Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Κάθε πότε αλλάζει κάλτσες η εκκλησία, για να μη βρωμάνε τα άπλυτα πόδια της; Ποτέ;

Σπούδασε θεολογία 
(λέει ο ίδιος στο προφίλ του), 
στην ανωτέρα εκκλησιαστική σχολή Αθηνών.
 Στρατής Γιουσμάς
ΔΙΑΒΑΖΩ:
Ο πατήρ Στρατής Γιουσμάς 
(Μυτιλήνη - έχουμε  75 κοινούς φίλους)
κοινοποίησε...
(19 Σεπτεμβρίου)

ΣΧΟΛΙΑΖΩ:
Panagiotis Michalopoulos 
Και χειρότερη είναι η κατάσταση στην εκκλησία (αυτήν την εμπορική, την ομοφυλοφιλική, την φιλοπαπική, κλπ) όπου εκεί δεν τους ψηφίζουμε εμείς τους εκπροσώπους μας αλλά εκλέγονται - αλληλο-χαμουρευόμενοι, μεταξύ τους! 
Εκεί ρε πούστη, στο ιερατείο, το ανώτερο και το κατώτερο (εκτός σπανίων εξαιρέσεων), και πόδια βρόμικα έχουμε, και οι κάλτσες δεν αλλάζουν ποτέ! 
Μπλιαχ!
https://www.facebook.com/353786998097362/photos/a.353818431427552.1073741828.353786998097362/628563577286368/?type=3&theater
ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΧΕΤΙΚΑ:
 Σαραντα σβερκοι βοδινοι με λαδωμενες μπουκλες,
σκεμπεδες σταβροθολωτοι και βρωμιες ΄ποδαρουκλες,
ξετσιπωτοι,ακαματηδες,τσιμπουρια και κορεοι,
ντυμενοι στα μαλαματα κ επισημοι κι ωραιοι.
Σαραντα λυκοι με προβια,γι αυτους βαρα η καμπανα,
καθενας γουρουνοπουλο,καθενας νταμιτζανα!
Κι απε ρεβαμενοι βαθια ξαπλωσανε στο τζακι,
κι αβασταγες ενιωσανε φαγουρες στο μπατζακι.
Οξ ο κοσμακης φωναζε ''πειναμε τετοιες μερες''
γεροντοι και γεροντισσες παιδακια και μητερες
κι οι των επιγειων αγαθων σφιχτοι νοικοκυρεοι,
ανοιξαν τα παραθυρα και κραξαν ''ειστε αθεοι''
 Κ.ΒΑΡΝΑΛΗΣ

1 σχόλιο:

assevius Ktisticus είπε...

Είμαι μικρός και ταπεινός, μα και τρελός λιγάκι
τον κλήρο και τα ράσα του, τον βλέπω σαν παιδάκι
οι ταπεινοί χαθήκανε και μείναν τα βουβάλια
να τρώνε και να πίνουνε με τα χρυσά κουτάλια.

Αντί να είναι επίσκοποι, γίνανε δεσποτάδες
με τ' άμφιά τους τα χρυσά, υπέργηροι παπάδες
ξεχάσανε τι δίδασκε Αυτός με την χλαμύδα,
και τώρα τους χρειάζεται βρεγμένη μια σανίδα.

και γω μικρός και ασεβής, στα χνάρια του πατρός μου
το στόμα δεν κρατώ κλειστό στα βάσανα του κόσμου
Δεσπότες άλλα έπρεπε να κάνετε στα πλήθη
μα εσείς εξευτελίζετε και τα χρηστά μας ήθη

τι κι αν με λέτε βέβηλο και δεν με κοινωνάτε
εγώ κοιμάμαι όλβιος κι εσείς αγωνιάτε
ο έχων δέκα δύναται να δώσει τα εννέα
χρήζει να εχει και καρδιά μα και ψυχή γενναία

μα εσείς ιεροκύρηκες που πλάθετε τα πλήθη
είστε στα λόγια χριστιανοί με χαλαρά τα ήθη
αρέσκεσθαι σαν κίναιδοι να ζείτε στην κρεπάλη
κι αφήνετε στο ποίμνιο πόνους και παραζάλη