Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

Πλανώντες και πλανώμενοι!

ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο Αγιος Παντελεημων κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ο Θεος: Η Μοναδικη Λυση.
55 λεπτά πριν

Ο Θεος: Η Μοναδικη Λυση
Όσο κι΄ αν Σε πικράναμε... Όσο κι΄ αν Σε πληγώσαμε... Όσο κι΄ αν Σε πονέσαμε... Όσο κι΄ αν Σε εγκαταλείψαμε ... Όσο κι΄ αν Σε προδώσαμε ...
ΕΣΥ , εξακολουθείς ακόμα ... να μας ανέχεσαι, να μας φροντίζεις, να μας παρηγορείς, να μας νοιάζεσαι, να μας προστατεύεις, να μας ψάχνεις, να μας αγαπάς!
Τι Μεγαλείο Χριστέ μου η Αγάπη Σου! Σ΄ Ευχαριστούμε!
https://www.facebook.com/GOD.TheOnlyAnswer/photos/a.663081497072466.1073741836.184829008231053/982892281758051/?type=3&theater
 

ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos 
Πλανώντες και πλανώμενοι!
Διαβάζω: 

«Ο Θεός: Η Μοναδική Λύση… Τι Μεγαλείο Χριστέ μου η Αγάπη Σου!»
Γιατί δεν γράφετε: 

«Η Εκκλησία του Χριστού, η μοναδική Λύση! Τι μεγαλείο θεάνθρωπε Ιησού η αγάπη σου! Πέθανες για εμάς!»;
(Αμφισβητείτε ότι ο Χριστός -ως άνθρωπος, πέθανε πάνω στον Σταυρό;)

 

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1683135888598930&id=100007076041173

6 σχόλια:

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...

Ξεχνάμε κάποια πράγματα:

Όταν λέμε Χριστός δηλώνουμε τον Θεό και άνθρωπο μαζί. Χριστός δεν σημαίνει μόνο Θεός.

Πριν την Ανάληψη του Χριστού, στο τρίθρονο της θεότητας βρίσκονται: ο Πατέρας, ο Υιός και το άγιο Πνεύμα.
Μετά την Ανάληψη έχουμε μεταβολή στο τρίθρονο της θεότητας. Βρίσκονται πλέον ο Πατέρας, ο Χριστός (Θεός και άνθρωπος) και το άγιο Πνεύμα.

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Τότε…
Αν κατάλαβα καλά, θέλετε να πείτε ότι…
1. Ότι στην ενσάρκωση (σύλληψη με πνεύμα άγιο από την Παναγία, και γέννηση του Χριστού), είχαμε μια κανονική κάθοδο του Δευτέρου προσώπου της αγίας τριάδας από τον ουρανό στη γη. Και για τον Χριστό, λέμε πια ότι σε αυτόν «κατοικούσε παν το πλήρωμα της θεότητας, σωματικώς». Σωστά;
2. Ότι έχουμε πλέον μια κουτσουρεμένη αγία τριάδα στον ουρανό. Έχουμε δηλαδη τον πατέρα που τον ακούσαμε και στην βάφτιση του Χριστού να λέει «αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός», έχουμε και το άγιο πνεύμα στον ουρανό, που αυτό το είδαμε στην βάφτιση του Χριστού σαν περιστέρι να επιβεβαιώνει έτσι με την παρουσία του τα λόγια του Πατέρα. Σωστά;
3. Ότι ως προς την θέση του θεού στον ουρανό (στον «θρόνο»), έχουμε μια διαίρεση, έναν χωρισμό… Παρά το ότι λέμε πως πιστεύουμε σε «τριάδα ομοούσιο και άχωστο». Δηλαδη, τα 2/3 μόνο βρίσκονται «επάνω», και το άλλο τρίτο, ο Υιός, «κάτω»!!!.. Αυτό λέτε;
4. Ότι όταν ο Χριστός πέθανε σαν άνθρωπος πάνω στον Σταυρό, έχουμε έναν άλλον χωρισμό: Το σώμα του στον τάφο, και η ψύχη του στον Άδη! Αλλά το δεύτερο πρόσωπο της αγίας τριάδας που κατοικούσε σε αυτόν, θα πρέπει λογικά να βρίσκεται τώρα -ως πανταχού παρών, και στον Άδη, με την ψύχη του Χριστού, και στον τάφο στο σώμα του Χριστού, αλλά και στον θρόνο του θεού στον ουρανό, απελευθερωμένο πλέον, και ενωμένο ξανά με τα άλλα δυο πρόσωπα! Κάνω λάθος;
5. Ότι με την Ανάσταση του Χριστού, μετά, έχουμε νέα κάθοδο του Υιού και Λόγου του θεού, για μια νέα «ενσάρκωση», και που ενώνεται ξανά με την ψυχή και το σώμα του Χριστού, με το σώμα το αναστάσιμο πλέον! Σωστά;
6. Και για τρίτη φορά πλέον η αγία τριάδα έχει πάλι πλήρη απαρτία στον ουρανό, μετά την Ανάληψη του Χριστού… Αλλά τη φορά αυτή, ο Υιός –θεός, είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με το σώμα και την ψύχη του ανθρώπου Χριστού!
Πείτε μου πού κάνω λάθος σε όλα τα πιο πάνω.
Ευχαριστώ!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...

1/ Έχουμε σάρκωση του Λόγου. Ο Υιός με τη θεϊκή φύση προσλαμβάνει και την ανθρώπινη.
2/ Ποτέ η αγία Τριάδα δεν ήταν κουτσουρεμένη. Λέμε στην 3η στάση των Χαιρετισμών: "Όλος ην εν τοις κάτω και εκ των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος Λόγος". Έτσι ο Υιός βρίσκεται και στη γη και στον Ουρανό. Και σύμφωνα με τους Πατέρες, στη βάπτιση μιλάει ο της Μεγάλης Βουλής Άγγελος, δηλ. ο Υιός.
3/ Όχι. Η τριάδα είναι πλήρης στον Ουρανό, αλλά ο Υιός βρίσκεται και στη γη, ως Θεός και άνθρωπος.
4/ Ο Χριστός έχοντας και τις δυο φύσεις βρίσκεται με το σώμα στον τάφο, η ψυχή στον Άδη και η θεϊκή φύση και στον Ουρανό, δηλ. και άνω και κάτω.
5/ Με την Ανάσταση δεν έχουμε νέα κάθοδο, γιατί ο Υιός βρίσκεται ήδη και άνω και κάτω.
6/ Ανέκαθεν η αγία Τριάδα ήταν πλήρης στον Ουρανό, μόνο που από την Ανάληψη και μετά, ο Υιός φέρει και την ανθρώπινη φύση πλήρη και φυσικά με ψυχή.

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Λέτε:
«Λέμε στην 3η στάση των Χαιρετισμών: "Όλος ην εν τοις κάτω και εκ των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος Λόγος".»
Στο Σύμβολο της Πίστεις όμως, λέμε:
«Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων˙ Φως εκ Φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο.»
«Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος άγιου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.»
Εδώ βλέπουμε μια συγχώνευση του Χριστού, αυτού που γέννησε ο πατέρας, με αυτόν που γέννησε η Παναγία. Κατέβηκε, και ενσαρκώθηκε!
«Ξαναγεννήθηκε ο Υιός και Λόγος του θεού, το δεύτερο πρόσωπο της άγιας τριάδας», λέει ο αρχιμανδρίτης Γούβαλης. Άρα, συμπεραίνει, «αυτή που τον γεννησε για δεύτερη φορά –η Παναγία, σωστά λέγεται Θεοτόκος, αφού… ξαναγέννησε έναν προϋπάρχοντα θεο!»

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΑΣΗΣ είπε...

Με την γέννηση του Χριστού έχουμε το πρόσωπο του Υιού να φέρει και την ανθρώπινη φύση και όπως λέγει και ο Όρος της Δ΄ Οικουμενικής, οι δυο φύσεις βρίσκονται ενωμένες "ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως".

Έτσι, δεν έχουμε επαναγγένηση του Λόγου του Θεού, ο οποίος γεννήθηκε άπαξ προ πάντων των αιώνων, αλλά γέννηση του Χριστού, που έχει την φύση του Θεού Λόγου και συνάμα και την ανθρώπινη φύση.

Επομένως,η Παναγία γέννησε και Θεόν και άνθρωπον, όχι μόνο Θεόν.

ΙΚ

P. MICHALOPOULOS είπε...

Ανακεφαλαιώνοντας:
1. Έχουμε λοιπόν τον Χριστό, κατελθόντα εκ των ουρανών, σύμφωνα με το σύμβολο της πίστεως, κατελθόντα μεν, αλλά που άφησε και κάτι πίσω του για να μην κουτσουρευτεί η αγία τριάδα!
2. Τον Χριστό που δεν ξαναγεννήθηκε σαν υιός του θεού πατρός από την Παναγία, αλλά που διπλασιάστηκε παίρνοντας σάρκα και οστά και ψυχή, με εκείνη την πρωτοφανή τη γέννηση.
3. Έχουμε τότε, τον Χριστό -τον Υιό και Λόγο του Πατρός επάνω, πάντα… Αλλά και έχουμε ένα Χριστό μωρό, που είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας...
4. Ο οποίος Μεσσίας, πεθαίνει στον Σταυρό, πάει η ψυχή του στον Άδη, αλλά η θεία του φύση βρίσκεται και εκεί με την ψυχή, βρίσκεται και στον τάφο –με το σώμα του… Σε κάθε δε περίπτωση… «ενωμένη και αχώριστη -ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως». Η φύση δηλαδη του δευτέρου προσώπου της αγίας τριάδας, αυτή που εξακολουθεί –σαν Υιός να βρίσκεται και στον ουρανό.
5. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ανάσταση. Ίδια φύση, ίδια ψυχή, αλλά σώμα αλλαγμένο!
6. Και φτάνουμε στην Ανάληψη, όπου έχουμε μια διακοπή αυτού του φαινομένου, να είναι δηλαδη ο Χριστός πάνω – κάτω.
Έχουμε πια από τότε τον Χριστό μόνο επάνω, στη θέση του Υιού και Λόγου, με σάρκα και οστά, μεταλλαγμένο, αυθαρτοποιημένο σωματικά!
Έτσι όπως θα τον δούμε να ξανάρχεται (αλλά και χωρίς να έχει φύγει και ποτέ από εκεί) στη Δευτέρα Παρουσία Του.
7. Και μέχρι τότε…
Στους χαιρετισμούς της Παναγίας, θα ψάλουμε: «Όλος ην εν τοις κάτω και εκ των άνω ουδόλως απήν ο απερίγραπτος Λόγος.»
Και στις παρακλήσεις θα ψάλουμε:
α) «Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον ημάς!»
β) «Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς, πρὸς σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητών!»
γ) «Ὢ Μῆτερ τοῦ Λόγου καὶ Παρθένε!»
δ) «Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις ἐλεῆµον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη, τῶν ἐµῶν εγκλημάτων»!
Θα ψάλουμε στον εκκλησιασμό, μαζί με τον ιερέα μας: «Τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Φωτός ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνωμεν!» …και θα πέφτουμε στα τέσσερα!
Επίλογος:
Μια χαρά, όλα! Άργησα λίγο, αλλά με λίγη πίεση που έκανα προς τον εαυτόν μου, με λίγη έρευνα και συζήτηση στο facebook, και με καλή πάντα διάθεση, και με την βοήθεια καλών φίλων, τα κατάλαβα όλα, επιτελούς!
Τραλαλά, τραλαλά, τραλαλά, και… Αμήν!
ΥΓ
Υπάρχει δε και σχετικός τίτλος -παλιάς ελληνικής ταινίας, που λέει: «Ευτυχώς, …τρελάθηκα!»
Χα!