν την υμνογραφία στη... φωνή τους). Δύσκολη η ψαλτική, τόσο πνευματικά όσο και από άποψη εκπαίδευσης. Αλλά πανέμορφη.

Η ταμπέλα, άστοχη.

Σταύρος είπε...

"Ο ίδιος ο Ναζωραίος όμως, είχε μόνο άντρες ως μαθητές, στο στενό του κύκλο, αυτό των 12 μαθητών... Και άντρες μαθητές, έστελνε δυο – δυο σε διάφορες αποστολές να κηρύττουν και να θαυματουργούν!
Ο ίδιος ο Ναζωραίος, ακόμα και την ίδια την μητέρα του, την κρατούσε κι αυτήν σε απόσταση, όταν επιχειρούσε να αναμιχτεί στα του έργου του!"

Αν μου επιτρέπετε να ξανασχολιάσω, γιατί αν σας κατάλαβα μάλλον διαφωνώ.

Ότι είχε άνδρες μαθητές δεν τους καθιστά "ανώτερους" ή προτιμότερους από τις γυναίκες ούτε τους δίνει κάποιο δικαίωμα επιβολής. Γιατί και ο Ιούδας ήταν μαθητής Του αλλά δεν τον καθαγίασε η θέση του (ούτε το φύλο του), ούτε ότι μέρος της ζωής του το πέρασε "εν Χριστώ" και μάλιστα ορισμένος σε διακονία.

Μία εικασία για τον 'στενό κύκλο' που λέτε, ίσως είναι τα ανδροκρατούμενα κοινωνικά πρότυπα της Ιουδαίας και το τί όριζε ο μωσαϊκός τους νόμος -και οι "κεραίες" που του πρόσθεσαν.

Μία δεύτερη εικασία είναι ότι κάθε φύλο, έχει έναν ρόλο να επιτελέσει. Όχι κατά το "κισμέτ" αλλά με απλά λόγια: Συνήθως, ο άνθρωπος ένα κεφάλι, 2 πόδια και 2 χέρια έχει και θα κάνει ό,τι μπορεί με αυτά. Είμαστε πεπερασμένοι και σηκώνουμε όσο βάρος μπορούμε με 2 χέρια, περπατούμε όσο επιτρέπουν τα πόδια κτλ Και αυτό

Και ο Χριστός, βέβαια, σάρκα άντρα είχε μεν αλλά αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εξύψωση του ανδρικού φύλου καθως η σάρκα Του στα σπλάχνα γυναίκας σχηματίστηκε και ο πλακούντας της την έθρεψε, η καρδιά της "επέτρεψε" την ενσάρκωση. Η αιτία της ενσάρκωσής (αν είναι σωστή η ορολογία) είναι ο Θεός, που στη γλώσσα μας είναι -λόγω πατριαρχικής κοινωνίας;- αρσενικό ουσιαστικό ως προσδιορισμός αλλα ο Ων δεν έχει φύλο.

Τελοσπάντων, όπως διάβαζα κάπου, μοιάζει με καταμερισμό χαρισμάτων, και η διαστρέβλωση και η έριδα είναι προιόν της δικής μας φαντασίας και όχι του Χριστού. Η παραβολή για τα τάλαντα τί λέει γι'αυτά; Σου έδωσα ανδρικό, σου έδωσα γυναικείο σώμα, τί κάνεις με αυτό (εδω μου ταιριάζει και ο λόγος του Αγ. Ιωάννου του Χρυσόστομου για τους ομοφιλόφιλους);


Κατόπιν, έχουμε τον έρωτα της Εκκλησίας με τον Νυμφίο, ως πρότυπο συζυγικό Χριστιανικό, αιώνιας ένωσης, εν Χριστώ αλληλοϋποτασσόμενοι (αλληλοσταυρούμενοι;)

Ίσως λοιπόν όλο αυτό που ζούμε κανονικά, η βιοπάλη, είναι μία στημένη πάλη που ξέρουμε πια το νικητή ώστε τα πάντα αποτελούν ύμνο Του Θεου και η κακία μας, το πάθος μας, συνίστανται στην κακή χρήση του, αποκόπτωντας μας -αυτοβούλως- από Εκείνον -νοοτροπία Loser δλδ-. Οπότε, αν και πολυλόγησα, το ερώτημα είναι η χρηστότητα μιας τέτοιας ταμπέλας: οι άνδρες εκεί ήταν σιωπηλοί και "καθωσπρέπει", ενώ οι γυναίκες τσαούσες και.. φωνακλούδες που θέλουν πειθαρχία; Και αν ήταν έτσι πώς ωφελεί μια τέτοια ταμπέλα; Σαν ένα "πηδάλιο" που το βάζουμε στον αυτόματο πιλοτο "να υπάρχει να το βλέπουν" επειδή κουραστήκαμε να λέμε τα ίδια και τα ίδια, και να επιστρέφουμε στην αδιάφορη καθημερινότητα; Και σε τί διαφέρει αυτό από τη γεροντολαγνία ή τον ηθικισμό;

P. MICHALOPOULOS είπε...

Καλημέρα, φίλε Σταύρο!
Χρόνια πολλά, καλή Ανάσταση!
Σωστά το λέτε! Στον χριστιανισμό, η μόνη διαφορά ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, είναι η διάκριση χαρισμάτων!
Συμφωνούμε απόλυτα.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Και νομίζω ότι και ο ιερέας με την πινακίδα, δεν εννοούσε καμιά άλλη διάκριση…
Δηλαδή, δεν θα είχε καμιά πρόθεση –πιστεύω, να απαγορεύει να πούμε μόνο στις γυναίκες να κουτσομπολεύουν στο ναό, και να ψέλνουν, ενώ παράλληλα θα το επέτρεπε αυτό το ίδιο πράγμα στους εκκλησιαζόμενους άντρες! Χα!

P. MICHALOPOULOS είπε...

Θα μου πείτε βέβαια, τότε γιατί έβαλε την πινακίδα αυτή, και δεν απευθύνθηκε ο ίδιος στις γυναίκες, την ώρα που θορυβούσαν, ή που έψελναν και να τις μαλώσει;
Ποιος ξέρει γιατί! Μπορεί να το έκανε, και αυτές να μη διορθώνονταν. Μπορεί και να τις φοβήθηκε! Ξέρετε τι σκληρές που είναι κάποιες θεούσες, και κυρίως κάποιες ψευτο θεούσες; Αν μάλιστα έχουν πρόσχημα τη θρησκεία και εκκλησιάζονται, ενώ παράλληλα είναι και μέλη ακροδεξιών οργανώσεων, και μετατρέπουν το ναό σε κέντρο κομματικού προσηλυτισμού… Τότε, ποιος παπάς θα τολμήσει να τις ελέγξει κατά πρόσωπο;

P. MICHALOPOULOS είπε...

Μέσα δε σε αυτή τη διάκριση που λέγαμε, έχουμε και την απαγόρευση της ιεροσύνης στις γυναίκες. Σωστά;

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ο δε απόστολος Παύλος, απαγορεύει στις γυναίκες να κηρύττουν μέσα στο ναό, μέσα στις θρησκευτικές συναθροίσεις… Συνιστά μάλιστα να φορούν μαντίλα κατά τη διάρκεια των λατρευτικών τους καθηκόντων. Έτσι δεν είναι;
Αν κάνω λάθος, παρακαλώ να με διορθώσετε.

P. MICHALOPOULOS είπε...

Άλλη μια απαγόρευση, είναι στο θέμα τη κατήχησης… Ή και του θρησκευτικού μαθήματος, αν θέλετε.
Το ξέρετε ότι απαγορεύεται η κατήχηση από γυναίκες; Ας είναι και κατηχήτριες! Το ξέρετε ότι απαγορεύεται η κατήχηση από άντρες, ας είναι και κατηχητές; Κατά συνέπεια δε, και το μάθημα των θρησκευτικών! Οι κανόνες, δεν αναγνωρίζουν θεολόγους!
Η κατήχηση λοιπόν απαγορεύεται γενικώς από λαϊκούς. Επιτρέπεται μόνο σε κληρικούς, από τον βαθμό του Αναγνώστη, και πάνω!

P. MICHALOPOULOS είπε...

Στα νιάτα μου, γνώρισα στην έναν άγιο άνθρωπο, τον αρχιμανδρίτη Επιφάνειο Θεοδωρόπουλο. Έγινε ο πνευματικός μου πατέρας –το 1967, όταν ήμουν ακόμα σπουδαστής. Ο προηγούμενος πνευματικός μου, ο πατέρας Αυγουστίνος Καντιώτης, που τον είχα από την εφηβεία μου, είχε τότε γίνει επίσκοπος, και έφυγε για την Φλώρινα.
O πατέρας Επιφάνειος λοιπόν, ήταν για πολλά χρόνια πνευματικός μου, ακόμα και μετά την ολοκλήρωση της 27μηνης θητείας μου στο πολεμικό ναυτικό… Ακόμα και τότε που εντάχτηκα μετά στην ιεραποστολική αδελφότητα «ο Σταυρός», του πατρός Αυγουστίνου…
Τον θυμήθηκα τώρα στη συζήτηση μας τον αείμνηστο αυτόν πατέρα, και για μια φράση του, για μια θέση του σχετικά με τις θρησκευόμενες γυναίκες…
Θα σας την πω για να γελάσετε…
Έλεγε: Εγώ, δεν θα εξομολογώ πια γυναίκες! Η εξήγηση του ήταν ότι οι γυναίκες δεν χρειάζονται εξομολόγηση, διότι… δεν κάνουν αμαρτίες! Πήγαιναν σε αυτόν με το αίτημα να τις διαβάσει μόνο την ευχή! Καλά, τις έλεγε, συγχωρητική ευχή, για ποιο πράγμα; Τι κάνατε; Και η απάντηση τους ήταν: «Τίποτε»!

Σταύρος είπε...

Χρόνια πολλά, καλή ανάσταση κ. Παναγιώτη!!! :D

Θα δυσκολευόμουν να σας διορθώσω -που γράφετε παραπάνω- γιατί κατηχητής δεν είμαι εγώ, αλλά λαϊκός, και από την άλλη δεν είστε άπιστος. Την απαγόρευση την εκλαμβάνω ως.. πρόληψη για τέτοιες περιπτώσεις. Πρόληψη δηλαδή ένας χλιαρός πιστός, να κάνει ζημιά στη ψυχή του και σε άλλες ψυχές. Θα μου πείτε τότε τί ανοίγω η λαϊκούρα συζητήσεις; Γιατί είμαι ντουβάρι.

Οι ιεροί κανόνες πάρα πολλά προβλέπουν αλλά οδηγός είναι και χρειάζεται διάκριση στην ερμηνεία τους (χάρισμα κι αυτό). Βασει αυτών -και των επιτιμίων τους- θα έπρεπε τις Κυριακές στη θεία λειτουργία να βλέπουμε -όσους επιτιμήθηκαν για να επανεκπαιδευτούν- να είναι στον πρόναο, τους κατηχούμενους να εξέρχονται όταν τελειώνει το κομμάτι που τους αφορά κτλ αν ακολουθούνταν κατά γράμμα. Θα έπρεπε ακόμα -αν μετρούσε το γράμμα και όχι η διάκριση- όσοι διδάσκονται τη ψαλτική τέχνη, που θέλει περίπου μία 5ετία για να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο αν θυμάμαι σωστά και προφανώς δεν είναι χειροθετημένοι ακόμα, να μην ανέβουν ποτέ στο ψαλτήρι υπό το διδάσκαλό τους, για να βοηθούν και να μαθαίνουν κατά τη διάρκεια της μαθητείας τους. Εκκλησιαστικά και με το γράμμα, και το παλαιό ημερολόγιο είναι σωστότερο του νέου, αλλά δε σώζει "το ημερολόγιο" παλαιό ή νέο.-δεν είμαι παλαιοημερολογίτης, αλλά αν ήμουν ο ένας πνευματικός σας ήταν "εχθρικός" και ο άλλος, "φιλικός"-

Οι κανόνες είναι λογικότατο να μην αναγνωρίζουν Θεολόγους. Οι Απόστολοι, ψαράδες ήταν! Δεν τους έκανε ο δικός τους συλλογισμός -πράγμα που προφανώς χρησιμοποιώ για να αντιληφθώ- Θεολόγους αλλά ότι γίναν ναοί Του! Λεπτή κουβέντα όμως, γιατί και οι αιρετικοί πεντηκοστιανοί ισχυρίζονται αδιάκριτα στην πλάνη τους ότι ναοί του γίνονται και γνωρίζουν τα πάντα.

"Ποιος ξέρει γιατί! Μπορεί να το έκανε, και αυτές να μη διορθώνονταν. Μπορεί και να τις φοβήθηκε!... ποιος παπάς θα τολμήσει να τις ελέγξει κατά πρόσωπο;"
Οι χρυσόστομοι! και ο κατ'επίγνωση ζήλος όλων!

Τη Μεγάλη Πέμπτη, πήγα να προσκυνήσω τον Εσταυρωμένο αλλά είχε πολύ κόσμο στην ουρά. Σ'αυτό το συνωστισμό, και παρόλο που για κάποιο λόγο είχα μία σχετική "προτεραιότητα", ήταν κάποιοι, άνδρες και όχι γυναίκες, που -χωρίς να ανάψουν φλας- ξεκίνησαν προσπεράσεις στις σαρδέλες -αυτά τα "αθώα" σπρωξίδια με τον αγκώνα-, εμάς που είμαστε στη σειρά. Αν είχαν πόδια ξυλοπόδαρου, θα ήταν η καλύτερή τους! Από ένα σημείο "κουράζεσαι" και απλά το αφήνεις, "στο έλεος Του", εκτός πια αν βγάζει μάτια!

Όσο για τη μαντίλα, θυμήθηκα -και με τη βοήθεια του κειμένου- τη γιορτή της Σκηνοπηγίας. Ο Ιωακείμ, ο παππούς του Χριστού, ήταν 1ος στη σειρά με δώρα για το ναό, παρόλο που ακόμη δεν είχε παιδιά. Του λέει λοιπόν ο κληρικός, ο ιερέας, να τσακιστεί να πάει στο τέλος-τέλος της σειράς και να έρθει τελευταίος γιατί -προφανώς κατά την ερμηνεία του νόμου του- δεν ήταν καλό που δεν είχε αποκτήσει παιδί. Και ο Ιωακείμ με την Άννα, δεν καταγράφηκε να μανουριάστηκε με αυτόν που τον πίκρανε, που ποιος ξέρει τί ώρα πήγε και ανυπομονούσε με καρδιά μικρού παιδιού για να τον ξενερώσει ο άλλος- σε μια περίοδο διαφθοράς του Ισραήλ που πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν, αλλά ερωτεύθηκαν περισσότερο το Θεό, που τους ευλόγησε και τεκνοποίησαν. Να τη βράσω προσωπικά μια μαντίλα -με το μίνι;- και ένα κοστούμι που μπορεί να μπαίνουν ίσα-ίσα για να κοροϊδεύουμε τους εαυτους μας για να κρύβουμε την προστυχιά μας. Και ξαναλέω -έτσι λαϊκά όπως το βλέπω- ότι το θέμα είναι αν φέρνουμε το Χριστό στην καρδιά μας, ή τα κανονίζουμε όλα εμείς και αφού "καταφέραμε" να αξίζουμε, πάμε πρόστυχα να δείξουμε την "αξία" μας στο Χριστό -και τί καταφέραμε χωρίς Αυτόν για.. Αυτόν-, περιμένοντας και ρέστα.

Νομίζω, ότι είναι σχετικό με αυτά ό,τι είπε για τα μικρά παιδιά ο Χριστός. Αν δε γίνουμε σαν αυτά, απλά, δύσκολα τα πράγματα!

Καλή Ανάσταση!

P. MICHALOPOULOS είπε...

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά και ευλογημένα!
Επέστρεψα σήμερα, μετά από απουσία μερικών ημερών, και είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι και πάλι μαζί σας!
Θα τα λέμε!
Χαίρετε!

P. MICHALOPOULOS είπε...

Και βέβαια τα περί Ιωακείμ και Άννας, είναι παραμύθια, ευσεβοφανείς ιστορίες, που δεν αναφέρονται στα κανονικά ευαγγέλια αλλά στα πλαστά, στα ψευδεπίγραφα, στα απόκρυφα και απόβλητα από την Εκκλησία.