Eleni Kontaxaki
Όλες αυτές τις μέρες είχα και εγώ στο μυαλό μου αυτόν τον συσχετισμό της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες και της μαντήλας.
Η μαντήλα φυσικά και είναι θρησκευτικό σύμβολο, το οποίο μάλιστα το αξιοποιούν-εκμεταλλεύονται συστηματικά για πολιτικούς λόγους και το σχολείο/παρέλαση είναι δημόσια σφαίρα, δεν είναι κοινωνική συναναστροφή.
Πιστεύω ότι ισχύουν και εδώ ΟΛΑ τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήσαμε στην αντιπαράθεση για τις ταυτότητες και υπάρχουν και επιπλέον επιχειρήματα στο γιατί δεν πρέπει να κάνουμε επιλεκτικά παραχωρήσεις σε κάποιους (πχ μουσουλμάνους για τις μαντήλες) την στιγμή που αντίστοιχα αιτήματα τα απορρίψαμε σε άλλους (ΧΟ για τις ταυτότητες).
Panagiotis Michalopoulos
Δεν είναι το ίδιο με τις ταυτότητες. Στις ταυτότητες γινόταν αναγκαστική δημοσιοποίηση, του τι πιστεύει κάποιος, και έτσι στοχοποιόταν.
Η μαντίλα, είναι ένα γυναίκειο αξεσουάρ που το φορά όποια γυναίκα το επιθυμεί, είτε για θρησκευτικούς λόγους είτε όχι. Στα χωριά μας -για παράδειγμα, είναι ένα σκέτο αξεσουάρ. Για τις γυναίκες στη Ρωσία, είναι και θρησκευτικό σύμβολο, μια προσαρμογή σε μια εντολή του αποστόλου Παύλου.
Η μουσουλμάνα λοιπον, μπορεί άνετα να φορά στο κεφάλι τη μαντήλα της, ακόμα και στην παρέλαση, όπως και η χριστιανή το σταυρό στο λαιμό της.
Αλήθεια! Τι να υπάρχει άραγε σαν ενδιάμεσο -και μη ακραίο, ανάμεσα σε μια μαθήτρια (μουσουλμάνα) ντυμένη σαν Παναγιά -στην παρέλαση, και σε μια ορθόδοξη μαθήτρια που παρελαύνει ντυμένη σαν την πόρνη του ευαγγελίου; Τρεις παπάδες με μαγιό, ίσως;
http://xairete.blogspot.gr/2016/03/blog-post_70.html
Δημήτρη, θέτεις με κομψότητα και εννοιολογική καθαρότητα ένα ενδιαφέρον θέμα. Ωστόσο, δεν συμφωνώ. Ως κάποιος που ανήκει σε αυτούς που αντιτάχθηκαν στην υποχρεωτική αναγραφή θρησκεύματος στην ταυτότητα (αν και χριστιανός) και σε αυτούς που υπερασπίζονται το δικαίωμα μιας μουσουλμάνας να φορά τη μαντήλα ως έκφραση της ηθικο-θρησκευτικής της ιδιοπροσωπίας, δεν αντιλαμβάνομαι να υπάρχει αντίφαση μεταξύ των δύο, όπως ισχυρίζεσαι. Η αναγραφή θρησκεύματος στην ταυτότητα σε ένα κρατικό έγγραφο ήταν υποχρεωτική, ενώ η μαντήλα συνιστά επιλογή. Το ερώτημα, βέβαια, είναι, αν ένας χριστιανός ήθελε προαιρετικά να εγγραφεί η θρησκεία του στην ταυτότητα, θα έπρεπε να του επιτραπεί; Μάλλον όχι, ισχυρίζομαι, διότι το έγγραφο αυτό έχει καθαρά λειτουργική σημασία στις δοσοληψίες του πολίτη, δεν συνιστά έκφραση πολιτισμικής ταυτότητας. Επιπλέον, σε ένα κρατικό έγγραφο οι απολύτως απαραίτητες «λειτουργικές» ((δηλαδή για δικαιοπραξίες) πληροφορίες πρέπει να αναγράφονται, οι οποίες μάλιστα, όπως ορθά επισημαίνει ο κ. Μαράτος στο σχόλιό του, είναι «αναλλοίωτες» (ενώ οι θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι δυνητικά μεταβλητές, καθότι υπόκεινται στην επιλογή του ατόμου). Βεβαίως, η γλώσσα εδώ μας βάζει «τρικλοποδιές», όπως θάλεγε ο Βιτγκενστάϊν, αλλά θα πρέπει με εννοιολογική αυστηρότητα να διαχωρίσουμε τη διαφορετική σημασία του όρου «ταυτότητα» στον όρο «δελτίο ταυτότητας» από την έκφραση «πολιτισμική ταυτότητα» όπως αυτή υποδηλώνεται (και) με ενδυματολογικούς κώδικες. Μπορεί να αντιλεχθεί ότι η παρέλαση είναι κρατική εκδήλωση, οπότε θάπρεπε να ισχύει ότι και στις ταυτότητες, αλλά η αναλογία αστοχεί στο εξής: ενώ τα δελτία ταυτότητας είναι φορείς αναλλοίωτων δεδομένων για το άτομο, στην παρέλαση μετέχουν ένσαρκα άτομα (όχι αναλλοίωτες αναπαραστάσεις των ατόμων, όπως στα δελτία ταυτότητας), τα οποία, ceteris paribus, αναπόφευκτα εκφράζουν τους πολιτισμικούς κώδικες που δίνουν νόημα στη ζωή τους. Τέλος, θεωρείς αυτονόητο ότι η μουσουλμάνα μαθήτρια «καταπλακώνεται από τον κομφορμισμό της κοινότητάς της». Δεν το γνωρίζεις αυτό, όμως, και εκφράζεις έτσι ένα pre-judgment (μια προ-κατάληψη). Δεν ξέρεις σε ποιο βαθμό το άτομο είναι στοχαστικός φορέας της παράδοσής του ή σε ποιο βαθμό μετέχει αστόχαστα-κομφορμιστικά στην παράδοσή του, εκτός κι αποδέχεσαι την απλοϊκή μαρξιστική αντίληψη περί «αλλοτρίωσης» (που, νομίζω, δεν αποδέχεσαι). (Γνωρίζουμε λ.χ. από άλλες περιπτώσεις ότι η μαντήλα για μερικές μουσουλμάνες, ιδιαίτερα μορφωμένες professionals, συνιστά έκφραση πολιτισμικής ιδιαιτερότητας). Ναι, ένας κίνδυνος είναι υπάγει κανείς τον φιλελευθερισμό στην εκάστοτε πολιτική ορθότητα. Ενας άλλος κίνδυνος είναι να βλέπει κανείς τον φιλελευθερισμό ως έτοιμη ιδεολογία και όχι ως ανοιχτό σύστημα ιδεών και ευαισθησιών. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να είναι φιλελευθερος κανείς.
https://www.facebook.com/ddimitrakos/posts/982263401858110
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Φωτεινη Μαστοροπουλου
οι γιαγιαδες στο χωριο ετσι ντυνονται ...
αλλα και αυτο το χαλι παρελαση με τετοιο μινι;;;;
Χαρίλαος Παχής
Συμφωνώ με την Φωτεινη Μαστοροπουλου, και εκτός αυτού και η θρησεία μας δέχεται της μαντήλα, παράδειγμα δείτε την εικόνα της Πάναγίας που ανεβάσατε, φοράει μαντήλα, και όλες οι Αγίες της εκκλησίας.
https://www.facebook.com/panagiotis.michalopoulos1/posts/1054959327900079
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου